Ας τα πάρουμε απ’ την αρχή. Είναι γνωστό ότι το ΠΑΣΟΚ μαζί με τον ΛΑΟΣ, και την Ντόρα Μπακογιάννη στηρίζει σαν περιφερειάρχη στην Πελοπόνησο τον Πέτρο Τατούλη.
Γίνονται τα παζάρια για την στελέχωση του συνδυασμού και με ανακοίνωση του το Γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ στις 15/10 ανακοινώνει ότι «Το ΠΑΣΟΚ στηρίζει για υποψήφιους Αντιπεριφεριάρχες με το συνδυασμό ΝΕΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ του Πέτρου Τατούλη τους εξής: Αργγολίδα-Χειβιδόπουλος Τάσος, Αρκαδία- Μπαρούτσας Γιώργος …».
Ο Μπαρούτσας, γνωστό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ στην Πελοπόννησο, Δήμαρχος Τρικολώνων και με πολύ στενές σχέσεις με τον κυβερνητικό κομματικό μηχανισμό –χρημάτισε συνεργάτης υπουργού- μεσ’ την καλή χαρά βγάζει ανακοίνωση και μιλάει ότι: «Αποτελεί Τιμή που αξιολόγησαν θετικά την πολιτική και κοινωνική διαδρομή μου, ως ενεργού Πολίτη της Αρκαδίας και ως ενεργού μέλους του Κινήματος, όπως επίσης τη συνέπεια μου και την πίστη μου στις αρχές και τις αξίες της δημοκρατικής παράταξης στην οποία μεγάλωσα και ανδρώθηκα».
Ελα όμως που προχτές –και ενώ ήταν όλα μιλημένα-συμφωνημένα- κάτι μεσολάβησε (που να βρεις άκρια με τα παρασκηνιακά παζάρια πολιτικάντηδων και αστικών κομμάτων) και ο Τατούλης καταθέτει το ψηφοδέλτιο του συνδυασμού του χωρίς να περιλαμβάνει το όνομα του Μπαρούτσα.
Τα πήρε, λοιπόν, στο κρανίο ο Μπαρούτσας που τον πούλησαν και τώρα με τον «Καλλικράτη» μένει χωρίς καρέκλα που προσφέρει παντεσπάνι και στέλνει μια οργισμένη επιστολή στα τοπικά ΜΜΕ για να εκτονώσει το … δράμα του.
Σαν σωστός πολιτικάντης όμως ο Μπαρούτσας δεν λέει κουβέντα για τις τυχάρπαστες συνεργασίες του κόμματος του, αλλά στο στόχαστρο του μπαίνει η πολιτική διαδρομή του Π. Τατούλη.
Ας δούμε λοιπόν, πώς παρουσιάζετε ο εκλεκτός του ΠΑΣΟΚ για περιφερειάρχης Πελοποννήσου μέσα απ’ το σκεπτικό ενός στελέχους του κινήματος.
Ο Τατούλης σύμφωνα με τα γραφόμενα του Μπαρούτσα είναι:
Δείγμα αλαζονείας και αυταρχισμού ενός εκκολαπτόμενου Μονοκράτορα, που επιδιώκει να μετατρέψει την Πελοπόννησο και την Αρκαδία σε φέουδό του, για να εξυπηρετήσει τους στόχους του...
Με τη γνωστή εξουσιομανία του και τη συγκεκριμένη πελατειακή τακτική του, φαίνεται να μπερδεύει τον Καλλικράτη με τον Μονοκράτη και την Πελοπόννησο με το Τατουλιστάν...
Κατά τη γνώμη μου ο Πέτρος Τατούλης είναι διπρόσωπος και πολιτικάντης.
Ξέχασε τί έλεγε και τί έπραττε εναντίον του ΠΑΣΟΚ, εναντίον του Αντρέα, εναντίον του Σημίτη, εναντίον του «ανίκανου Πρίγκηπα Γεωργάκη», εναντίον της «παιδικής χαράς», εναντίον του «βαθέως ΠΑΣΟΚ», εναντίον των «γραικύλων και των κάφρων που ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ».
Για να κάνει τη δουλειά του ξέχασε όλες τις ύβρεις και τα αναθέματά του εναντίον του ΠΑΣΟΚ.
Εδώ και τρείς μήνες ζητούσε επίμονα την πολιτική στήριξη του ΠΑΣΟΚ και αφού πήρε το χρίσμα, προσπαθεί να επιβάλλει όρους ευτέλειας και υποταγής του ΠΑΣΟΚ στον «Άρχοντα της Πελοποννήσου». Δηλαδή θέλει το δημοκρατικό Λαό της Πελοποννήσου να έχει ρόλο κομπάρσου και χειροκροτητή.
Σε περίπτωση νίκης του το ίδιο βράδυ θα προσπαθήσει να εξαφανίσει το ΠΑΣΟΚ, γιατί θα θέλει να παρουσιαστεί σαν αποκλειστικός και μόνος νικητής. Θα θέλει να προβληθεί σαν Μονοκράτορας, Φεουδάρχης, Πέτρος ο Α΄, Πέτρος ο Μέγας.
