Της Αλέκας Ζορμπαλά
Εβδομάδα των Παθών ξεκινά σήμερα για το Χριστιανικό Παραμύθι.
Εβδομάδες ατελείωτες παθών για μια κοινωνία, που έχει οδηγηθεί στην ανεργία, στη φτώχεια, στην απελπισία, με δυναμικές, αν και, χωρίς σχέδιο και στόχο, αντιστάσεις αρχικά, με καθολική σχεδόν παραίτηση στην πορεία…
Με εναπόθεση κάθε ελπίδας τελικά σε μια κυβερνητική αλλαγή, που τόσο, μα τόσο πολύ γρήγορα διέψευσε, τόσο τις εξαγγελίες της, όσο τα όνειρα και τις ελπίδες, όσων «επένδυσαν» σε αυτήν..
Όμως, ακόμα και τώρα, αυτές τις ημέρες, οι μικρές εξαιρέσεις ριζοσπαστικών εστιών αντίστασης και αλληλεγγύης σου δίνουν μια ανάσα, ένα χρώμα αισιοδοξίας!
Όπως οι κάτοικοι στις Σκουριές, οι χθεσινές κινητοποιήσεις ενάντια στη κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, οι καταλήψεις, η απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων..
Αποδεικνύοντας, ότι ενόψει του Πάσχα μπορεί τα πρόβατα να οδηγούνται στη σφαγή, αλλά σε καμία όμως περίπτωση δεν μπορεί να μετατραπούν σε «πρόβατα επί σφαγή» αυτοί/ες, που έχουν την στοιχειώδη ακόμα ευαισθησία και μαχητικότητα να αγωνίζονται, να βρίσκονται στους δρόμους, να διεκδικούν με κάθε κόστος.
Εβδομάδα των Παθών ξεκινά σήμερα για το Χριστιανικό Παραμύθι.
Εβδομάδες ατελείωτες παθών για μια κοινωνία, που έχει οδηγηθεί στην ανεργία, στη φτώχεια, στην απελπισία, με δυναμικές, αν και, χωρίς σχέδιο και στόχο, αντιστάσεις αρχικά, με καθολική σχεδόν παραίτηση στην πορεία…
Με εναπόθεση κάθε ελπίδας τελικά σε μια κυβερνητική αλλαγή, που τόσο, μα τόσο πολύ γρήγορα διέψευσε, τόσο τις εξαγγελίες της, όσο τα όνειρα και τις ελπίδες, όσων «επένδυσαν» σε αυτήν..
Όμως, ακόμα και τώρα, αυτές τις ημέρες, οι μικρές εξαιρέσεις ριζοσπαστικών εστιών αντίστασης και αλληλεγγύης σου δίνουν μια ανάσα, ένα χρώμα αισιοδοξίας!
Όπως οι κάτοικοι στις Σκουριές, οι χθεσινές κινητοποιήσεις ενάντια στη κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, οι καταλήψεις, η απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων..
Αποδεικνύοντας, ότι ενόψει του Πάσχα μπορεί τα πρόβατα να οδηγούνται στη σφαγή, αλλά σε καμία όμως περίπτωση δεν μπορεί να μετατραπούν σε «πρόβατα επί σφαγή» αυτοί/ες, που έχουν την στοιχειώδη ακόμα ευαισθησία και μαχητικότητα να αγωνίζονται, να βρίσκονται στους δρόμους, να διεκδικούν με κάθε κόστος.
Δημοσίευση σχολίου