Πέρασαν τέσσερα χρόνια από τότε που οι «θεόσταλτοι», («Ο θεός επέφερε αυτό το αποτέλεσμα» είχε δηλώσει ο «μοντελοπνίχτης» δικηγόρος τους), εγκληματίες μπάτσοι. δολοφόνησαν τον Α. Γρηγορόπουλο.
Αυτοί που όπλισαν το χέρι του φονιά μπάτσου Κορκονέα -ο οποίος σύμφωνα με δημοσίευμα του ιντυ κατάγετε από «οικογένεια Ταγματασφαλιτών συνεργατών των Γερμανών, ενταγμένων κατόπιν στις εγκληματικές συμμορίες των Μαγγανά και Κατσαρέα που αιματοκύλισαν την περιοχή την περίοδο μετά τη Βάρκιζα και κατά τον εμφύλιο. Ο φονιάς ήταν μέλος του Πυρήνα Καλαμάτας της Χρυσής Αυγής στα τέλη της δεκαετίας του '80 και στις αρχές της δεκαετίας του '90»- όπως και αυτοί που ήταν ηθικοί αυτουργοί στις δολοφονίες του Πέτρουλα, του Διομήδη Κομνηνού, της Κανελλοπούλου και του Κουμή, του Τεμπονέρα αλλά και του φτωχού τσιγγάνου που δεν έχει όνομα, και του απόκληρου μετανάστη, δεν κλήθηκαν ποτέ να απολογηθούν.
Είναι ανύπαρκτα πρόσωπα για την αστική δικαιοσύνη. Θα γίνουν υπαρκτά όμως όταν κάποια στιγμή στηθούν λαϊκά δικαστήρια.
Ο Αλέξης και όλοι οι άλλοι έχουν δολοφονηθεί ή σακατευτεί από το ίδιο φονικό χέρι. Αυτών που παρέχει πλήρη ασυδοσία, στους μπάτσους, που τους λένε ότι είστε το κράτος και ουσιαστικά ότι μπορείτε να ανοίγετε τα κεφάλια των παππούδων σας συνταξιούχων όταν διαμαρτύρονται, να σακατεύετε τους πατεράδες σας εργάτες όταν διαδηλώνουν, να ξεγυμνώνετε και να διαπομπεύετε μετανάστες και πρόσφυγες, χωρίς να έχετε καμιά επίπτωση.
Το τι επακολούθησε μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου είναι γνωστό. Συγκρατήστε και κάτι άλλο που κανένας δημοσιοκάφρος δεν θα το εντοπίσει. Όταν οι μπάτσοι δολοφονούν έναν 15χρονο, η Αθήνα και όχι μόνο, καίγεται για μέρες από χιλιάδες εξαγριωμένους νεολαίους. Όταν μια οργάνωση ένοπλης μειοψηφικής βίας εκτελεί έναν μπάτσο ή έναν δημοσιογράφο δεν κουνιέται φύλλο. Κι αυτό το γεγονός από μόνο του λέει πάρα πολλά.
Δυστυχώς δεν μπόρεσαν να έχουν κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα τα όσα έγιναν μετά την δολοφονία του Αλέξη. Κι αυτό γιατί οι οργανωμένες αριστερές δυνάμεις όχι απλώς δεν προσπάθησαν να μπολιάσουν το αυθόρμητο με το συνειδητό αλλά στράφηκαν ανοιχτά ενάντια στους εξεγερμένους νεολαίους και όχι μόνο.
Έγραφε, π.χ ο Ριζοσπάστης στις 25 Δεκέμβρη του 2008 για τη νεολαιίστικη αυτή έκρηξη:
‘’Αντικειμενικά επίσης, στέκεται απέναντι στο εργατικό κίνημα, στην επαναστατική πάλη για την αντικατάσταση του καπιταλισμού από το σοσιαλισμό, απέναντι στην εργατική τάξη, που από τη θέση της ως η τάξη που την εκμεταλλεύεται η κυρίαρχη, που δεν έχει καμιά ιδιοκτησία σε μέσα παραγωγής, είναι η τάξη που μπορεί να κινήσει με την πάλη της τον τροχό της Ιστορίας προς τα μπρος.’’