Βεβαίως, σε περίπτωση ήττας, δεν θα έχει ηττηθεί ο μικρός και περιθωριακός Πέτρος, αλλά «το γελοίο, το ανυπόληπτο και το ανύπαρκτο ΠΑΣΟΚ». Δηλαδή «μονά-ζυγά δικά του», «τα πάντα όλα» που λέει και ο Αλέφαντος.
Ο Πέτρος Τατούλης είναι ο Πέτρος που πάει παντού. Αρκεί σε κάθε σταθμό της πορείας του να έχει αξιώματα, εξουσίες και λουφέδες.
Με τον βίο και την πολιτεία του δικαιώνει καθημερινά όλους εκείνους που τον έχουν χαρακτηρίσει «κωλοτούμπα», σαν «μεταλλαγμένο πολιτικό», σαν «γυρολόγο των κομμάτων». Οι μεταλλάξεις του είναι γνωστές και γραφικές. Αναλόγως με τις εποχές ξεπηδάει από τον κομματικό σωλήνα της Δεξιάς, της Ακροαριστεράς και της Ακροδεξιάς. Ένας άλλος Τατούλης.
Ας δούμε τη διαδρομή του:
Ξεκίνησε δεξιός, πέρασε στα φοιτητικά του χρόνια στο Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (Ε.Κ.Κ.Ε), γύρισε πάλι στη Δεξιά σαν προσκυνητής και υπηρέτης του Κώστα Μητσοτάκη κι έτσι εξελέγη Βουλευτής.
Συνέχισε σαν ρουσφετολόγος βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία, μέχρι την διαγραφή του από τον Κώστα Καραμανλή, ξαναμπήκε στη Δεξιά και έγινε υμνητής υφυπουργός του Καραμανλή, και όταν έχασε το κυβερνητικό του αξίωμα άρχισε να καταγγέλλει τον ευεργέτη του Καραμανλή και να συνομιλεί με τον Γ. Καρατζαφέρη.
Στις εκλογές του 2009 δεν βρήκε κομματική στέγη που να διασφαλίζει την εκλογή του και δεν πολιτεύτηκε.
Το 2010 επανέρχεται στο προσκήνιο και κατεβαίνει ως ανεξάρτητος Περιφερειάρχης Πελοποννήσου, έχοντας καταφέρει να πάρει παρασκηνιακά πρώτα το χρίσμα και τη πολιτική στήριξη από το ΠΑΣΟΚ, μαζί με την πολιτική στήριξη του ΛΑ.Ο.Σ. του Γ. Καρατζαφέρη και της Ντόρας Μπακογιάννη.
Αυτό είναι το οδοιπορικό, αυτός είναι ο βίος και η πολιτεία του Πέτρου Τατούλη, ο οποίος υβρίζει και κατηγορεί τους πολιτικούς ηγέτες, τα κόμματα και το πολιτικό σύστημα, αν και για πολλές δεκαετίες υπήρξε πιστός υπηρέτης του και αναρριχώμενος κισσός πάνω τους.
Αυτός είναι ο άνθρωπος που φιλοδοξεί να αναμορφώσει το πολιτικό σύστημα της χώρας και να εμπνεύσει την εμπιστοσύνη των πολιτών προς τους θεσμούς και την πολιτική. Είναι αυτός που έχει πορευτεί χωρίς καμία πίστη σε Ιδέες, Αρχές και Αξίες...
Στη Γορτυνία και στην Αρκαδία έχουμε μία παροιμία που ταιριάζει σαν γάντι στο Πέτρο Τατούλη: «Εκεί που έφτυνες γλείφεις κι εκεί που έγλυφες φτύνεις».
Εύχομαι στον Πέτρο Τατούλη καληνύχτα και καλή τύχη.
Δεν έχει λόγους να φοβάται, διότι θα επιβιώσει σε κάθε περίπτωση. Σε περίπτωση ήττας που θα φέρει τη σφραγίδα του, με αποκλειστική και απόλυτη ευθύνη του, θα ψάξει ξανά να βρει τη νέα θέση του στην πολυκατοικία της Δεξιάς, της Ακροδεξιάς και της Κεντροδεξιάς.
Βάζω στοίχημα ότι θα τον δούμε πολύ σύντομα να τρέχει από χωρίου εις χωρίον της Αρκαδίας τραγουδώντας «τώρα-τώρα με τη Ντόρα», «χέρι-χέρι με τον Καρατζαφέρη».
Εμείς δεν χρειάζεται να προσθέσουμε το παραμικρό. Το είπαμε. Η περίπτωση Τατούλη αποτελεί μια μικρογραφία το τι συμβαίνει στο θέατρο των αυτοδιοικητικών εκλογών.
Δημοσίευση σχολίου