Ο Αμερικανός κοινωνιολόγος Ρόμπερτ Μέρτον προσπάθησε σε ένα άρθρο του το 1938 να εξηγήσει την ανομία και κατ' επέκταση την εγκληματικότητα, ως αποτέλεσμα της αναντιστοιχίας σκοπών και προσφερόμενων μέσων της σύγχρονης καπιταλιστικής κοινωνίας. Πιο συγκεκριμένα, καταρχήν συγκρότησε εννοιολογικά ανθρώπινους τύπους: ο καινοτόμος (ο οποίος υιοθετεί τους σκοπούς της κοινωνίας αλλά δεν έχει τα μέσα για να τους πετύχει), ο επαναστάτης (ο οποίος προτείνει άλλους σκοπούς και άλλα μέσα για την επίτευξη τους, από αυτά που προσφέρει η ταξική κοινωνία), ο αποχωρών (ο οποίος αρνούμενος μηδενιστικά τα πάντα, κλείνεται στον εαυτό του), ο κομφορμιστής (ο οποίος αποδέχεται τους σκοπούς της κοινωνίας και τους οποίους αναπαράγει με τη δράση του) και ο τυπολάτρης (ο οποίος κυρίως αποδέχεται τα διαθέσιμα μέσα που του προσφέρονται -χωρίς να κρίνει τους επιβαλλόμενους από τα πάνω σκοπούς-, τα οποία μέσα ανάγει σε κυρίαρχες αξίες).
Ο Μέρτον θεωρούσε εγκληματολογικά ενδιαφέροντες τους τρεις πρώτους τύπους, αφήνοντας εκτός
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ
Δημοσίευση σχολίου