Η αποσύνθεση της κοινωνίας και το κλίμα φόβου που επιβάλλει η οικονομική κρίση δεν αρκούν για να μείνουμε σιωπηλοί και απαθείς. Φτιάχνουμε εικόνες του νέου κόσμου που ονειρευόμαστε και δρώντας συλλογικά, δημιουργούμε δομές και σχέσεις που χρησιμεύουν σαν εργαλεία για τον αγώνα μας για ελευθερία, αλληλεγγύη, ισότητα και αξιοπρέπεια. Ο αγώνας αυτός διεξάγεται καθημερινά σε όλα τα επίπεδα και η οργή των εκμεταλλευόμενων απέναντι στους δυνάστες τους γίνεται δημιουργική δύναμη και οργανωμένη αντίσταση για να αντιμετωπίσει την επελαύνουσα βαρβαρότητα.
Το κράτος και τα αφεντικά όμως, δεν θα παρακολουθούσαν την πιθανή κατάρρευσή τους με σταυρωμένα τα χέρια. Μπροστά στον κίνδυνο της κοινωνικής έκρηξης, αναβάθμισαν τις παραδοσιακές μεθόδους καταστολής, εδραιώνοντας ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης και ανέσυραν τις πιο επαίσχυντες εφεδρείες του, τους φασίστες, όπως έκαναν κάθε φορά που απειλούνταν. Από την μεσοπολεμική Ιταλία του Μουσολίνι, την Γερμανία του Χίτλερ, την Ισπανία του Φράνκο, αλλά και την Ελλάδα του Μεταξά και μετέπειτα των Συνταγματαρχών, ο φασισμός άφησε αναμνήσεις που θα πίστευε κανείς πως θα δημιουργούσαν και τις ανάλογες συνειδήσεις και θα καθιστούσαν κάθε προσπάθεια αναβίωσης αδύνατη. Πόλεμοι, ολοκαυτώματα, εκτελέσεις, πραξικοπήματα, βασανισμοί, εξορίες στα ξερονήσια και κοινωνικός κανιβαλισμός υποστηριζόμενος από ρατσιστικά ιδεολογήματα περί «ανώτερων φυλών» και μίσους για τον «αδύναμο», τον «ξένο», τον «διαφορετικό». Ένα συνονθύλευμα Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ
Σαν σήμερα πέφτει αυλαία στην δίκη των παρακρατικών που συμμετείχαν στην
δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη.
-
Σαν σήμερα στις 29/12/1966 πέφτει αυλαία στην δίκη του Κακουργιοδικείο
Θεσσαλονίκης, όπου δικαζόταν οι παρακρατικοί που συμμετείχαν -με
την συνεργεία κρατι...
Πριν από 50 δευτερόλεπτα
Δημοσίευση σχολίου