Έτσι είναι… Όταν είσαι δύναμη διαχείρισης του συστήματος και επιδιώκεις τον κυβερνητικό θώκο, τότε οι όποιες «αρχές» σου πάνε περίπατο και όλα υποτάσσονται στην κάλπη και τα ψηφαλάκια, προκειμένου να γίνεις χαλίφης στη θέση του χαλίφη. Αυτός είναι άλλωστε ο καιροσκοπισμός και ο τυχοδιωκτισμός. Αυτό κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ και με τους λεγόμενους συνεργαζόμενους υποψηφίους του στις περιφερειακές εκλογές.
Η υποψηφιότητα του Οδυσσέα Βουδούρη στην Πελοπόννησο, ο οποίος προέρχεται από ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ και δεν μετανιώνει που ψήφισε το πρώτο μνημόνιο όπως και τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης Σαμαρά, όχι μόνο ρίχνει γέφυρες για τις μετεκλογικές συνεργασίες του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αποδεικνύει ότι η «αριστερή» περιφερειακή διοίκηση, όπως και η «αριστερή» κυβέρνηση, θα είναι απόλυτα πειθαρχημένες στους στόχους των μνημονίων και της ΕΕ.
Ενώ ο Καρυπίδης στη Δυτική Μακεδονία, με τις συνεντεύξεις του με τους Χρυσαυγίτες και με τις αναφορές του σε λαθρομετανάστες και άλλα τέτοια «αριστερά», κάνει πράξη αυτό που έλεγε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Μητρόπουλος: Ότι δηλαδή με τους ψηφοφόρους της ΧΑ πρέπει να υπάρχουν δίαυλοι επικοινωνίας. Φυσικά και η ΧΑ πρέπει να χάσει τους ψηφοφόρους της, ιδιαίτερα όταν αυτοί προέρχονται από λαϊκές δυνάμεις. Αυτό όμως πρέπει να γίνει μέσα από την αποκάλυψη του βαθιά αντιλαϊκού και αντιδραστικού χαρακτήρα αυτού του ναζιστικού μορφώματος. Αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει κολεγιές με πρόσωπα, που τουλάχιστον ανέχονται τη ΧΑ και τις απόψεις της, προκειμένου να ψαρέψει και σε αυτό το ακροατήριο.
Όσο για την τρίτη εκ των συνεργαζόμενων υποψηφίων, γίνεται το πλυντήριο και δίνει άλλοθι στον παραπάνω τυχοδιωκτισμό του ΣΥΡΙΖΑ, με προίκα τους δίκαιους αγώνες των εργαζομένων της ΕΡΤ.
Υ.Γ. Ορισμένοι ψίθυροι διαμαρτυρίας από την Αριστερή Πλατφόρμα της ομάδας Λαφαζάνη είναι για το θεαθήναι και για ψάρεμα ψήφων για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δεν έκανε άλλωστε πάντα η εκάστοτε η «αριστερή» φράντζα της σοσιαλδημοκρατίας;
+ σχόλια + 2 σχόλια
Γονοι του Παρτσαλιδη ειναι ολοι αυτοι και απορω πραγατι αν σας εκπλησουν αυτες τους
οι επιλογες και οι συμπεριφορες . Εχουν παρει το βαπτισμα του οπορτουνισμου κι ειναι
εμποτισμενοι και εθισμενοι μ αυτο το φαρμακι οποτε οχι μονο δεν προκειται ν αλλαξουν
ποτε αλλα με το περασμα του χρονου και κυριως με τις επερχομενες μεγαλες κοινωνικο
πολιτικες αλλαγες που αναμενονται αυτοι θα γραψουν σελιδες αμαρτωλες και μαλιστα
πολυ πιο αμαρτωλες απ αυτες του "σοσιαλιστικου"ΠΑΣΟΚ. Οταν πατησουν το ποδι τους
στο κυβερνητικο σανιδι θα εκτροχιαστουν και θα αποχαλινωθουν αλλα και μια καινουργια
θηλια θαχουν περασει στο λαιμο τουτου του προδομενου και χιλιοβανισμενου λαου
melito
Όπα ρε melito.
