Το μεγαλείο να είσαι επαναστάτης, κομμουνιστής. Η αθλιότητα να είσαι ξεπουλημένο τομάρι εθνικόφρονας-στομαχόφρονας

Του Γ. Γ

Βλέποντας στην παρακάτω ανάρτηση το «φτύσιμο» που τρώει ο φυρερίσκος του ναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής, από πρώην συναγωνιστές του γιατί τώρα έγινε κότα λυράτη και αποκήρυξε τον ίδιο του τον εαυτό και τα όσα υποστήριζε μέχρι χτες, θυμήθηκα ένα κείμενο που κρατάω στο αρχείο που (το έχω πάρει από μια ανάρτηση του  indymedia) για το πώς αντιμετώπισε τους δικαστές ο πρώην γραμματέας του ΚΚΕ, Νίκος Ζαχαριάδης  όταν βρέθηκε στο σκαμνί ενός δικαστηρίου της μεταξικής δικτατορίας.

(Διαχρονικά παλικαρίσια στάση όταν βρέθηκαν στα χέρια του κράτους σε σχέση με την ανάληψη  της πολιτικής ευθύνης είχαν από στελέχη της ΟΠΛΑ -θυμηθείτε την στάση στους στρατοδίκες του Ακίνδυνου Αλβανού-  μέχρι τον Κουφοντίνα αλλά και αναρχικούς αγωνιστές όπως της Συνωμοσίας των Πυρήνων που αμφισβήτησαν ένοπλα την καπιταλιστικά βαρβαρότητα).

Ελεγα λοιπόν ότι επί δικτατορίας του Μεταξά ο Νίκος Ζαχαριάδης βρέθηκε κατηγορούμενος σε δικαστήριο. Τι έγινε εκεί μας το λέει ένας αυτόπτης μάρτυρας σε μια επιστολή του που δημοσιεύτηκε στον  «Ριζοσπάστη», 18 Μάη 1945:

Όταν τελείωσαν οι καταθέσεις των μαρτύρων της «κατηγορίας» που ήταν όλοι χαφιέδες της Ειδικής και που στις καταθέσεις του είπαν του κόσμου τις ηλιθιότητες, σηκώθηκε ο ηρωικός μας αρχηγός και ανάμεσα στ’ άλλα, βροντοφώνησε στο φασιστικό δικαστήριο τα παρακάτω λόγια που προξένησαν ρίγη συγκίνησης στους φίλους που παρακολουθούσαν τη δίκη και κατάπληξη στους χαφιέδες και τους δικαστές, που τάχασαν κυριολεκτικά. «Ναι, εγώ είμαι ο αρχηγός του Κομμουνιστικός Κόμματος της Ελλάδας και αναλαμβάνω όλες τις ευθύνες για την πολιτική του Κόμματος και για όλες τις πράξεις όλων των μελών του Κομμουνιστικού Κόμματος». 

Η εντύπωση που προξενήθηκε μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου ήταν καταπληκτική, είχε δε την απήχησή της στην αγόρευση του συνηγόρου του σ. Ζαχαριάδη κ. Δ. Μπαμπάκου.

«Υπεράσπισα, είπε ο κ. Μπαμπάκος, υπουργούς και πρωθυπουργούς κατηγορουμένους δια την συμμετοχήν των εις το κίνημα της 1ης Μαρτίου 1935. Κανείς απ’ αυτούς δεν είχε το θάρρος και τον ανδρισμόν ν’ αναλάβει την ευθύνην των πράξεών του και των πράξεων των οπαδών του. Απεναντίας όλοι συναγωνίζοντο μεταξύ των, ποιος θα κατηγορήσει την πολιτικήν του κόμματός του και τις πράξεις των οπαδών του. Θα ήθελα πολύ οι κύριοι αυτοί, οι οποίοι κατέλαβαν τα ύπατα της πολιτείας αξιώματα, να ήσαν εδώ αυτήν τη στιγμήν δια να λάβουν ένα μάθημα πολιτικής αγωγής και εντιμότητος από τον αρχηγό του Κομμουνιστικού Κόμματος κ. Ν. Ζαχαριάδην. Ο κ. Ν. Ζαχαριάδης είναι ένας πραγματικός αρχηγός. Τον παραδέχομαι. Είναι ένα πραγματικός αρχηγός Κόμματος, με συναίσθησιν των ευθυνών του και των καθηκόντων του ως αρχηγού. Είναι ένας Αρχηγός ο οποίος δε θα εδίσταζε να αναλάβει και την ευθύνην αυτού του Τρωικού πολέμου, αρκεί με τούτο να εκάλυπτε και το τελευταίο εκ των μελών του Κόμματος του οποίου είναι Αρχηγός».

Ο Νίκος Ζαχαριάδης όμως ήταν κομμουνιστής ενώ  τα προφυλακισμένα μέλη της ναζιστικής συμμορίας είναι «Κότες τρίλιρες και μακροπουπουλάτες» όπως είπε και η Ντόρα Μπακογιάννη