 |
| Ο Χίτλερ με μαθητές |
«Ένα βομβαρδιστικό αεροσκάφος μεταφέρει κατά την απογείωσή του 12 δωδεκάδες βόμβες, η καθεμία από τις οποίες ζυγίζει 10 κιλά.
Κατευθύνεται προς το κέντρο του ιουδαϊσμού, τη Βαρσοβία, την οποία βομβαρδίζει.
Κατά την απογείωσή του, φορτωμένο με τις βόμβες και μεταφέροντας 100 κιλά καυσίμων, το αεροσκάφος ζυγίζει περίπου οκτώ τόνους.
Κατά την επιστροφή από τη σταυροφορία, το πρόσθετο βάρος του ανέρχεται στα 230 κιλά.
Πόσα κιλά ζυγίζει το αεροσκάφος, όταν είναι εντελώς άδειο;».
«Η συντήρηση ενός διανοητικά ανάπηρου ατόμου στοιχίζει περίπου στο κράτος 4 μάρκα τη μέρα.
Στη Γερμανία αυτή τη στιγμή υπάρχουν 300.000 διανοητικά ανάπηροι. Πόσο στοιχίζει συνολικά η περίθαλψη αυτών των ανθρώπων; Πόσα δάνεια γάμων των 1.000 μάρκων θα μπορούσαν να χορηγηθούν με αυτά τα χρήματα;».
 |
| Παράδοση μαθήματος σε σχολείο της Ναζιστικής Γερμανίας |
Tο σχέδιό τους ήταν η μετατροπή του εκπαιδευτικού συστήματος σε γραμμή παραγωγής πειθήνιων, πιστών και φανατισμένων υπηκόων για το τρίτο ράιχ.
Πρώτα αξιολογήθηκαν οι εκπαιδευτικοί
Η αναδόμησή του εκπαιδευτικού συστήματος ήταν σταδιακή και φυσικά ξεκίνησε από τους διδάσκοντες.
Ιδρύθηκε ο Εκπαιδευτικός Σύλλογος των Ναζί και συστάθηκε επιτροπή για την αξιολόγηση των πολιτικών απόψεων των δασκάλων και των καθηγητών.
Από τους τότε «λειτουργούς», μόνο το 3% κρίθηκε ακατάλληλο και απολύθηκε αμέσως.
Kατά τη διάρκεια των σχολικών διακοπών, αρκετοί από το 97% των εκπαιδευτικών, που κρίθηκαν πολιτικά κατάλληλοι, υποχρεώθηκαν να παρακολουθήσουν ειδικά σεμινάρια, ενώ οι αρχές ενθάρρυναν συνεχώς γονείς και μαθητές να καταγγέλλουν τους δασκάλους, οι οποίοι παρέδιδαν στην τάξη οτιδήποτε παρέκκλινε από τη νέα σχολική ύλη.
Όλα τα μαθήματα υπέστησαν ριζικές αλλαγές, ώστε να προσαρμοστούν στις ανάγκες του συστήματος.
Μεγάλο κομμάτι της φυσικής κάλυπτε τις αρχές της βαλλιστικής επιστήμης και της κατασκευής γεφυρών και πολεμικών αεροσκαφών.
Ιδρύθηκε ο Εκπαιδευτικός Σύλλογος των Ναζί και συστάθηκε επιτροπή για την αξιολόγηση των πολιτικών απόψεων των δασκάλων και των καθηγητών.
Από τους τότε «λειτουργούς», μόνο το 3% κρίθηκε ακατάλληλο και απολύθηκε αμέσως.
Kατά τη διάρκεια των σχολικών διακοπών, αρκετοί από το 97% των εκπαιδευτικών, που κρίθηκαν πολιτικά κατάλληλοι, υποχρεώθηκαν να παρακολουθήσουν ειδικά σεμινάρια, ενώ οι αρχές ενθάρρυναν συνεχώς γονείς και μαθητές να καταγγέλλουν τους δασκάλους, οι οποίοι παρέδιδαν στην τάξη οτιδήποτε παρέκκλινε από τη νέα σχολική ύλη.
Όλα τα μαθήματα υπέστησαν ριζικές αλλαγές, ώστε να προσαρμοστούν στις ανάγκες του συστήματος.
Μεγάλο κομμάτι της φυσικής κάλυπτε τις αρχές της βαλλιστικής επιστήμης και της κατασκευής γεφυρών και πολεμικών αεροσκαφών.
Η ιστορία και η βιολογία τροποποιήθηκαν πιο πολύ από όλα τα μαθήματα.
