Εικόνα πρώτη. Κεντρική εξωτερική πύλη του περιβόλου του ραδιομεγάρου της ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή. Η πόρτα είναι κλειστή. Δεμένη με μια αλυσίδα και... χειροπέδες!
Η φωτογραφία προκαλεί ρίγος. Κάνει όχι μόνο το γύρο της Ελλάδας, αλλά και της Ευρώπης και του κόσμου ολόκληρου. Συγκλονίζει τους πάντες. Αποθέωση του συμβολισμού της σύγχρονης Δημοκρατίας στην Ελλάδα του Μνημονίου, όπως την εννοούν ο Αντώνης Σαμαράς και ο Βαγγέλης Βενιζέλος.
Εικόνα δεύτερη. Νύχτα Πέμπτης. Η σκηνή πάλι έξω από τα κάγκελα του περιβόλου της ΕΡΤ. Η τηλεπαρουσιάστρια της δημόσιας τηλεόρασης Αγλαΐα Κυρίτση, καθισμένη πίσω από ένα τραπέζι, εκφωνεί το κεντρικό δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ. Στο ύπαιθρο! Δεν είναι μόνο αυτή η υποχρεωτική «πρωτοτυπία». Πίσω της, δεκάδες πάνοπλοι αστυνομικοί με μαύρες επιχειρησιακές στολές, έτοιμοι να ορμήσουν εναντίον της μόλις τους δοθεί εντολή. Τα ΜΑΤ του Σαμαρά και του Βενιζέλου δεν έχουν κανένα πρόβλημα να παρουσιάζουν αυτά το... δελτίο ειδήσεων της επαίσχυντης κυβέρνησης των υπολειμμάτων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
«Βοήθεια!»
Χαράματα Πέμπτης. Στις 4:20 εκατοντάδες άνδρες των ΜΑΤ σπάνε μια πλαϊνή πόρτα του περιβόλου της ΕΡΤ. Ορμούν και καταλαμβάνουν το ραδιομέγαρο χωρίς να συναντήσουν αντίσταση. Μόλις χαράζει η μέρα, ομάδα βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται έξω από τα κάγκελα της «πόρτας με τις χειροπέδες».
Οι αστυνομικοί δεν αφήνουν τους βουλευτές να μπουν μέσα για να διαπιστώσουν αν γίνεται ή όχι πλιάτσικο στα μηχανήματα, καταστροφές, κλοπές κ.λπ.
Μεταξύ των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, ξεχωριστή η ανυποχώρητη παρουσία της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Σε σύντομες τηλεοπτικές παρεμβάσεις της μπροστά στα αλυσοδεμένα κάγκελα αποδομεί πλήρως από νομική σκοπιά την κυβερνητική επιχείρηση κατάληψης του ραδιομεγάρου και αποδεικνύει πειστικά τον ισχυρισμό της ότι η ενέργεια των ΜΑΤ κατ' εντολήν Σαμαρά -Βενιζέλου συνιστά «πραξικόπημα κατά της νομιμότητας».
Βράδυ Σαββάτου. Η κυβέρνηση, με την προστασία των ΜΑΤ, προωθεί μέσα στο ραδιομέγαρο τεχνικούς που είναι όργανα της για να πάρουν μηχανήματα (τα οποία είναι ονομαστικά χρεωμένα σε απεργούς τεχνικούς!) και να τα μεταφέρουν -έτσι ισχυρίζονται- στα κτίρια της Κατεχάκη. Εκεί που ήταν η έδρα της ΥΕΝΕΔ, του στρατιωτικού καναλιού που τόσο βαθιά το μίσησε ο ελληνικός λαός επί χούντας και στη συνέχεια το απεχθανόταν για όσο διάστημα συνέχισε να υπάρχει.
Ζητούν να μπουν μαζί τους και απεργοί τεχνικοί για να βεβαιωθούν ότι δεν θα κάνουν πλιάτσικο. Μαζί τους και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Τα ΜΑΤ τους απωθούν βίαια. «Βοήθεια! Βοήθεια!» ακούγεται μερικές φορές μια γυναικεία φωνή. Είναι της Ζωής Κωνσταντοπούλου, την οποία σπρώχνουν με μίσος τα ΜΑΤ. Ίσως και να τη χτυπούν στα μουλωχτά.
«Ψυχή βαθιά!»
Πέμπτη χαράματα. Τα ΜΑΤ έχουν καταλάβει το ραδιομέγαρο στην Αγία Παρασκευή.
