Είναι κάτι το συναρπαστικό, το πανέμορφο που δεν βρίσκεις λόγια να το περιγράψεις..
Αναφέρομαι στην ταξική αλληλεγγύη και πώς αυτή εκδηλώνεται από άτομα της εργατικής τάξης.
Δεν θέλω να αναφερθώ σε συγκεκριμένη περίπτωση γιατί η ανάρτηση θα βγει .. μελόδραμα.
Αλλά ρε αστοί, μικροαστοί, ερπετά, γυμνοσάλιαγκες, που σέρνεστε στην αθλιότητα μιας παροδικής ταξικής κυριαρχίας σας ΘΑ ΣΑΣ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!!!
Το βροντοφώναξε σήμερα η Ελένη που έδωσε τα 30 της ευρώ απ’ το επίδομα ανεργίας της και το σφράγισε ο Κώστας με τα 20 ευρώ –που γ’ αυτόν σημαίνουν 7 ώρες δουλειά πάνω σε ένα παπάκι αφού δουλεύει κούριερ σε μια ψησταριά- για ένα σύντροφο μας που αντιμετωπίζει ένα τεράστιο πρόβλημα.
Δημοσίευση σχολίου