Τί γόνοι του Παρτσαλίδη και κουραφέξαλα μας αραδιάζεις;
Είδαμε και τους γόνους του Κολλιγιάννη.
Παράγοντες είναι οι άνθρωποι. Θέλουν κι αυτοί να σώσουν τον τόπο.
Κι όσο για αυτούς που μια ζωή επικαλούνται το Λαό, πρέπει πρώτα να καταλάβουν πως οι λαοί γενικά δεν εμπνέονται από Ιπποτικά Μυθιστορήματα, του στυλ: "κάτσε να θυμώσω πολύ και θα σου δείξω" ούτε είναι πλέον τα μυθικά εκείνα τέρατα, που απλώς κοιμούνται περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή.
Οι λαοί γενικά (συμπεριλαμβανομένων και των απαραίτητων εξαιρέσεων) κάθονται και περιμένουν, υπομονετικά, να συνεννοηθούν κάποιοι "μεγάλοι" έστω και κάπου μακριά για να βελτιώσουν τη ζωή των λαών.
Βέβαια, διαφεύγει των λαών, το γεγονός της ανυπαρξίας κινήτρου εκ μέρους των "μεγάλων" να βελτιώσουν τη ζωή των μικρών και ταπεινών.
Αντιθέτως το πρόβλημα των "μεγάλων" ήταν και παραμένει η ύπαρξη των πολυάριθμων μικρών, καταναλωτών, αντιπαραγωγικών όντων που απομυζούν μικρό μέρος της υπεραξίας, που οι ίδιοι οι "μεγάλοι" δημιούργησαν, μετερχόμενοι κάθε είδους ατιμίας.
Διαμαρτυρήθηκε ποτέ, κανείς Αμερικανός (από τον πιο πλούσιο ως τον πιο φτωχό) γιατί αγοράζει στη μισή τιμή από ότι οι Ευρωπαίοι τη βενζίνη, την ξυλεία, τα μέταλλα, τα τρόφιμα;
Αναρωτήθηκε ποτέ, κανείς Αμερικανός (από τον πιο πλούσιο ως τον πιο φτωχό) γιατί αγοράζει στη μισή τιμή από ότι οι Ευρωπαίοι, τη βενζίνη, την ξυλεία, τα μέταλλα, τα τρόφιμα;
Αναρωτήθηκαν ποτέ οι Έλληνες, γιατί άκουγαν για τα περί εθνικού χρέους, κάθε δέκα χρόνια και κατά επετειακό τρόπο, 1979 λιτότητα Κων/νου Καραμανλή, 1989 Κυβέρνηση Ζολώτα (εσωτερικό Δάνειο, ΡΕΠΟΣ κλπ) 1999 Κυβέρνηση Σημίτη (1,5 τρις δραχμές έγιναν άυλοι τίτλοι στο Χ.Α. και 340 δις δρχ μετατράπηκαν σε ακάλυπτες επιταγές των εργοδοτών, με παρεπόμενες συνέπειες την ουσιαστική πτώχευση ΟΑΕΔ, λόγω σωρείας και Ασφαλιστικών Ταμείων), και τέλος 2009 τα γνωστά σε όλους.
Και στα ενδιάμεσα ακούγαμε μόνο για "ισχυρές Ελλάδες", του ενός και του άλλου Πολιτικού Σαλτιμπάγκου.
Αλλά εμείς έχουμε πάντα εύκολη την απάντηση, πολλοί ένοχοι και κατά κανόνα όποιος μας έρχεται πρώτος στο μυαλό και λύση καμία.
Συμπέρασμα:
Οι Λαοί κατά κανόνα ακολουθούν τον ισχυρό, δηλαδή αυτόν που φέρνει νίκες. Τους άλλους τους αγνοούν επιδεικτικά.
Δημοσίευση σχολίου