Οι αστυνομικές δυνάμεις εισβάλλουν στο στούντιο του ραδιοφώνου. Ο εκφωνητής αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει. Αρχίζουν να μετρούν αντίστροφα τα τελευταία δευτερόλεπτα.
«Όταν αυτό το μικρόφωνο κλείσει, δεν θα είναι η φωνή σας. Δεν θα είναι η φωνή της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, η φωνή της ΕΡΤ. Αυτοί που θα σας μιλούν δεν θα είναι αγωνιζόμενοι εργαζόμενοι της ΕΡΤ!... Κάπου εδώ κλείνουμε, αγαπητοί ακροατές Η φωνή της Ελληνικής Ραδιοφωνίας σιγεί. Θα τα πούμε, θα ξαναβρεθούμε. Τα μικρόφωνα αυτά κλείνουν. Ψυχή βαθιά!» είναι τα τελευταία λόγια του εκφωνητή.
Ανατριχίλα συγκίνησης και αφύπνιση: συνειδήσεων σκορπά η φωνή του Νίκου Τσιμπίδα. Έτσι ονομάζεται ο δημοσιογράφος που έκανε την τελευταία ραδιοφωνική εκπομπή πριν οι κυβερνητικές αστυνομικές δυνάμεις των ΜΑΤ πετύχουν να σιγήσουν και πάλι οι φωνές των δημοσιογραφών, που αγωνίζονται να κρατήσουν ζωντανή τη δημόσια ραδιοφωνία.
Ολόκληρη την Πέμπτη, τα ξένα τηλεοπτικά δίκτυα είχαν αλλεπάλληλες ζωντανές συνδέσεις, έκτακτα δελτία, σοκαριστικες εικόνες από την αστυνομική επιχείρηση των ΜΑΤ εναντίον των δημοσιογράφων της ΕΡΤ. Οι εργαζόμενοι της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης έβγαιναν συνεχώς σε δελτία ξένων τηλεοπτικών σταθμών.
Η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου επανερχόταν στην παγκόσμια επικαιρότητα με τρόπο ελάχιστα κολακευτικό για τους επικεφαλής της.
Μομφή... στήριξης!
Στο επικοινωνιακό επίπεδο, οι αγώνες των εργαζομένων εξαφανίζονται εν ριπή οφθαλμού. Προβάλλει σε πρώτο πλάνο η κοινοβουλευτική αντιπαράθεση - και μάλιστα με νικητή εκ των προτέρων γνωστό: την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου! Οι κυβερνητικοί πανηγυρίζουν σαν τρελοί για το δώρο!
Αντικειμενικά, ο Αλέξης Τσίπρας ήξερε από την αρχή ότι η απόρριψη της πρότασης μομφής θα ενισχύσει ουσιωδώς την κλυδωνιζόμενη κυβέρνηση. Δεν είχε δε την αυταπάτη ότι θα μπορούσε ποτέ να περάσει η πρόταση αυτή. Ούτε μία πιθανότητα στο εκατομμύριο δεν είχε!
Τα μαθηματικά της πρότασης του είναι απλούστατα. Για να περάσει απαιτούνται 151 ψήφοι στη Βουλή. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μόλις... 72 βουλευτές! Πού θα έβρισκε τους άλλους... 80; Οι 18 βουλευτές των Ανεξάρτητων Ελλήνων και οι 12 του ΚΚΕ, σύνολο 30, υπερψήφισαν τη μομφή. Σύνολο μόλις... 102 - για την ακρίβεια, μάλιστα, 101, καθώς ο Μανώλης Γλέζος ήταν στο νοσοκομείο με πέτρα στη χολή. Υπερψήφισαν τη μομφή του Τσίπρα και οι 15 ελεύθεροι βουλευτές της Χρυσής Αυγής και οι 7 από τους 11 ανεξάρτητους βουλευτές. Τελικό σύνολο 124 ψήφοι. Έλειψαν... 27!
Όχι τη μία ψήφο της βουλευτού του ΠΑΣΟΚ Θεοδώρας Τζάκρη που πήρε, αλλά τις ψήφους όλων ανεξαιρέτως των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ -συμπεριλαμβανομένου του... Βενιζέλου!- έπρεπε να πάρει ο Τσίπρας για να συγκεντρώσει τον ελάχιστο απαιτούμενο αριθμό των 151 ψήφων προκειμένου να περάσει η μομφή του! Κοινοβουλευτικά παραμύθια...
