Λέτε να δούμε εκπρόσωπο τύπου του Σύριζα τον Πρετεντέρη;

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2015 | 4:48 π.μ.

Τέλειωσε. Τα έχουμε δει σχεδόν όλα. Το μόνο που απομένει είναι να μάθουμε ότι ο Γιάννης Πρετεντέρης αναλαμβάνει εκπρόσωπος τύπου του Σύριζα για να αναφωνήσουμε «τα ύστερα του κόσμου», που θα έγραφε και ο Νίκος Καζαντζάκης.

Δεν πρόκειται για τρολιά η φωτογραφία που παραθέτουμε, όπως θα μπορούσε να υποθέσει κάποιος.
Είναι το πραγματικό εξώφυλλο με το οποίο κυκλοφορεί σήμερα το «Βήμα».

Εδώ όμως θέλουμε να κάνουμε μια επισήμανση. Ο ΔΟΛ έχει χρέη προς τις τράπεζες που πρέπει να ξεπερνούν τα 230 εκατομμύρια ευρώ. Είναι δηλαδή ένα χρεοκοπημένο μαγαζί και μπορεί να λειτουργεί μόνο λόγω του ότι με κυβερνητικές παρεμβάσεις παίρνει συνέχεια δάνεια.

Παράλληλα πριν από αρκετούς μήνες ο Σύριζα είχα καταγγείλει μια «περίεργη» νυχτερινή τροπολογία που πέρασε σε άσχετο νομοσχέδιο στην βουλή και με την οποία τα χρέη του Μεγάρου Μουσικής, του ΔΟΛ, περνούσαν στο κράτος, το οποίο θα αναλάμβανε τα χρέη του σε τράπεζες, εφορίες, ασφαλιστικά ταμεία και σε διάφορες επιχειρήσεις τα οποία ανέρχονται γύρω στα 230.000. 000 ευρώ!!!. Βουλευτές μάλιστα του Σύριζα, τότε, ήταν λάβροι στις αγορεύσεις τους υποσχόμενοι ότι μια κυβέρνηση Σύριζα θα καταργούσε αυτή την χαριστική τροπολογία κλπ. (θα προσπαθήσουμε να βρούμε τα πρακτικά απ’ αυτή την συζήτηση στην βουλή).

Δεν έχουμε καμιά διάθεση να κάνουμε δίκη προθέσεων. Μπορεί η φυλλάδα του «κομιστή» να γράφει πρωτοσέλιδα σήμερα ότι ο Ψυχάρης ρίχνει γέφυρες στην Κουμουνδούρου και ότι στο Mega υπάρχουν προτάσεις ώστε αρθρογράφοι της «Αυγής» -αναφέρεται το όνομα του Θανάση Καρτερού- να αναλάβουν τον ρόλο του σχολιαστή στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων, αυτό όμως δεν λέει τίποτα.

Αναμένουμε να δούμε τις αντιδράσεις του Σύριζα, μετεκλογικά φυσικά. Προς το παρόν περισσεύουν οι κορώνες από στελέχη του Σύριζα ότι θα μπει τάξη στο τηλεοπτικό τοπίο, με τις προσωρινές τηλεοπτικές άδειες κλπ.

Μοιράσου το :

+ σχόλια + 1 σχόλια

Ανώνυμος

11 Ιανουαρίου 2015 στις 4:53 μ.μ.