Σε άρθρο «γραμμής» στο «Ριζοσπάστη» της 16/12/08, ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, αναφέρει:
«Αυτό το “κίνημα” το ΚΚΕ ούτε το στηρίζει ούτε συμμετέχει, όχι γιατί δεν το “ελέγχει και με βεβαιότητα δε γνωρίζει”, όπως ισχυρίζονται, αλλά γιατί αυτό δεν είναι κίνημα, πολύ περισσότερο δεν είναι εξέγερση».
Σήμερα οι σφαίρες της άθλιας τρικομματικής κυβέρνησης σε συνεργασία με την Ε.Ε και το ΔΝΤ, πυροβολούν και σκοτώνουν καθημερινά τους νεολαίους και τα λαϊκά στρώματα. Πάνω από 3.000 αυτοί που έχουν αυτοκτονήσει-δολοφονηθεί, εκατομμύρια πολίτες που αιμορραγούν καθημερινά από τις σφαίρες της εξαθλίωσης και της μιζέριας. Μια πανεργατική εξέγερση για την ανατροπή του σημερινού εγκληματικού πολιτικού σκηνικού είναι αναγκαία όσο ποτέ. Τότε μόνο θα υπάρξουν προοπτικές για να απαλλαγούμε απ’ το ζοφερό παρών και το τραγικό μέλλον που μας επιφυλάσσουν.
Δεν νομίζουμε ότι έχουμε κάτι άλλο να προσθέσουμε παρά μόνο ένα μαιηλ που ήρθε στο μπλοκ μας στις 9 Δεκέμβρη 2008
Τσούζουν τα μάτια μου, βουίζει το κεφάλι μου, προσπαθώ με βαθιές ανάσες να χορτάσω οξυγόνο. (Τα δακρυγόνα και το κυνηγητό με τους μπάτσους με ξεθέωσαν)
Είμαι μια «γνωστή άγνωστη» όπως με βάφτισαν τα ΜΜΕ.
Είμαι μια σταγόνα απ’ το ποτάμι οργής που πλημύρισε σήμερα απ’ άκρη σ’ άκρη σχεδόν όλη την Ελλάδα. Απ’ την Θεσσαλονίκη μέχρι το Ηράκλειο, απ’ την Κομοτηνή μέχρι την Μυτιλήνη.
Είμαι μια 17χρονη που μου πυρπόλησαν τα όνειρα, και εγώ καίω ότι μισώ.
Είμαι ένα κορίτσι που μου στέρησαν το όραμα. Το αναζητώ στην σύγκρουση, στην λάμψη της μολότοφ.
Δεν θέλω να συνεχίσω να ζω όπως με αναγκάζεται εσείς να ζω. Το καταλαβαίνετε ρε;
Θέλω να καταστρέψω ότι μου είναι ξένο, εχθρικό, ότι μου στερείτε.
Έχετε όμως εσείς προλάβει να καταστρέψετε την ζωή μου. Τα έχω πάρει στην κράνα, σας σιχαίνομαι.
Ναι, δεν έχω να σας κάνω καμιά πρόταση. Η δικιά σας όμως ποια είναι; Εκτός απ’ τα όνειρα μας να δολοφονείται και 15χρονους;
Γι' αυτό λοιπόν προτιμώ να πνιγώ στο αίμα μου σε μια σύγκρουση παρά στα σκατά σας.
Είμαι η «γνωστή-άγνωστη» Αννα Π.
ΔΙΚΑΣΤΕ ΜΕ
Σας έδωσα την απολογία μου
Δημοσίευση σχολίου