Πολιτικό Βατερλό
Αυτό που ίσως δεν περίμενε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η... «πολιτική αγνωμοσύνη» του Αντώνη Σαμαρά. Κατά τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής διαδικασίας ο πρωθυπουργός φυσικά και εκμεταλλεύτηκε τη βοήθεια που του προσέφερε ο Αλέξης Τσίπρας -εσκεμμένα ή αθέλητα, αυτό παρέμεινε αναπάντητο προσωρινά-, αλλά ταυτόχρονα διέσυρε πολιτικά και «κατακρεούργησε» προσωπικά τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης!
Ο Αντώνης Σαμαράς έκανε σημαία του τη θεαματική πολιτική «κωλοτούμπα» που έκανε ο Αλέξης Τσίπρας υπέρ του ευρώ, μιλώντας στο Τέξας της Αμερικής. «Η Ελλάδα δεν θα πρέπει και δεν θα το κάνει. Δεν θα εξέλθει εθελοντικά από την Ευρωζώνη!» διακήρυξε εκεί ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, αναιρώντας έτσι κάθε βάση καλύτερης διαπραγματευτικής δυνατότητας με τους επικυρίαρχους της πατρίδας μας.
Υπάρχει τεράστια πολιτική απόσταση ανάμεσα στην αρχή «καμιά θυσία για το ευρώ» που διακήρυσσε ο Τσίπρας πέρσι και στο «η Ελλάδα δεν θα εξέλθει εθελοντικά από την Ευρωζώνη» που μας σερβίρισε φέτος από τις ΗΠΑ.
Δικαίως του είπε περιφρονητικά ο Σαμαράς ότι προσχώρησε καθυστερημένα στις θέσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Τον ξεφτίλισε πολιτικά.
Προσωπική συντριβή
Πέρα από την πολιτική συντριβή, ο Αλέξης Τσίπρας υπέστη και προσωπικό διασυρμό.
Με ασυγχώρητη αυταρέσκεια, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ νόμισε ότι έκανε ματ με την απλή υποβολή της πρότασης δυσπιστίας, η οποία ήταν εξαρχής καταδικασμένη να ηττηθεί πανηγυρικά. Πήγε στη Βουλή εντελώς απροετοίμαστος και το επίπεδο της ομιλίας του ήταν μετριότατο, διεκπεραιωτικό.
Αντιθέτως, ο Αντώνης Σαμαράς πήγε απολύτως αποφασισμένος να τον «κατασπαράξει» προσωπικά! Τίποτα άλλο δεν τον ένοιαζε! Πέτυχε απολύτως το στόχο του - και μάλιστα πολύ ευκολότερα απ' όσο φανταζόταν.
Ο πρωθυπουργός έχει πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι στις επόμενες βουλευτικές εκλογές τα εκατομμύρια ψηφοφόρων που θα προσέλθουν στις κάλπες θα ρίξουν το ψηφοδέλτιο σε πολύ μεγάλο ποσοστό έχοντας ένα και μοναδικό ερώτημα στο μυαλό τους: «Ποιον θέλω για πρωθυπουργό, τον Σαμαρά ή τον Τσίπρα;».
Επειδή, πολύ λογικά, φοβάται ότι θα είναι σαφώς περισσότεροι αυτοί που θα προτιμήσουν την αβεβαιότητα του Τσίπρα μήπως και καλυτερεύσει κάπως η ζωή τους από τη βεβαιότητα της προσωπικής τους καταστροφής που σηματοδοτεί ο Σαμαράς, ο πρωθυπουργός προσπάθησε να γελοιοποιήσει τον Τσίπρα επιτιθέμενος κατά μέτωπον εναντίον του με κάθε μέσο, χρησιμοποιώντας και απαξιωτικούς λαϊκούς χαρακτηρισμούς.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πήγε να παραστήσει στη Βουλή την... «κοινοβουλευτική αρσακειάδα», υπέστη μια απροσδόκητη προσωπική ήττα πολύ σοβαρών διαστάσεων. Να δούμε αν και πώς θα επανορθώσει την προσωπική ζημιά που υπέστη.
+ σχόλια + 6 σχόλια
τόση προσωπική εμπάθεια για το τσίπρα από ΑΝΤΑΡΣΥΑ που γράφει σε φυλλάδα του Μπόμπολα,μόνο δημοσιογραφία δεν είναι
man
Η “Μέγαιρα” του Μητσοτάκη και η “Μέλαινα” του Σαμαρά...
