Ο Gültekin Erol, ο Kaya Turgut και η Ozdemir Arzu έχουν άδεια εξάμηνης παραμονής στην Ελλάδα και ζητούν άσυλο, καθώς διώκονται από την Τουρκία λόγω των δημοκρατικών τους αγώνων, ενώ ο Pektaş Deniz είναι Γερμανός υπήκοος. Η Ozdemir Arzu απαλλάχθηκε στις 30/4 από κάθε κατηγορία και περιμένει να προχωρήσει η διαδικασία ασύλου.
Τα ευρωπαϊκά εντάλματα σύλληψης από Γαλλία και Γερμανία, που εκκρεμούσαν σε βάρος τους και η σύλληψή τους από το ελληνικό κράτος έχουν ξεκάθαρο πρόσημο, καθώς δεν τους προσάπτεται καμία κατηγορία.
Ουσιαστικά διώκονται για τις απόψεις τους και για τη δημοκρατική τους δράση!
Οι συλλήψεις αυτές είναι το επακόλουθο της πολιτικής που εφαρμόζει η Ελλάδα και συνολικά η ΕΕ ενάντια σε όποιον αγωνίζεται.
Πολιτικής που, στο όνομα της λεγόμενης «αντιτρομοκρατίας», οδήγησε το τελευταίο διάστημα, σε διάφορες χώρες της ΕΕ, σε σωρεία συλλήψεων αγωνιστών από την Τουρκία. Αυτοί που στηρίζουν και προωθούν αυτήν την πολιτική συγκαλύπτουν, με τον πιο χυδαίο τρόπο, το πραγματικό πρόσωπο του τούρκικου κράτους. Προσπαθούν να κρύψουν ότι πραγματικοί τρομοκράτες των λαών είναι το κεφάλαιο και ο ιμπεριαλισμός!
Στόχος αυτών των συλλήψεων δεν είναι άλλος από την τρομοκράτηση και ποινικοποίηση των αγώνων των λαών και ιδιαίτερα της Τουρκίας.
Από την πρώτη στιγμή της σύλληψής τους οργανώνεται σε ολόκληρη την χώρα ευρεία καμπάνια στήριξής τους από σωματεία, εργατικά κέντρα, οργανώσεις, συλλογικότητες αλλά και από δημοκράτες εργαζόμενους και νεολαίους που εκδίδουν ψηφίσματα και προγραμματίζουν δράσεις ζητώντας να μην εκδοθούν οι Τούρκοι αγωνιστές και να τους δοθεί πολιτικό άσυλο. (Βλέπε εδώ)
«Επιτροπής Στήριξης» στους αγωνιστές της ΑΤΙΚ
Επικοινωνία:
Τηλ. 6973572002
Mail: antistasithes@gmail.com, iraklia70@yahoo.gr, otatas@yahoo.com
Οι αγωνιστές της ΑΤΙΚ που διώκονται στην Ελλάδα
Gultekin Erol: H έκδοση του οποίου ζητείται από τη Γερμανία δυνάμει ευρωπαϊκού εντάλματος. Για την πολιτική του δράση φυλακίστηκε το 1980. Παρέμεινε περί τα 10 χρόνια σε φυλακές, κατά τη διάρκεια των οποίων έχει υποστεί βασανιστήρια. Λόγω της εκ νέου δίωξής του αναγκάστηκε πριν λίγους μήνες να έρθει στην Ελλάδα ζητώντας πολιτικό άσυλο. Του είχε επίσης χορηγηθεί εξάμηνη προσωρινή παραμονή.
Κaya Turgut: Συνελήφθη για πρώτη φορά όντας φοιτητής στην Τουρκία το 1993. Έκτοτε λόγω της πολιτικής του δραστηριοποίησης φυλακίζεται κατά συχνά διαστήματα, έχοντας παραμείνει συνολικά 10 χρόνια στις φυλακές. Λόγω των βασανισμών έχει προβλήματα υγείας. Δημοσιογραφούσε σε τούρκικες εφημερίδες και περιοδικά. Επειδή εκκρεμούσε εκ νέου δίωξή του στην Τουρκία για την πολιτική του δραστηριότητα, ήρθε στην Ελλάδα πριν λίγους μήνες ζητώντας πολιτικό άσυλο. Του χορηγήθηκε εξάμηνη προσωρινή παραμονή. Γι' αυτόν τον αγωνιστή έχει εκδοθεί ένταλμα Ιντερπόλ Τουρκίας και ζητείται η έκδοσή του στην Τουρκία.
Pektas Deniz: Από μικρή ηλικία βρέθηκε στη Γερμανία μαζί με τους γονείς του, όπου έφθασαν ως μετανάστες. Δραστηριοποιήθηκε με την ΑΤΙΚ και έχει γερμανική υπηκοότητα. Σε βάρος του υπάρχει ευρωπαϊκό ένταλμα και ζητείται η έκδοσή του στη Γερμανία.
