Πάντα οι φυλακές του αστικού κράτους είχαν την μορφή αποθήκης για να τσουβαλιαστούν άτομα, υπό άθλιες συνθήκες για να γνωρίσουν την εκδικητικότητα του κράτους είτε επρόκειτο για πολιτικούς κρατουμένους είτε για παραβάτες του κοινού ποινικού δικαίου. (Σημ η φωτογραφία που δημοσιεύουμε είναι από την εφημερίδα «Ελεύθερη Λέσβος», της Πέμπτης 17 Ιανουαρίου 1946).
Ταυτόχρονα οι φυλακές είναι πεδίο «επαγγελματικής δραστηριότητας» για αρκετούς ανθρωποφύλακες που θησαυρίζουν: «Στις φυλακές γίνετε ένας τεράστιος τζίρος από την εμπορία ναρκωτικών. Ενας αντεισαγγελέας Εφετών, ο Στ. Μαντακιοζίδης, έκανε λόγο ότι στις φυλακές Κορυδαλλού η ηρωίνη που διακινείτε τον χρόνο είναι πάνω από 1 δισ. δρχ, οπότε η σημερινή κατάσταση βολεύει πάρα πολλούς. Και δεν τολμάει κανείς να αγγίζει αυτή την κατάσταση γιατί θα έχει κακά ξεμπερδέματα», γράφαμε στην ανάρτηση που αναφέραμε.
Και φυσικά οι ιστορίες φρίκης που συμβαίνουν μέσα στα κολαστήρια που ονομάζουν «σωφρονιστικά ιδρύματα», σε βάρος των κρατουμένων, βλέπουν εδώ και δεκαετίες το φως της δημοσιότητας, χωρίς να ιδρώνει το αυτί κανενός κυβερνητικού παράγοντα και η τραγική κατάσταση διαιωνίζεται. Οι κρατούμενοι για τους δεσμοφύλακες είναι «σκυλιά» και αντιμετωπίζονται με κτηνωδία, από τους ίδιους, αφού στερούνται ακόμα και φιλοζωικά αισθήματα.
Δεν χρειάζεται να αιτιολογίσουμε το παραπάνω, αρκεί κάποιος να ρίξει μια ματιά στην χθεσινή μας ανάρτηση που είχε τίτλο: «Τελεσίδικα αθώοι οι 4 μπάτσοι που κατηγορούταν για το θάνατο του Ν. Σακκελλίων. Για άλλη μια φορά "θριάμβευσε" η αστική δικαιοσύνη τους».
Δημοσίευση σχολίου