Επίσης,
Σοκ στο Μαξίμου. Παρά το στραπάτσο Τσίπρα στη Βουλή, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μπροστά 7-10 μονάδες!
Δε συμφωνώ με αυτή την ανάλυση. Ο Σαμαράς γελοιοποιήθηκε αφού κάνει το μάγκα εδώ και το δούλο έξω. Εμείς οι άνεργοι, οι φτωχοί η συντριπτική πλειοψηφία δεν θα πάμε με το δίλλημα Σαμαράς ή Τσίπρας, αλλά με το αν θα έχουμε ή όχι νέα μέτρα, αν θα μπορέσουμε να επιβιώσουμε ή όχι. Το ότι ο Τσίπρας ή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατεβάζει κόσμο, αυτό οφείλεται πρώτα στο φόβο που καλλιεργεί το σύστημα, και έπειτα στην αδυναμία του να ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΕΙ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ (τα κεφαλαία είναι για έμφαση) σε κρίσιμα οικονομικά θέματα. Ξέρω πως η κυβέρνηση παραποιεί δηλώσεις, αλλά η αντιπολίτευση πρέπει να δώσει στη δημοσιότητα πειστικό Πρόγραμμα καρπός γόνιμου διαλόγου και λογικής. Πρέπει να γίνει ακόμη σκληρότερη και ουσιαστικότερη. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μεν πλειοψηφία με μεγάλη διαφορά, όπως και το ΚΚΕ είναι σε διψήφια νούμερα, αλλά αναλώνουν τα πυρά τους σε μεταξύ τους κόντρες, πράγμα που εκμεταλλεύεται η δεξιά. Το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν διαφορετικές πολιτικές θέσεις, κατανοητό. Όμως σε κάποια κοινά σημεία θα μπορούσαν να λάβουν μαζί πρωτοβουλίες.
Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι η άνοδος του ενός είναι σε βάρος του άλλου. Η άνοδος θα είναι ολόκληρης της Αριστεράς, όπως η επίθεση που εξαπολύεται στοχεύει σε ολόκληρη την Αριστερά. Το 1981 πχ το ΠΑΣΟΚ είχε 48% και το ΚΚΕ διψήφιο με άνοδο από τις προηγούμενες εκλογές. Άσχετα, αν η μετέπειτα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ μεταλλάχθηκε σε ακροδεξιά κλίκα και δεκανίκι της ΝΔ, ο κόσμος τότε που ψήφισε επιθυμούσε πραγματική αλλαγή. Αυτή την αλλαγή πολιτικής με μισόλογα δεν μπορεί κανείς να πείσει τον κόσμο ότι θα τη φέρει.
Ακόμα και το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κατανοήσουν ότι οι ναζί που κυβερνάνε παίζουν βρώμικα. Μην περιμένουν ότι θα τηρήσουν κανόνες, νόμους κοκ. Πλαστά γκάλοπ σε ιστοσελίδες εφημερίδων βαπτίζονται «έγκυρα» και «πανελλαδικά»!, δηλώσεις στελεχών παραποιούνται, ψέματα και συκοφαντίες επιστρατεύονται, λογοκρισία, τρομοκρατία και φασισμός είναι η καθημερινή πολιτική.
Ο κόσμος πήρε τις αποφάσεις του, θα ρίξει τη ΝΔ, είναι όμως διστακτικός στο να εκδηλωθεί γιατί «κάηκε στο κουρκούτι» με προηγούμενες επιλογές του. Όμως με σκληρή, σοβαρή και οργανωμένη δράση θα εκδηλώσει την οργή και την αγανάκτηση.
Αυτή τη στιγμή ακόμα και η πρώτη κατοικία κινδυνεύει, δε θα έπρεπε να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες αλληλεγγύης ώστε να αποτραπούν οι επιτάξεις σπιτιών από τους δανειστές; Να ένα κρίσιμο θέμα που θα ήθελα να ακούσω τις προτάσεις όλων. Ευχαριστώ.
Τα συμπεράσματα
Ακούστηκαν πολλά τις τρεις μέρες διεξαγωγής της συζήτησης στη Βουλή για την πρόταση δυσπιστίας στην κυβέρνηση που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ποια είναι, όμως, η ουσία πίσω από τις κινήσεις εντυπωσιασμού και τα ρητορικά σχήματα, ποιο ήταν το αντικείμενο του διπολικού καβγά που στήθηκε ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση; Γιατί, βεβαίως, υπήρξε πολιτική ουσία, την οποία θα πρέπει να αντιληφθούν καλύτερα οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα.
