Ολοι τώρα μπορούν να κοιμούνται πλέον ήσυχοι στο ελληνικό κράτος δικαίου. Δικαστές, εισαγγελείς, υπουργεία αλλά και το τμήμα μεταγωγών κρατουμένων. Ησυχα δεν θα κοιμάται όμως ούτε η οικογένεια του δολοφονημένου υπαρχιφύλακα, που γνωρίζει καλά, όπως γνωρίζουν και οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι, ότι πίσω από το μαχαίρι του νεκρού πλέον δράστη υπάρχουν ηθικοί αυτουργοί. Ηθικοί αυτουργοί, που νομίζουν ότι με το να καταργήσουν τις άδειες, τα επισκεπτήρια και τις ελάχιστες εκείνες ανθρώπινες παροχές στους κρατούμενους θα εδραιώσουν αίσθημα ασφάλειας στους υπόλοιπους πολίτες και θα «ηρεμήσουν» τις υστερικές κραυγές των διαμαρτυρόμενων δημοσιογράφων.
Ενας κρατούμενος που μεταφέρεται κακοποιημένος είτε έχει διαπράξει τη ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης είτε έχει διαπράξει βιασμό είτε έχει διαπράξει φόνο, όπως ο νεκρός πλέον κρατούμενος, δικαιούται απόλυτα τον σεβασμό στην αξιοπρέπειά του και στη σωματική του ακεραιότητα. Αυτό σημαίνει κράτος δικαίου και δικαιοσύνη. Η διά της πλαγίας οδού εφαρμογή θανατικής ποινής είναι το τελευταίο σκαλοπάτι της βαρβαρότητας.
Οπως ανέγγιχτοι πήγαν στις φυλακές οι δολοφόνοι του Λουκμάν, όπως ανέγγιχτοι πήγαν στις φυλακές οι δολοφόνοι του Παύλου Φύσσα, όπως ανέγγιχτος πήγε στις φυλακές ο νταής που σκότωσε στο ξύλο την 23χρονη Φαίη Μπλάχα, έτσι έπρεπε να πάει στο κελί του και ο δολοφόνος του υπαρχιφύλακα.
Ολα αυτά, αν υπήρχε κι εδώ Ευρωπαϊκό Κράτος Δικαίου. Υπάρχει όμως;
Πηγή: Α. Ψ - "Εφημερίδα Συντακτών"
Αργά το βράδυ της Παρασκευής (28/03) έγιναν γνωστά τα πορίσματα των ιατροδικαστών που έφερε στο σώμα του ο βαρυποινίτης Ιλί Καρέλι, ο οποίος βρέθηκε νεκρός στο κελί του στις φυλακές Νιγρίτας, Σερρών. Γίνεται λόγος περί θανατηφόρων χτυπημάτων και ηλεκτροσόκ που αποδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας τη δολοφονία του δράστη μιας άλλης δολοφονίας. Αυτή τη φορά τη σκυτάλη του κύκλου του αίματος πήραν στα χέρια τους οι θεσμοί που είναι αρμόδιοι για την ζωή των κρατουμένων μέσα ή… στο δρόμο προς τις φυλακές.
Κι ένα γράμμα αφιερωμένο στον Υπουργό Δικαιοσύνης
Αντιγράφουμε από το Indymedia
«Ονομάζομαι Λύκος Σπυρίδων του Νικολάου, γεννηθείς το 1962.
Μετά από ένα νεανικό λάθος το 1980, όταν συνελήφθησα τον Ιούνιο του 1983 καταδικάστηκα σε ποινή φυλάκισης 4 ετών και εξέτισα την ποινή αυτή όπως και παρεπόμενη ποινή 10 μηνών.
Στη συνέχεια με συλλάμβαναν και με παρέπεμπαν με την καραμέλα που ποτέ δε λιώνει «βεβαρυμένο ποινικό μητρώο». Παρά το ότι οι πράξεις για τις οποίες διωκόμουν, κανονικά δεν τιμωρούνται (κατοχή μικροποσοτήτων ναρκωτικών προς ιδία χρήση από άτομο εξαρτημένο), με καταδίκαζαν σε εξοντωτικές ποινές των 7 ετών, 5 ετών, κ.ο.κ.
Συνεπώς τα τελευταία 34 χρόνια, έχω παραμείνει ελεύθερος μόνο τα 6 χρόνια και αυτά σε περιόδους των 6 μηνών, των 4 μηνών και ακόμη μικρότερα χρονικά διαστήματα.
Μετά από μεταγωγή μου τον Οκτώβριο του 2010 προς την φυλακή Γρεβενών, μου παρουσιάστηκε κάποια πληγή στη βάλανο του πέους, και με παρέπεμψαν σε δερματολόγο του νοσοκομείου Γρεβενών που μου χορήγησε διάφορα κρεμώδη σκευάσματα για επαλείψεις ως θεραπεία.
Στην 1-2-2013 μου έγινε βιοψία στο νοσοκομείο «Αττικόν», που έπρεπε να είχε γίνει από το 2010 και διαγνώστηκε στις 6-2-2013 «ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα, σκληροστροφικός λειχήν»
Συνέπεια των ως άνω με έχουν ακρωτηριάσει και αναμένουν την διάγνωση της μετάστασης για την ολική θανάτωσή μου με αφόρητους πόνους.
ΕΧΩ ΑΡΧΙΣΕΙ απο σήμερα 28-3-2014, αποχή από το συσσίτιο της φυλακής έως να με δεχτεί σε ακρόαση η επόπτης εισαγγελέας, και να μου παρασχεθεί ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
28-3-2014,
Δ” πτέρυγα φυλακών Κορυδαλλού».
Άντα Ψαρρά - "Εφημερίδα των Συντακτών"
Δημοσίευση σχολίου