Η ισχύς και η κοινωνική - ιδεολογική απήχηση μιας πολιτικής εξουσίας διαπιστώνεται όταν αυτή εκπέσει, όταν απωλέσει τη νομιμοποίησή της. Μια ισχυρή πολιτική - κυβερνητική εξουσία δημιουργεί με την πτώση της ένα σημαντικό κενό, που προκαλεί ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές αναταράξεις.
Η κατάρρευση, βεβαίως, της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, που συντελέστηκε διαδικαστικά μέσα από τις τρεις, θεατρικού τύπου, «παραστάσεις» με τίτλο «Η εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας», όχι μόνο δεν δημιούργησε κάποιο κενό, αλλά συντελέστηκε μέσα σ' ένα κλίμα όπου κυριάρχησαν τα ειρωνικά σχόλια, ο χλευασμός, η ανακούφιση. Μόνο η διαπλοκή και τα συστημικά - μνημονιακά συμφέροντα απογοητεύτηκαν, αν και ορισμένα απ' αυτά λειτούργησαν «σαν έτοιμα από καιρό»...
Η πραγματικότητα ήταν και είναι προφανής: η συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου δεν ήταν παρά μια «φούσκα», μια έωλη κυβερνητική δομή που λειτουργούσε «κατ' εντολήν» και είχε απωλέσει εδώ και μήνες κάθε μορφή κοινωνικής και πολιτικής νομιμοποίησης. Κατάντησε τελικά ένα άχρηστο «πολιτικό εργαλείο» ακόμα και για τους ίδιους τους δανειστές, που τη χρησιμοποίησαν «μέχρι της τελικής της πτώσεως», αναγκάζοντάς τη να δεσμευτεί για τα μέτρα του νέου Μνημονίου. To e-mail Χαρδούβελη αποτελεί πρωτοφανές δείγμα υποτέλειας, πολιτικής εξαχρείωσης και αναξιοπρέπειας.
Κατάρρευση ιστορικής σημασίας
Η κατάρρευση της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ είχε απλώς και μόνο αφορμή την αποτυχία της εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας. Στην ουσία της αποτελεί δομικού χαρακτήρα κατάρρευση και σε πολιτικό και σε κοινωνικό και σε ιδεολογικό επίπεδο. Το ΠΑΣΟΚ σπαράσσεται, οδηγούμενο στον αφανισμό, μέσα από μια αντιπαράθεση ηγεσιών που παραπέμπει σε φαρσοκωμωδία. Η ΝΔ μετατράπηκε σ' ένα ακροδεξιό, νεοφιλελεύθερο «τσακάλι» της αγοράς, στηριζόμενη σήμερα από έναν στενό κύκλο μνημονιακών συμφερόντων και κάποιους παραδοσιακούς ψηφοφόρους μεγαλύτερων ηλικιών που συσπειρώνονται λόγω της κινδυνολογίας και του εκφοβισμού. Δεν προξενεί, βεβαίως, έκπληξη το γεγονός ότι μια ισχυρή «μερίδα» των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ του 2012 αλλά και του 2014 (ποσοστό της τάξης του 18%) κατευθύνεται προς τη ΝΔ, προτιμώντας το «ορίτζιναλ» από το «ιμιτασιόν» συστημικό κόμμα.
Η πολιτική και ιδεολογική κατάρρευση των κομμάτων της συγκυβέρνησης έχει ως άμεσο αποτέλεσμα την πλήρη απουσία μιας πολιτικής επιχειρηματολογίας. Η κρίση του πολιτικού τους λόγου είναι ακόμα πιο επικίνδυνη για τα κόμματα αυτά από την ίδια την κυβερνητική τους αποτυχία και κρίση.
Η τρομοκράτηση ως «πολιτικός λόγος»
Γι' αυτό και η εκστρατεία του φόβου, οι ανοιχτές απειλές, οι ύβρεις και οι χαρακτηρισμοί κατά των πολιτικών αντιπάλων δεν αποτελούν επικοινωνιακές, προεκλογικής σκοπιμότητας, επιλογές που αποβλέπουν στη συσπείρωση της εκλογικής βάσης της ΝΔ και στην αποτροπή της αυτοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα, εκφράζουν αυθεντικά και γνήσια τον πραγματικό πολιτικό τους λόγο, την επιχειρηματολογία τους, αποδίδουν ευδιάκριτα το αντικοινωνικό ιδεολογικό τους στίγμα. Η αγωνία τους για την επιβίωση και αυτοσυντήρησή τους εκφράζεται με τον «πολιτικό λόγο» της καταστροφής, της τρομοκράτησης ενός λαού, ακόμα και της υπονόμευσης των ήδη λεπτών ισορροπιών στον τομέα της οικονομίας, με την πολιτική «διαφήμιση» από τον ίδιο τον Αντώνη Σαμαρά ότι θα χρεοκοπήσουν οι τράπεζες και θα επέλθει το περίφημο Grexit.
Το «πρόγραμμα» των Μνημονίων που υπηρέτησαν και υλοποίησαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν μπορούν, βεβαίως, να το παρουσιάσουν στην κοινωνία. Στη θέση του επιστρατεύονται ο εκφοβισμός, η κινδυνολογία, ο άλογος φόβος και τρόμος, που επιδιώκεται να «διαχυθούν» μέσω του προπαγανδιστικού μηχανισμού των ΜΜΕ σε κάθε σπίτι, σε κάθε γωνιά της χώρας. Στόχος της προπαγάνδας αυτής είναι να ακυρωθεί κάθε πολιτικό επιχείρημα, κάθε συνεκτική προγραμματική πρόταση, ώστε οι πολίτες να μετατραπούν σε άβουλα, πανικόβλητα και πλήρως χειραγωγήσιμα όντα, που θα υποταχθούν πειθήνια στους πολιτικούς και οικονομικούς δυνάστες τους.
Η προεκλογική περίοδος θα είναι μια περίοδος δοκιμασίας, κατά την οποία δεν θα κριθούν μόνον οι κομματικοί συσχετισμοί, αλλά κυρίως η δυνατότητα του κάθε πολίτη να σταθεί όρθιος, αξιοπρεπής, να σκεφτεί ψύχραιμα και αντικειμενικά, να πιστέψει στις δυνάμεις του, να δώσει την ατομική και συλλογική μάχη για ένα καλύτερο αύριο. Άλλωστε, η σκέψη και μόνον ότι η καταστροφική αυτή πορεία μπορεί να συνεχιστεί απομυθοποιεί, ακυρώνει και απορρίπτει την οποιαδήποτε επιχείρηση φόβου και τρομοκράτησης, που προέρχεται από, ούτως ή άλλως, εκπεσόντες... φοβοδεείς.
Δημοσίευση σχολίου