Είναι πιο δύσκολο -και έχει πολύ μεγαλύτερη αξία- να ξέρεις να είσαι επαναστάτης όταν δεν υπάρχουν ακόμη οι συνθήκες για άμεσο, ανοιχτό, πραγματικά μαζικό, πραγματικά επαναστατικό αγώνα, να ξέρεις να υπερασπίζεις τα συμφέροντα της επανάστασης (με την προπαγάνδα, τη ζύμωση, την οργάνωση) μέσα σε μη επαναστατικά όργανα και συχνά σε απροκάλυπτα αντιδραστικά, μέσα σε μη επαναστατικές συνθήκες, μέσα σε μάζα που δεν μπορεί να καταλάβει αμέσως την ανάγκη της επαναστατικής μεθόδου δράσης."
Β.Ι.Λ
+ σχόλια + 2 σχόλια
Α ρε Βλαδήμηρε τα πες εσύ αλλά ποιος σε διάβασε,ποιος σε κατανόησε και περισσότερο ποιός εφάρμοσε στο ένα χιλιοστό τις προτάσεις σου.
Ο καθένας έχει το δικό του Λένιν απ' ότι καταλαβαίνω. Κανείς δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την ουσία του λενινισμού. Οι περισσότεροι κοιτάνε να πάρουν το τσιτάτο (ή το απόσπασμα του τσιτάτου) που τους βολεύει και να πορευτούν σε προειλημμένες αποφάσεις.
Και οι ΣΕΚίτες τον δικό τους Λένιν είχαν, όταν ανεξάρτητα από τις συνθήκες, ακόμη και το θέμα μιας κουβέντας, μας καλούσαν σε επανάσταση και σοσιαλισμό.
Αυτοί θεωρούσαν ότι ήταν λενινιστές μ' αυτό που άκαναν, άλλοι πάλι θεωρούσαμε ότι ήταν γραφικό κι ακίνδυνο.
Δημοσίευση σχολίου