Που να ζήσει χίλια χρόνια.
Να ζήσει χίλια χρόνια η μικρή μαθήτρια από τη Ρωσία. "Ν' αγιάσει" το πόδι της. Στο Γρέκι βρήκα ένα κείμενο "Τον γύρο του διαδικτύου έχει κάνει ένα βίντεο, το οποίο δείχνει μια Ρωσίδα μαθήτρια να κλωτσάει τον δάσκαλό της, ο οποίος την είχε σηκώσει στον πίνακα και της φώναζε επειδή...δεν απαντούσε στις ερωτήσεις του." (http://greki-gr.blogspot.gr/2015/01/video_11.html)
Για την ακρίβεια μετά την κλωτσιά, που την έφαγε σε ευαίσθητο σημείο, προβλέπω ότι θα κάνει το επόμενο μάθημα με λεπτότερη φωνή. Ήταν καλή αυτή η ορμονοθεραπεία, αφού ο αφράτος κύριος είχε πολύ τεστοστερόνη, πολλά νεύρα, που προσπαθούσε να βγάλει στο μικρό κοριτσάκι, το οποίο είχε σηκώσει στον πίνακα.
Απ' την άλλη μεριά η μικρή μάλλον είχε γονείς πρωταθλητές στην πυγμαχία. Μπορεί να μη πάρει βαθμό στα Αγγλικά, αλλά στο Καράτε και το "βαράτε" παίρνει άριστα : Με δυο κινήσεις, μια απόκρουση κι ένα λάκτισμα έβγαλε νοκ άουτ ένα άντρα διπλό στο ύψος της! Πάλι καλά γι αυτόν, γιατί αν έβλεπε ο μπαμπάς κι η μαμά, πως φέρονταν στο παιδί τους, θα τον έκαναν "αγνώριστο".
Το video είναι διδακτικό. Λέει πολλά για το εκπαιδευτικό σύστημα και τη βία. Κανένα παιδί δεν γεννιέται βίαιο. Η βία "διδάσκεται" και είναι αποτέλεσμα άλλης βίας. Πηγή της είναι η οργή, ο θυμός, που μπορεί να απορρέει από την ταπείνωση, τον εξαναγκασμό, τη λεκτική, ψυχολογική, ή σωματική βία κάποιων άλλων και φυσικά την εκμετάλλευση. Δημιουργείται έτσι ένας φαύλος κύκλος.
Το λάθος του "εκπαιδευτικού" είναι ο τρόπος που προσπαθεί να διδάξει. Σκοτώνει την εκπαίδευση είναι ένα από τα σχόλια (στα αγγλικά) στο you tube και θα συμφωνήσω. Φυσικά σχεδόν όλοι κατηγορούν τον ενήλικα. Αυτό που έκανε δεν ταίριαζε σε εκπαιδευτικό αλλά σε λοχία μισθοφόρων. Το μήνυμα που έστειλε στο παιδί δεν ήταν το "θέλω να σε μάθω", ώστε να του δημιουργήσει ενδιαφέρον. Το μήνυμα ήταν "θέλω να σε τιμωρήσω, δεν σε γουστάρω". Η άμυνα της μικρής στη χειροδικία του δασκάλου με το δάκτυλο στο κεφάλι και το βούτηγμα από τον ώμο έδωσε στον "εκπαιδευτικό" το καλύτερο μάθημα της ζωής του: Να είσαι πιο ευγενικός και μην ξεχνάς, ότι διδάσκεις ανθρώπους, ότι απευθύνεσαι μάλιστα σε μικρά παιδιά. Που σίγουρα είναι πιο αληθινά και ειλικρινή από τους μεγάλους. Το "φάρμακο" του, του έδωσε. Τον δίδαξε όπως τη δίδαξε.
Στην "Αναφορά στον Γκρέκο" ο Καζαντζάκης γράφει. "-Ετούτος είναι ο γιος μου, του ‘πε ο πατέρας μου. Ξέμπλεξε το χέρι μου από τη φούχτα του και με παράδωκε στο δάσκαλο.
-Το κρέας δικό σου του ‘πε, τα κόκαλα δικά μου. Μη τον λυπάσαι, δέρνε τον, κάνε τον άνθρωπο.
-Έγνοια σου, καπετάν Μιχάλη. Έχω εδώ το εργαλείο που κάνει τους ανθρώπους, είπε ο δάσκαλος κι έδειξε τη βίτσα...
Σαν πρώην βοσκός είχα δει πολλούς με βίτσα (βέργα). Ποτέ, όσες φορές τη χρησιμοποίησαν σε γίδια, αυτά δε μεταμορφώθηκαν σ' ανθρώπους. Κι αντίστοιχα είχα την "τύχη" σαν μαθητής, όχι πολύ παλιά, να θυμηθώ, ότι όσες φορές τη χρησιμοποιούσαν στους ανθρώπους χειροτέρευαν τα πράγματα. Μόλις ο "βασανιστής" γύρναγε την πλάτη, η σκανδαλιά άρχιζε ξανά και το μόνο που άλλαζε ήταν το μίσος, ή ο φόβος που μεγάλωνε.
Θα πρέπει να αναρωτηθούμε κάποτε τι είδους Παιδεία θέλουμε. Μια Παιδεία που εκτός ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων οι οποίες επαναστατούν, γεννά τρομαγμένους κι υποταγμένους, ή μια Παιδεία που μαθαίνει πραγματικά, που αναπτύσσει την κριτική σκέψη, τη λογική και προπάντων το σεβασμό και την αλληλεγγύη; Σ' ευχαριστώ μικρή. mitsos175.