Παράλληλα, συνελήφθη για παράνομη είσοδο στη χώρα μας η Ozdemir Arzu. Παρότι υπέβαλε αμέσως αίτημα για χορήγηση ασύλου ως πολιτική πρόσφυγας, εσπευσμένα της κοινοποιήθηκε απόφαση απέλασης και οι αστυνομικές αρχές την οδήγησαν (χωρίς να έχουν το δικαίωμα) τάχιστα στο τούρκικο προξενείο προς απέλαση. Η έγκαιρη κινητοποίηση των δικηγόρων της απέτρεψε την έκδοσή της στην Τουρκία. Κρατήθηκε στα κρατητήρια του Ελληνικού μέχρι τη δίκη της την 30/4, όπου απαλλάχθηκε από κάθε κατηγορία. Τώρα είναι ελεύθερη και περιμένει να προχωρήσει η διαδικασία ασύλου. Η αγωνίστρια Αrzu είχε συλληφθεί για πρώτη φορά στην Τουρκια το 1995, σε ηλικία 16 χρονών. Οδηγήθηκε στις φυλακές όπου παρέμεινε συνολικά 9 χρόνια Πρωτοστάτησε στον αγώνα των πολιτικών κρατούμενων στην Τουρκία ενάντια στις φυλακές τύπου F (σχετικό ντοκιμαντέρ εδώ).
Κινδυνεύουν ακόμη και με ισόβια
Οι περισσότεροι από τους παραπάνω αγωνιστές έχουν περάσει ένα πολύ μεγάλο μέρος της ζωής τους στις φυλακές και έχουν υποστεί σκληρά βασανιστήρια. Κι αυτό επειδή αφιέρωσαν τη ζωή τους στον αγώνα για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζόμενων μαζών και της νεολαίας στη χώρα τους, ενάντια στο φασισμό και τον ιμπεριαλισμό. Μέσα από πρωτοβουλίες κοινής δράσης, με άλλες αντιιμπεριαλιστικές δημοκρατικές δυνάμεις αγωνίζονταν ώστε να εκφραστεί η αλληλεγγύη των λαών σε εργατικά και λαϊκά κινήματα στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Μέσα από την ΑΤΙΚ ανέπττυξαν μια πλούσια δράση όχι μόνο για τα δικαιώματα των Τούρκων εργαζόμενων αλλά και για το δυνάμωμα της πάλης των λαών σε όλο τον κόσμο.
Στη Γερμανία ζούν 3,5 εκατομμύρια Τούρκοι μετανάστες που αγωνίζονται μαζί με τους Γερμανούς εργαζόμενους στα συνδικάτα, στις γειτονιές και στους συλλόγους. Η ΑΤΙΚ και άλλες οργανώσεις μεταναστών από την Τουρκία φοβίζουν τις αντιδραστικές και φασιστικές δυνάμεις της Γερμανίας. Γι' αυτό οι τελευταίοι προχώρησαν σ” αυτές τις τρομοκρατικές συλλήψεις και διώξεις. Από την άλλη, θέλουν να βοηθήσουν το καθεστώς της Άγκυρας. Για τους ίδιους λόγους έδρασαν και οι λεγόμενες αντιτρομοκρατικές αστυνομικές δυνάμεις της χώρας μας.
Αν ο Τούρκοι αγωνιστές απελαθούν από Ελλάδα στη Γερμανία και στην Τουρκία, θα βρεθεί σε κίνδυνο η ζωή τους.
Ο λαός, οι εργαζόμενοι και στην πρώτη γραμμή η νεολαία θα πρέπει να κάνουμε το καθήκον μας. Να βγούμε στο δρόμο, να οργανώσουμε σε όλη τη χώρα κινητοποιήσεις για να μην εκδοθούν και να αφεθούν ελεύθεροι οι Τούρκοι αγωνιστές. Οι αριστερές οργανώσεις θα πρέπει από κοινού να πρωτοστατήσουν στις λαϊκές κινητοποιήσεις. Ήδη μια σειρά από συνδικάτα, σωματεία και άλλες λαϊκές οργανώσεις συγκεντρώνουν ψηφίσματα διαμαρτυρίας και αλληλεγγύης στους Τούρκους αγωνιστές.
Να απαιτήσουμε την μη έκδοση και την απελευθέρωση των αγωνιστών
Καμία απέλασή τους
Να τους δοθεί αμέσως πολιτικό άσυλο
Να δείξει ξανά ο λαός μας την αλληλεγγύη του, μαζικά και μαχητικά. Να κάνουμε και πάλι το καθήκον μας.
Δημοσίευση σχολίου