Τελικά η εξουσία καθαγιάζει. Αν είσαι πρωθυπουργός όχι μόνο βγαίνεις πάντα καταλληλότερος στα γκάλοπ ακόμα κι όταν είναι να χάσεις με σχεδόν διψήφια διαφορά, αλλά γίνεσαι και χριστιανός! Καλέ τι χριστιανός; Άγιος κατεύθυναν με φωτοστέφανο made in MME.
Ακούω τους παπάδες και λέω "δεν μπορεί, ονειρεύομαι". Κι από τις τσιμπιές για να δω, αν είμαι ξύπνιος, μελάνιασε το χέρι μου. Ακούω τον Άνθιμο Θεσσαλονίκης να μιλάει για τον Τσίπρα και στάζει μέλι το στόμα του! Ναι, το γνωστό κομματόσκυλο της ΝΔ λέει καλά λόγια για τον Αλέξη!
Αυτός που Άθεο τον ανέβαζε, Αντίχριστο τον κατέβαζε! Δεν μπορεί, λέω, πάει να μας τρελάνει. Κι όμως! Αν το ψάξεις το θέμα, θα δεις, πως ούτε αμνησία έπαθε ο παπάς, ούτε θαύμα έγινε. Κάποιος άλλαξε γνώμη. Κι εφόσον οι γνώμες ταυτίζονται είναι επόμενο να λέγονται καλά λόγια, να ανταλλάσσονται εγκάρδιες ευχές και φιλιά με γλώσσα. Τα τελευταία δεν είναι αυτό που νομίζεις, είναι τα γλωσσόφιλα της εξουσίας, δεν έχουν έρωτα, αλλά μεταδίδουν απείρως περισσότερα μικρόβια από το στοματικό σεξ.
Τώρα μια πολύ εύκολη ερώτηση: Ποιός άλλα έλεγε πριν κι άλλα λέει τώρα; Μην πεις ο παπάς. Ο παπάς τα ίδια συμφέροντα και τα ίδια πιστεύω έχει και τώρα με αυτά που είχε και πριν: Οι πλούσιοι τρώνε εδώ, οι φτωχοί θα φάνε στην "άλλη ζωή". Νηστεία, προσευχή, υπομονή, υπακοή, τα συνηθισμένα. Ποιό παιδάκι λοιπόν μένει; Ποιός έκανε τούμπα; Ποιός μιλάει για συνεργασία Εκκλησίας - Πολιτείας;
Με τις ευχές λοιπόν του Άνθιμου, που ξέρουμε καλά πόσο πιάνουν, πάει ο Τσίπρας στην ΕΕ. Λέω ότι "πιάνουν οι ευχές" του γαλάζιου ρασοφόρου, γιατί όλες, μα όλες! οι κατάρες του κι οι ευχές του έπιασαν: Πάτο. Ο Μπουτάρης δυο φορές βγήκε ως τώρα δήμαρχος. Αν δεν του πήγαινε κόντρα ο Άνθιμος, ούτε μια δεν θα τα κατάφερνε. Ο Σαμαράς; Του ευχήθηκε καλή τύχη ο παπάς κι έχασε με 8,5 μονάδες διαφορά! Εντάξει, αυτό δεν πιάνεται, του είχε "ευχηθεί" κι ο μπαμπάς της Ντόρας. Ίσως είναι από κει το "γούρι".
Καλές οι ευλογίες δε λέω, αλλά όταν πας ξυπόλυτος στ' αγκάθια φόρα και κάνα παπούτσι. Μια σαγιονάρα έστω, γιατί σε βλέπω "αναστενάρη". Κι αυτό μέσα στη θρησκεία είναι. Αλέξη, όσο έχεις την κουτάλα θα σε έχουν φίλο. Με τέτοιους φίλους όμως, τι να τους κάνεις τους εχθρούς; Αλέξη, ο καρχαρίας δαγκώνει όταν μυρίσει αίμα. Όσο είσαι δυνατός, θα σε λιβανίζουν. Μόλις όμως μυριστούν αδυναμία, θα αρχίσουν τον εξάψαλμο.
Δυστυχώς βλέπω τους χαρίζεσαι, γιατί ακολουθείς την πολιτική τους. Λάθος. Οι καρχαρίες δεν διστάζουν να φάνε ο ένας τον άλλον, αν είναι πληγωμένοι, κι εσύ θα κοπείς άσχημα μ' αυτά που κάνεις. Τότε θα καταλάβεις τι εστί παπαδαριό. Από το κομμάτι που θα σου κόψουν. Αλλά τότε θα είναι αργά.
Θα μου πεις "να μη σεβαστώ τη θρησκεία"; Ναι, να τη σεβαστείς. Άλλο όμως σεβασμός, άλλο υποταγή. Άλλο δεν σε ενοχλώ, "από μακριά κι αγαπημένοι", κι άλλο πράγμα το "πάνω χέρι, κάτω χέρι, τίνος είναι το πάνω - πάνω". Είσαι που είσαι ανοργάνωτος, είναι που είναι "γάτοι με πέταλα" οι Αρχιερείς, αν μπλέξεις τα μπούτια σου με δαύτους, την έβαψες. Κάνε αυτά που υποσχέθηκες. Δεν είναι ούτε θαύματα ούτε μαγικά, που έλεγε η ΝΔ. Προτίμησε να έχεις την επιδοκιμασία του κόσμου που σε τίμησε, κι όχι αυτών που σε πολέμησαν. Γιατί για να σου λένε οι τέτοιοι "καλά πας" σημαίνει πως τρέχεις προς το γκρεμό. Θυμήσου πως ο Ιησούς ο ίδιος, δεν εμπιστεύτηκε ποτέ το ιερατείο, το οποίο τελικά τον σταύρωσε.
Δημοσίευση σχολίου