Μέχρι πού μπορεί να φτάσει η διαπλοκή ΜΜΕ και μυστικών υπηρεσιών; Περιορίζεται στη διοχέτευση και αναπαραγωγή «εμπιστευτικών» πληροφοριών, συχνά δίχως μνεία της πηγής τους, ή περιλαμβάνει και πιο προωθημένες μορφές σύμπραξης;
Μια πρώτη απάντηση στο ερώτημα, όσον αφορά τουλάχιστον τη χώρα μας στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, αντλούμε από το ντοκουμέντο που δημοσιεύουμε σήμερα εδώ. Πρόκειται για τον τυπικό μηνιαίο απολογισμό της Υπηρεσίας Ειδικών Μελετών (ΥΕΜ) της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΚΥΠ) για τις «διαφωτιστικές» επιδόσεις της τον Ιανουάριο του 1958, έναν «κανονικό» δηλαδή μήνα εκείνου του καιρού, δίχως εντυπωσιακές πολιτικές ή άλλες εξελίξεις. Ο απολογισμός αυτός, που αποτυπώνει μια δραστηριότητα ρουτίνας της υπηρεσίας, εντοπίστηκε στο προσωπικό αρχείο του τότε υπουργού Προεδρίας (και μετέπειτα Προέδρου της Δημοκρατίας) Κωνσταντίνου Τσάτσου, στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη (φ. 56.5, έγγρ. 25).
Οπως
προκύπτει από την ανάγνωση αυτού του ντοκουμέντου, όχι μόνο η χρήση
πληροφοριών που διοχέτευε η ΚΥΠ αλλά ακόμη και η δημοσίευση αυτούσιων
κειμένων που είχε συντάξει η υπηρεσία αποτελούσαν πάγια πρακτική του
εθνικόφρονος Τύπου· κυρίως εκείνου της Δεξιάς, αλλά και ορισμένων
εντύπων του Κέντρου. Τα κείμενα που είχε συντάξει η ΚΥΠ δημοσιεύονταν
μάλιστα σαν δήθεν δημοσιογραφικά ρεπορτάζ ή σχόλια, σε ορισμένες δε
περιπτώσεις ακόμη και ως πρωτοσέλιδα κύρια άρθρα των συντηρητικών
εφημερίδων που τα φιλοξενούσαν! ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δημοσίευση σχολίου