Και αφού λοιπόν τους έπιασε πρεμούρα για να συλλάβουν εγκληματίες ας κάνουν την αρχή απ' την συμμορία του κοινοβουλίου τους. Τι διάολο; Το άρθρο 4 του συντάγματος τους δεν λέει ότι: "οι Ελληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου";
Ας θυμίσουμε μερικά εγκλήματα πρώην και νυν βουλευτών. Ας ξεκινήσουμε απ’ τον πρώην βουλευτή της Ν.Δ. Αθ. Κατσιγιάννη. Ο τύπος αυτός είναι μηχανικός και υπόγραψε για ανέγερση ορόφου σε κτίριο που κατέρρευσε σκοτώνοντας ένα κοριτσάκι. Το συμβούλιο πλημμελειοδικών έστειλε ένα χαρτί στην βουλή και ζητούσε την δίωξη του με την κατηγορία για "ανθρωποκτονία εκ προθέσεως με ενδεχόμενο δόλο".
Το συνάφι του όμως είχε άλλη άποψη. Ο πολικάντης δεν έπρεπε να δικαστεί. Το λέει και το άρθρο 62 του συντάγματος τους: "Οσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος ο βουλευτής δεν διώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με άλλο τρόπο περιορίζεται χωρίς άδεια του Σώματος". Ετσι, λοιπόν, ο εθνοπατέρας πάει ολόλευκος σπίτι του και το κοριτσάκι στο μνήμα. Μιλάμε, ρε γαμώτο, για καραμπινάτο έγκλημα με γνωστό δολοφόνο που είχε "ενδεχομένως δόλο". Εστειλε ένα παιδάκι στα κυπαρίσσια και δυο γονείς σε μόνιμο θρήνο.
Ολοι αυτοί οι ομόσταυλοί του που ψήφισαν να μην αρθεί η "βουλευτική ασυλία" αυτού του τύπου γι' αυτό το έγκλημα δεν έχουν μέσα τους καθόλου ανθρώπινη συνείδηση; Γίνονται συνένοχοι σε ένα εγκληματία και δεν έχουν καθόλου τύψεις; Τι διάολο, τέτοια σύμπνοια ούτε η ιταλική καμόρα δεν την είχε. Αλλά εδώ που τα λέμε μαφία δεν είναι κι αυτοί; Ρίξτε μια ματιά σε όλες τις υποθέσεις που αφορούν την "βουλευτική ασυλία-ασυδοσία" και θα καταλάβετε.
Σε πέντε περιπτώσεις -η τελευταία ήταν του Φ. Χατζημιχάλη- βουλευτές σκοτώνουν ανθρώπους καθώς οδηγούν και κανείς δεν κάθεται στο σκαμνί του κατηγορουμένου.
Πλακώνουν μαζί με τους μπράβους τους στο ξύλο όποιον γουστάρουν -παραδείγματα οι Δ. Κοσσυβάκη του ΠΑΣΟΚ και Στ. Παπαδόπουλου της Ν.Δ.- και δεν δίνουν λογαριασμό σε κανέναν.
Ο Ι. Τσακλίδης, μάλιστα, όταν είχε πλακώσει στο ξύλο παλιά ένα διαιτητή είχε πει στο κυνοβούλιο τους: "επειδή εγώ είμαι βουλευτής και έχω ασυλία, μπορώ να τον δείρω χωρίς να τον προστατεύσει η Αστυνομία".
Ρίχνουν και καμιά πιστολιά για εκφοβισμό σε πολιτικό αντίπαλο άμα λάχει, σαν τον Θ. Κατσίκη και σφυράν αδιάφορα.
Πλαστογραφούν έγγραφα σαν τον Ε. Κουρτίδη και Δ. Πιπεργιά και οι κομπίνες τους γίνονται πιο άνετα ελέω βουλευτικής ασυλίας.
Χτίζουν αυθαίρετες βιλάρες σαν τον Ε. Κοντομάρη αλλά τις νομιμοποιεί η ιδιότητα του βουλευτή.
Αλλά και πιο φτωχομπινεδιάρικες λαμογιές τους αν βγουν στο μεϊντάνι πάλι υπάρχει η κολυμπήθρα της "βουλευτικής ασυλίας" για να καθαρίσουν. Ας πούμε σαν αυτή που έκανε η "κομμουνίστρια" Κανέλη.Είχε φτιάξει μια εταιρία παραγωγής ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων. Φέσωσε ένα σωρό κόσμο, λέει ότι η επιχείρηση της χρεωκόπησε και τα χρέη που είχε δημιουργήσει τα ανέθεσε στην "βουλευτική ασυλία". Με δυο λόγια αυτοί που κάνουν τους νόμους τους έχουν γραμμένους εκεί που δεν πιάνει μελάνι.
Εξάλλου το γεγονός ότι από το 1974 μέχρι σήμερα έχουν κατατεθεί πάνω από 750 εισαγγελικές αιτήσεις για άρση της βουλευτικής ασυλίας και έγιναν δεκτές από τη Βουλή μόνο τρεις -και αυτές για πολιτικές σκοπιμότητες- τα λέει όλα.
Στους εγκληματίες όμως αυτούς με τα "λευκά κολάρα" ο Σόμπολος και το υπόλοιπο πολιτικό - δημοσιογραφικό τμήμα της ασφάλειας ξέρει μόνο να τους λιβανίζει.
Κάποτε η εργατική τάξη θα στήσει το δικό της εκτελεστικό απόσπασμα....
Δημοσίευση σχολίου