Ο καβγάς και οι κόντρες ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ έγιναν υπό κοινό παρονομαστή: ποιος είναι καταλληλότερος να κυβερνήσει, ποιος είναι καταλληλότερος διαχειριστής του συστήματος. Γι' αυτό περίσσεψαν οι αντιπαραθέσεις για το ποιος φέρνει ή διώχνει επενδύσεις, ποιος θέλει την αποσταθεροποίηση, ποιος παραβιάζει τη νομιμότητα, ποιος θέλει την ανάπτυξη κ.λπ. Επιβεβαιώθηκε, λοιπόν, ότι κινούνται στη βάση κοινού στρατηγικού πλαισίου που καθορίζεται από τα όρια των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, της εξουσίας του κεφαλαίου, της συμμετοχής της χώρας σε ιμπεριαλιστικές ενώσεις όπως η ΕΕ.
Οι διαφορές που έχουν είναι υπαρκτές εκφράζουν όμως διαφορές και αντιθέσεις ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου, ενώ συνδέονται με αντιπαραθέσεις καπιταλιστικών κρατών εντός ΕΕ κλπ.
Αντιθέσεις πίσω από τις οποίες δεν έχουν συμφέρον να στρατευτούν η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Να μην υποκύψουν ούτε στο φόβο, στην κινδυνολογία που συνοδεύουν την αποφασιστική υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής, ούτε όμως και στις αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διέξοδος υπηρετώντας τους στόχους της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Επιβεβαιώθηκε επίσης ότι η προσπάθεια συγκρότησης της λαϊκής αντ-απάντησης στην αντιλαϊκή επίθεση διαρκείας δεν μπορεί να χάνεται σε αδιέξοδες αναζητήσεις φιλολαϊκού συσχετισμού δυνάμεων στο αστικό Κοινοβούλιο.
Τι αποδεικνύουν τα παραπάνω; Οτι ο λαός πρέπει να συγκροτήσει τη δική του δύναμη που θα είναι σε ευθεία ρήξη με την τρομοκρατία, τη μοιρολατρία, τις αυταπάτες που σπέρνουν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις και οι δυνάμεις της αστικής διαχείρισης. Και από αυτή την άποψη το ζητούμενο σήμερα είναι η συγκρότηση δυναμικής, ορμητικής εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης, που θα παλεύει με επίκεντρο τα μεγάλα και οξυμένα προβλήματα και που θα ανοίγει το δρόμο της ρήξης και της ανατροπής για να έρθει η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της στην εξουσία. Σε αυτήν την κατεύθυνση παλεύει το ΚΚΕ για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και τη συγκρότηση της λαϊκής συμμαχίας, μόνο έτσι ο ίδιος ο λαός θα βάλει τη δική του σφραγίδα...
Ο Δελαστίκ παίζει με όρους πώλησης εμπορικής εφημερίδας και κάνει πολιτική ανάλυση με κριτήριο (όπως USA!) τη γοητεία του αρχηγού, τις αδυναμίες του, τα επικοινωνιακα λάθη κλπ. Βεβαίως και συνεπικουρείται από την εικόνα που έχει διαμορφώσει (επίτηδες) ο Σύριζα στη Βουλή που δεν είναι άλλη από την επαναπασοκοποιημένη νεκρανάσταση της σοσιαλδημοκρατίας των παπατζήδων και των πολλών μαθητών τους που φερνουν εμετό όταν τους θυμάται κανείς.
Το ζητούμενο όμως, του οποίου ούτε ίχνος δεν ανιχνεύεται πλέον στα κείμενα του Δελαστίκ, όντας ο ιδιος δέσμιος της main stream δημοσιογραφίας, είναι να αναλυθεί και να κριθεί ο πολιτικός λόγος του Σύριζα ή τουλάχιστον ό,τι έχει απομείνει από αυτόν. Φτάνει πια με το Δελαστίκ! Δεν μπορεί (και μάλλον δεν θέλει) ο άνθρωπος να γράψει με γνήσιο πολιτικό κριτήριο. Εξαντλήθηκε από τη δημοσιότητα που του έχουν δώσει οι εργοδότες των ΜΜΕ και είναι πιθανόν κιόλας να κολακεύεται ...
Δημοσίευση σχολίου