Με αφορμή μια συνέντευξη του Λάκη Λαζόπουλου

 Του Γ. Γ.  

 Ο Λ. Λαζόπουλος σύμφωνα με περασμένο δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη» είναι «θαμώνας του Κολωνακίου» που «δίνει εξετάσεις κατ' επανάληψη στ' αφεντικά. Πάει να κάνει τον προστάτη του ψωμιού του λαού, αλλά δουλεύει κάργα για το παντεσπάνι των αφεντικών».
Κι’ αν ακούγεται πολύ σκληρή αυτή η εκτίμηση του οργάνου της Κ.Ε του ΚΚΕ, γ’ αυτόν τον αναμφισβήτητα ταλαντούχο καλλιτέχνη, δεν θα λέγαμε ότι στερείτε βάσης. Κι αυτό γιατί διαβάζοντας την συνέντευξη που έδωσε στον Γ. Λιάνη –και δημοσιεύεται σήμερα στην εφημερίδα Realnews- ανάμεσα σε κάποιες σωστές διαπιστώσεις του συναντάμε μια προσπάθεια του να ενοχοποιήσει όλο των ελληνικό λαό για τις επιλογές μιας δράκας πολιτικών εκπροσώπων του κεφαλαίου. 

Προσπερνάμε ότι στην συνέντευξη του Λ. Λαζόπουλου δεν θα συναντήσουμε ούτε μια φορά τις λέξεις, καπιταλισμός, πλουτοκρατία, ταξικοί αγώνες, εργατική τάξη. Εχουμε σαν δεδομένο, ότι σαν οπαδός του κοινοβουλευτικού κρετινισμού, που είναι ο ίδιος, συστρατευμένος στην σημερινή πολιτική συγκυρία στις γραμμές του Σύριζα, αναζητά την λύση στην επίθεση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας με την εναλλαγή της διαχείρισης της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης από το κόμμα της Κουμουνδούλου. Όμως να φορτώνει στα λαϊκά στρώματα ευθύνες για την κοινωνική καταστροφή που βιώνει πάει πολύ.

Και για να γίνουμε ποιο συγκεκριμένοι παραθέτουμε ένα απόσπασμα απ’ την συνέντευξη του για να το σχολιάσουμε:

- Πιστεύετε ότι όντως ζούμε σε κάποια ιδιότυπη χούντα στην Ελλάδα; Η χούντα η αληθινή είχε έργο όπως ξερονήσια, βασανισμούς, δολοφονίες, λογοκρισία... 

- Ζούμε σε μια πολύ αυταρχική και αδίστακτη εποχή. Διαφορετική απ' τη χούντα. Εδώ τα ξερονήσια είναι τα ίδια τα σπίτια των ανέργων της χώρας των οικογενειών που έχασαν το βιος τους. Δεν μπορούν να πάνε πουθενά. Εχουν μετατραπεί τα σπίτια σε κελιά. Η λογοκρισία είναι πολύ χειρότερη απ' τη χούντα, το ΕΣΡ είναι στις διαταγές της εξουσίας. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τι πιέσεις δέχεται και με πόσο πούστικο τρόπο ένας δημιουργός στο σήμερα. Οι βασανισμοί είναι τηλεοπτικοί, τα μαστίγια τα κρατάνε οι δημοσιογράφοι που χτυπάνε αλύπητα τον κοινό νου και κατατρομοκρατούν την κοινωνία. Είναι χειρότεροι κι απ' αυτούς που κυβερνάνε. Πρέπει να κάνουν εκπομπές με τα μούτρα τους απέναντι, να δουν την κατάντια του γλειψίματος και της υποτακτικότητας τους.

Εχουμε τη δικτατορία του αφανούς. Δεν έχεις δουλειά, αλλά δεν φταίει κανείς και όλοι θέλουν να σε σώσουν, και από πάνω έχουμε και πρωτογενές πλεόνασμα. Εχουμε πρωτογενές χρεόνασμα.

