Το 61,3% του δημοψηφίσματος έδωσε στον Αλέξη Τσίπρα μια διπλή εντολή.
Εντολή ολικής και άνευ όρων ρήξης με την αντιπολίτευση και τη διαπλοκή στο εσωτερικό, αλλά και μερικής και υπό όρους ρήξης με το ευρωιερατείο στο εξωτερικό.
Μια ημέρα μετά όμως ο πρωθυπουργός κάλεσε την αντιπολίτευση προκειμένου να υπογράψει με συνοπτικές και επείγουσες διαδικασίες μαζί της ένα κατάπτυστο κείμενο υποταγής στα κελεύσματα των Βρυξελλών.
Αντιλαμβάνεται κανείς ότι πέρα από τις πολλές και διάσπαρτες στο κυβερνητικό 5μηνο επιμέρους αντιφάσεις και υπαναχωρήσεις, τώρα συντελέστηκε μια κεντρική και βιαίως εκφρασμένη εν μια νυκτί αντίφαση, που κανένα επικοινωνιακό χάρισμα του π/θ και καμία επικοινωνιακή υποστήριξη από τα μήντια της διαπλοκής δε μπορεί να λειάνει.
Γιατί αν ακόμα και ο πιο καλόπιστος δεχθεί ότι στο εξωτερικό ο Τσίπρας έπεσε ηρωικά μαχόμενος απέναντι σε ένα πανίσχυρο και υπέρτερο αντίπαλο, κανείς δε μπορεί να δικαιολογήσει την αμαχητί παράδοση απέναντι στην εγχώρια διαπλοκή που πεσμένη στο καναβάτσο μετά το συντριπτικό ποσοστό του ΟΧΙ - και κυρίως τις συνθήκες υπό τις οποίες αυτό επετεύχθη - μπορούσε να ελπίζει μόνο στο έλεος αντί της συναίνεσης που της προσεφέρθη.
Και μόνο τυφλός δε μπορεί να δει την οβιδιακή μεταστροφή των καναλιών που ξαφνικά δεν βρίσκουν ούτε ένα δάκρυ για τα γεροντάκια στις ουρές των ΑΤΜ, ενώ το στόμα τους στάζει μέλι για τη ‘δεσπόζουσα μορφή του Αλέξη Τσίπρα στο πολιτικό σκηνικό’.
Από εκεί που ζητιάνευαν για μια έστω αμφίσημη και άνευ ουσίας δήλωση κάποιου στελέχους του Σύριζα προκειμένου να τη διαστρεβλώσουν και να την παίζουν για μέρες στα δελτία τους, ξαφνικά δε λένε κουβέντα για ένα κομβικής σημασίας και ουσιώδες ζήτημα μιας - ανεπιθύμητης πριν από λίγες ημέρες - κυβέρνησης που έχει απωλέσει τη δεδηλωμένη, και ενός Σύριζα που έχει απομείνει με 110 βουλευτές.
Αυτοί που διύλιζαν μέσα από δέκα φίλτρα τον κώνωπα, τώρα καταπίνουν αμάσητη την κάμηλο, όπως λέει ο λαός μας.
Ο οποίος λέει και κάτι άλλο.
‘Δείξε μου τους φίλους σου, να σου πω ποιος είσαι’.
Και όποιος πιστεύει ότι φιλίες σαν και αυτές μπορούν να δομηθούν μέσα σε ένα βράδυ, είναι τουλάχιστον αφελής.
Το όποιο προεκλογικό σκοτεινό παρασκήνιο, έγινε καλά φωτισμένο προσκήνιο κατά το κυβερνητικό 5μηνο, και λούστηκε στο αμείλικτο φως των προβολέων μετά το δημοψήφισμα.
Οι άνθρωποι που είτε αποτελούν το στενό πυρήνα των άμεσων συνεργατών του Αλέξη Τσίπρα, είτε στελεχώνουν κρίσιμα και σημαντικά πόστα του κρατικού μηχανισμού έχουν υπηρετήσει κατά το πρόσφατο παρελθόν την κλεπτοκρατία που χρεοκόπησε τη χώρα, ενώ οι περισσότεροι από αυτούς αποτελούν σάρκα από τη σάρκα της διαπλοκής.
Και είναι αυτοί που σήμερα ενορχηστρώνουν τις επιθέσεις που το μηντιακό κατεστημένο εξαπολύει κατά των αντιφρονούντων βουλευτών του Σύριζα, και οι οποίες είναι βέβαιο πως θα ενταθούν τις επόμενες ημέρες.