Η ιστορία έπρεπε να υμνεί τον «εθνοσωτήρα» Χίτλερ και να εξηγεί πώς οι εβραίοι και οι μαρξιστικοί κατάσκοποι ευθύνονταν για την ήττα του έθνους στον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο.
Η βιολογία εξηγούσε την ανωτερότητα της άριας φυλής και τη σημασία της αιματολογικής καθαρότητας.
Ειδικά για τα κορίτσια, θεσπίστηκαν τα μαθήματα της Ευγονικής και της Οικιακής επιστήμης.
Τα μαθήματα προέτρεπαν τις μαθήτριες να είναι καλές μητέρες και σύζυγοι, με πολύ ιδιαίτερο τρόπο όμως.
Τα μεγαλύτερα κορίτσια ενθαρρύνονταν να «συμπαραστέκονται» στους στρατευμένους άντρες, για το διάστημα στο οποίο παρέμεναν ανύπαντρες, γιατί μόνο έτσι μπορούσαν να «υπηρετήσουν» την πατρίδα τους όπως τα αγόρια.
Για τους μαθητές που διακρίνονταν στις ιδιαίτερες απαιτήσεις του καθεστώτος, υπήρχαν «Τα Σχολεία του Αδόλφου Χίτλερ», όπου προετοίμαζαν τους επόμενους ηγέτες της Γερμανίας. Εκεί, κατόπιν σκληρής εξαετούς φοίτησης, οι απόφοιτοι προωθούνταν στα πανεπιστήμια ή στον στρατό.
Για τους αριστούχους της σχολής, το επόμενο βήμα ήταν η εκπαίδευση στα Κάστρα του Τάγματος, όπου η εκπαίδευση ήταν σκληρή έως βάναυση, με αποκορύφωμα στρατιωτικά γυμνάσια με πραγματικά πυρά.
Όταν πια αποφοιτούσαν από τις στρατιωτικές σχολές, οι πιο ικανοί και φανατικοί Ναζί προορίζονταν για την επάνδρωση των διοικητικών θέσεων στα επίλεκτα τμήματα των Ες Ες, που ήταν οι πραιτοριανοί και η ελίτ του ναζιστικού καθεστώτος.
Ήταν πια ιδεολογικά και ψυχολογικά έτοιμοι για τα χειρότερα εγκλήματα, τα οποία και έπραξαν.
Η ιστορία έπρεπε να υμνεί τον «εθνοσωτήρα» Χίτλερ και να εξηγεί πώς οι εβραίοι και οι μαρξιστικοί κατάσκοποι ευθύνονταν για την ήττα του έθνους στον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο.
Η βιολογία εξηγούσε την ανωτερότητα της άριας φυλής και τη σημασία της αιματολογικής καθαρότητας.
Ειδικά μαθήματα για τα κορίτσια
Τα μαθήματα προέτρεπαν τις μαθήτριες να είναι καλές μητέρες και σύζυγοι, με πολύ ιδιαίτερο τρόπο όμως.
Τα μεγαλύτερα κορίτσια ενθαρρύνονταν να «συμπαραστέκονται» στους στρατευμένους άντρες, για το διάστημα στο οποίο παρέμεναν ανύπαντρες, γιατί μόνο έτσι μπορούσαν να «υπηρετήσουν» την πατρίδα τους όπως τα αγόρια.
Για τους μαθητές που διακρίνονταν στις ιδιαίτερες απαιτήσεις του καθεστώτος, υπήρχαν «Τα Σχολεία του Αδόλφου Χίτλερ», όπου προετοίμαζαν τους επόμενους ηγέτες της Γερμανίας. Εκεί, κατόπιν σκληρής εξαετούς φοίτησης, οι απόφοιτοι προωθούνταν στα πανεπιστήμια ή στον στρατό.
 |
| Το σχέδιό τους ήταν η μετατροπή του εκπαιδευτικού συστήματος σε γραμμή παραγωγής πειθήνιων, πιστών και φανατισμένων υπηκόων του Γ' Ράιχ |
Για τους αριστούχους της σχολής, το επόμενο βήμα ήταν η εκπαίδευση στα Κάστρα του Τάγματος, όπου η εκπαίδευση ήταν σκληρή έως βάναυση, με αποκορύφωμα στρατιωτικά γυμνάσια με πραγματικά πυρά.
Όταν πια αποφοιτούσαν από τις στρατιωτικές σχολές, οι πιο ικανοί και φανατικοί Ναζί προορίζονταν για την επάνδρωση των διοικητικών θέσεων στα επίλεκτα τμήματα των Ες Ες, που ήταν οι πραιτοριανοί και η ελίτ του ναζιστικού καθεστώτος.
