Οσα ακούσαμε σήμερα στην ΔΕΘ από τον Καραμανλή, συμπυκνώνονται σε μια πρόταση που είπε:«Δεν πρόκειται να υποθηκεύσω την προοπτική της Χώρας στο βωμό μιας πρόσκαιρης κυβερνητικής δημοτικότητας»Ας την μεταφράσουμε.
Ο πρωθυπουργός ουσιαστικά είπε ότι η κυβέρνηση του θα εξακολουθεί να εφαρμόζει περιοριστική δημοσιονομική πολιτική. Δηλαδή, θα προσπαθεί να μειώσει τις δαπάνες και να αυξήσει τα έσοδα της.
Και επειδή οι δαπάνες που αφορούν επιχορηγήσεις προς το μεγάλο κεφάλαιο θεωρούνται αναπτυξιακές και δεν κόβονται, την πληρώνουν πάντοτε οι κοινωνικές δαπάνες.
Και επειδή η επιβολή φορολογίας στο κεφάλαιο θεωρείται επίσης αντιαναπτυξιακή και αποθαρρυντική , ο φορολογικός πέλεκυς θα συνεχίσει να πέφτει βαρύς πάνω στα κεφάλια των μισθωτών και των μικρομεσαίων.
Επακόλουθο όλων αυτών των μέτρων θα είναι τα κέρδη των πλουτοκρατών να εξακολουθούν να αυγατίζουν με ξέφρενους ρυθμούς ενώ η ανέχεια μεγάλου μέρους της εργατικής τάξης να βαζίζει προς την εξαθλίωση.
Μπροστά σ’ αυτή την πραγματικότητα το όπλο της εργατιάς, το όπλο των καταπιεσμένων δεν είναι τίποτε άλλο παρά μόνο η συλλογικότητα και η αλληλεγγύη.
Και φυσικά οι αγώνες.
Αγώνες όμως που δεν πρέπει να έχουν την αυταπάτη ότι με σουλάτσα στους δρόμους και παπαδίστικα κηρύγματα προς τους πλουτοκράτες μπορεί να αναστραφεί αυτή η κατάσταση.
Αγώνες με μορφές πάλης που θα αναγκάσουν καπιταλιστές και τους κυβερνητικούς υπαλλήλους τους, να υποχωρήσουν απ’ αυτή την βάρβαρη αντιλαϊκή επίθεση που έχουν ξεκινήσει.
Δημοσίευση σχολίου