Και αφού λέει τις γνωστές ρεφορμιστικές αρλούμπες, ο αρθρογράφος της «Αυγής» καταλήγει: «θα πρέπει και οι αριστερές, οι ανανεωτικές δυνάμεις να νιώθουν υπεύθυνες για το τι θα γίνει στη χώρα. Δεν πήραν αυτές τις αποφάσεις στο παρελθόν για την κατάρρευση. Αλλά κάποια κοινωνική ισχύ έχουν και επηρεάζουν. Είναι φορείς ευθύνης γιατί τους ενδιαφέρει, πρέπει να τους ενδιαφέρει το μέλλον. Η απόσυρση από αυτή την ευθύνη σημαίνει ιστορική αυτοπεριθωριοποίηση».!!!
Δεν αξίζει ο κόπος να ασχοληθεί κανένας σοβαρά μ’ αυτές τις ανοησίες που γράφονται στην «Αυγή». Υπαρχει ένα καταπληκτικό άρθρο του Δημήτρη Καζάκη που δεν αφήνει σε κανέναν αμφιβολία ότι «Σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά στην δραματική επιλογή. Ή ο λαός θα επιβάλει την άρνηση της πληρωμής του χρέους για να διασώσει τη χώρα του, τη δουλειά του, τη σύνταξη του, τα δικαιώματα και το μέλλον του, ή η Ελλάδα θα μετατραπεί σε μια νέα Newfoundland από την αποικιοκρατική κηδεμονία της Ε.Ε. και του ΔΝΤ».
Εμείς θέλουμε να σταθούμε κάπου αλλού. Τόσο ανιστόρητοι είναι οι συντάκτες της «Αυγής» που δεν γνωρίζουν την προϊστορία 150 χρόνων του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος; Από την Κομμουνιστική Λίγκα του 1848 μέχρι τις επαναστάσεις του 1905 και του 1917, από την προπολεμική θέση του ίδιου του ΚΚΕ μέχρι την εκστρατεία του Κάστρο κατά της διεθνούς τοκογλυφίας, η άρνηση πληρωμής του χρέους διαπερνά τη στρατιγική του επαναστατικού κινήματος.
Τώρα θα πείτε απ’ τους ευρωλιγούρηδες και θεσμολάγνους που συχνάζουν στον Συνασπισμό τι περιμένεις. Σωστό κι αυτό.
Δημοσίευση σχολίου