Ήταν πια ιδεολογικά και ψυχολογικά έτοιμοι για τα χειρότερα εγκλήματα, τα οποία και έπραξαν.
 |
| Μαθητές διαβάζουν υποχρεωτικά την προπαγανδιστική εφημερίδα του Χίτλερ |
Αναδημοσίευση από τη Μηχανή του Χρόνου
«Πώς δημιουργείται ένας Ναζί» - Το αντιναζιστικό καρτούν του Ντίσνεϊ [βίντεο]
Ένα 10λεπτο φιλμάκι κινουμένων σχεδίων με τίτλο «Η εκπαίδευση θανάτου: Πώς δημιουργείται ένας Ναζί», το οποίο είναι βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Γκρέγκορ Ζίμερ, κυκλοφόρησε στις 15 Ιανουαρίου του 1943 ο Ουώλτ Ντίσνεϋ. Τόσα χρόνια μετά, το βίντεο παραμένει εξαιρετικά επίκαιρο.
Το φιλμάκι παρουσιάζει την ιστορία του μικρού Χανς, ενός αγοριού που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη ναζιστική Γερμανία και ανατρέφεται για να γίνει άξιος στρατιώτης της Άριας φυλής.
Από τη γέννησή του, ο Χανς είναι ταγμένος στην υπηρεσία του Αδόλφου Χίτλερ και το Ναζιστικό Κόμμα. Καθώς ο Χανς μεγαλώνει, μαθαίνει μια διαστρεβλωμένη εκδοχή της Ωραίας Κοιμωμένης, όπου απεικονίζεται ο Χίτλερ ως ιππότης με την αστραφτερή του πανοπλία και σώζει την Ωραία Κοιμωμένη, που εκπροσωπεί τη Γερμανία, από την κακιά μάγισσα, που εκπροσωπεί τη δημοκρατία.
Αφού ο Χανς περνά από την απαραίτητη εκπαίδευση, σε μια τάξη από τους τοίχους της οποίας κρέμονται τα πορτραίτα του Χίτλερ, του Γκαίριγκ και του Γκαίμπελς, λαμβάνει μέρος σε μια σταυροφορία για το κάψιμο όλων των βιβλίων που αντιτίθενται στον Χίτλερ, ενώ αντικαθίσταται η Αγία Γραφή με το «Ο Αγών μου», και ο σταυρός με ένα ναζιστικό ξίφος.
Αφού περνά τα επόμενα χρόνια παρελαύνοντας και χαιρετώντας, γίνεται ένας ενήλικας καλός Ναζί και πάει στον πόλεμο για να καταλήξει τελικά σε μια σειρά πανομοιότυπων τάφων, που δεν έχουν τίποτα πάνω τους, εκτός από μια σβάστικα και ένα κράνος στερεωμένο στην κορυφή.
Το φιλμάκι παρουσιάζει την ιστορία του μικρού Χανς, ενός αγοριού που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη ναζιστική Γερμανία και ανατρέφεται για να γίνει άξιος στρατιώτης της Άριας φυλής.
Από τη γέννησή του, ο Χανς είναι ταγμένος στην υπηρεσία του Αδόλφου Χίτλερ και το Ναζιστικό Κόμμα. Καθώς ο Χανς μεγαλώνει, μαθαίνει μια διαστρεβλωμένη εκδοχή της Ωραίας Κοιμωμένης, όπου απεικονίζεται ο Χίτλερ ως ιππότης με την αστραφτερή του πανοπλία και σώζει την Ωραία Κοιμωμένη, που εκπροσωπεί τη Γερμανία, από την κακιά μάγισσα, που εκπροσωπεί τη δημοκρατία.
Αφού ο Χανς περνά από την απαραίτητη εκπαίδευση, σε μια τάξη από τους τοίχους της οποίας κρέμονται τα πορτραίτα του Χίτλερ, του Γκαίριγκ και του Γκαίμπελς, λαμβάνει μέρος σε μια σταυροφορία για το κάψιμο όλων των βιβλίων που αντιτίθενται στον Χίτλερ, ενώ αντικαθίσταται η Αγία Γραφή με το «Ο Αγών μου», και ο σταυρός με ένα ναζιστικό ξίφος.
Αφού περνά τα επόμενα χρόνια παρελαύνοντας και χαιρετώντας, γίνεται ένας ενήλικας καλός Ναζί και πάει στον πόλεμο για να καταλήξει τελικά σε μια σειρά πανομοιότυπων τάφων, που δεν έχουν τίποτα πάνω τους, εκτός από μια σβάστικα και ένα κράνος στερεωμένο στην κορυφή.
Δημοσίευση σχολίου