- Πώς κρίνετε το ότι ενώ «εξερχόμεθα της κρίσης», έχουμε 1.350.000 ανέργους; 

Δεν εξερχόμεθα καμίας κρίσης. Μας χορηγούν κορτιζόνες εν όψει ευρωεκλογών. Η ασθένεια μεγαλώνει. Σιγά το δύσκολο για τη Μέρκελ να ανοίξει την πόρτα των αγορών για να μπει λίγο η Ελλάδα, να κάνει τον καμπόσο. Είναι αστειότητες. Είναι τόσο απροκάλυπτα κανονισμένη αυτή η διαβολεμένη σύμπτωση μια μέρα πριν να βγούμε στις αγορές και την άλλη μέρα να έρχεται η μητριά μας να μας πει «μπράβο», σ' ένα ταξίδι προγραμματισμένο εδώ και καιρό, ε; Βάλαμε τη χώρα μας στην άκρη, βάλαμε τη μάνα μας στην άκρη και ξερογλείφουμε τα πόδια μιας μητριάς αδίστακτης. Σιγά μην είναι Ευρώπη αυτό. Είμαστε δορυφόροι της Γερμανίας. Τίποτα παραπάνω. Η κρίση θα συνεχιστεί, γιατί χωρίς αυτήν θα καταρρεύσουν οι εξαγωγές της Γερμανίας.
Κάθε γραφείο τελετών έχει ανάγκη από νεκρούς. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να πεθάνουμε εμείς. Τώρα γιατί εμείς δεχτήκαμε να γίνουμε τα πτώματα της Ευρώπης, είναι δικό μας θέμα. Κακά τα ψέματα, του Ελληνα του αρέσει το κλάμα και η γκρίνια …

Δεν είναι απλώς μια επιφανειακή εκτίμηση της κατάστασης, αυτή που κάνει ο Λαζόπουλος. Είναι και επικίνδυνη. Δεν φτάνει που βγάζει απ’ το «κάδρο» την ντόπια αστική τάξη και αποδίδει την εξαθλίωση που βιώνουν τα λαϊκά στρώματα στους «κακούς» Γερμανούς, πάει και ένα βήμα παρακάτω. Γκρινιάρηδες και κλαψομ… είμαστε οι Ελληνες μας λέει, μαζόχες στην κυριολεξία αφού μόνοι μας δεχτήκαμε να «γίνουμε τα πτώματα της Ευρώπης»!!! 

Τι λες ρε τρισμέγιστε;;;;!!!! Θα μας αποδόσεις ευθύνες για πολιτικές που εφάρμοσε και εφαρμόζει το αστικό πολιτικό προσωπικό, για να εξυπηρετήσει την αποστολή που του έχει ανατεθεί, ισοπεδώνοντας τον κόσμο της εργασίας και τα λαϊκά στρώματα; 

Είμαστε εμείς υπεύθυνοι για την κοινωνική καταστροφή που βιώνουμε τις χιλιάδες αυτοκτονίες, την φτώχια και την μιζέρια που νιώθουμε στο πετσί μας; 

Αν για κάτι είμαστε υπόλογοι είναι ότι δεν κατορθώσαμε να δημιουργήσουμε ένα ισχυρό ταξικό κίνημα και δυστυχώς σήμερα οι δυνάμεις του κεφαλαίου διεξάγουν μόνες τους ταξικό πόλεμο και τον κερδίζουν σε όλα τα μέτωπα…. Αυτό είναι όμως μια άλλη συζήτηση …

Ποιόν εξυπηρετούν οι αντιλήψεις που εκφράζει ο κ. Λαζόπουλος; Απέχουν απ’ την πραγματικότητα οι εκτιμήσεις του «Ριζοσπάστη» που αναφέραμε αρχικά, γ’ αυτόν τον καλλιτέχνη;