Παράλληλα θα επιχειρηθεί να διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού η μη ταύτιση του Αλέξη Τσίπρα με τα ξοφλημένα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Πασοκ, ΝΔ και Ποτάμι θα ψηφίσουν κατ’ ανάγκη τα υπόλοιπα προαπαιτούμενα στις 22 Ιουλίου, και μετά θα εισέλθουμε σε μια προεκλογική περίοδο κατά την οποία θα επικρατήσει μια ήπια και επίπλαστη πολεμική μεταξύ αυτών και του Σύριζα.
Παράλληλα οι δημοσκόποι θα δίνουν ποσοστά αυτοδυναμίας στο κόμμα της Κουμουνδούρου, επιτρέποντας έτσι στους παπαγάλους της ολιγαρχίας να αποκλείσουν από τον τηλεοπτικό διάλογο το ενδεχόμενο μετεκλογικής συνεργασίας με τα απαξιωμένα στη συνείδηση του κόσμου κόμματα της διαπλοκής, που μοιραία θα έριχνε κι’ άλλο την εκλογική του επίδοση.
Μετεκλογική συνεργασία που θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη με βάση τα πραγματικά ποσοστά του Σύριζα, και η οποία θα σερβιριστεί μετεκλογικά με τη γνωστή γαρνιτούρα της επιτακτικής ανάγκης για σωτηρία της πατρίδας.
Καταλυτικό ρόλο θα παίξει και η στάση της αριστερής πλατφόρμας και των διάφορων αντιφρονούντων, οι οποίοι θα πρέπει να αντιληφθούν πως η θέση ‘καταδικάζω το έγκλημα, αλλά στηρίζω το δολοφόνο’ εξυπηρετεί κατά τον καλύτερο τρόπο τον παραπάνω σχεδιασμό της ντόπιας ολιγαρχίας.
ΥΓ1 : έχει κανείς αμφιβολία ότι ο Αλέξης Τσίπρας ψήφισε ΝΑΙ στο δημοψήφισμα;
ΥΓ2 : μπορεί κανείς να διαννοηθεί ποιά θα ήταν η στάση του ‘μετώπου κοινής λογικής’ στην περίπτωση που η κυβέρνηση προχωρούσε σε ρήξη με τους ευρωπαίους μετά από ενα δημοψήφισμα που θα έδινε 61,3% στο ΝΑΙ ;
Π. (αναγνώστης του blog)
Εντολή ολικής και άνευ όρων ρήξης με την αντιπολίτευση και τη διαπλοκή στο εσωτερικό, αλλά και μερικής και υπό όρους ρήξης με το ευρωιερατείο στο εξωτερικό.
Μια ημέρα μετά όμως ο πρωθυπουργός κάλεσε την αντιπολίτευση προκειμένου να υπογράψει με συνοπτικές και επείγουσες διαδικασίες μαζί της ένα κατάπτυστο κείμενο υποταγής στα κελεύσματα των Βρυξελλών.
Αντιλαμβάνεται κανείς ότι πέρα από τις πολλές και διάσπαρτες στο κυβερνητικό 5μηνο επιμέρους αντιφάσεις και υπαναχωρήσεις, τώρα συντελέστηκε μια κεντρική και βιαίως εκφρασμένη εν μια νυκτί αντίφαση, που κανένα επικοινωνιακό χάρισμα του π/θ και καμία επικοινωνιακή υποστήριξη από τα μήντια της διαπλοκής δε μπορεί να λειάνει.
Γιατί αν ακόμα και ο πιο καλόπιστος δεχθεί ότι στο εξωτερικό ο Τσίπρας έπεσε ηρωικά μαχόμενος απέναντι σε ένα πανίσχυρο και υπέρτερο αντίπαλο, κανείς δε μπορεί να δικαιολογήσει την αμαχητί παράδοση απέναντι στην εγχώρια διαπλοκή που πεσμένη στο καναβάτσο μετά το συντριπτικό ποσοστό του ΟΧΙ - και κυρίως τις συνθήκες υπό τις οποίες αυτό επετεύχθη - μπορούσε να ελπίζει μόνο στο έλεος αντί της συναίνεσης που της προσεφέρθη.
Και μόνο τυφλός δε μπορεί να δει την οβιδιακή μεταστροφή των καναλιών που ξαφνικά δεν βρίσκουν ούτε ένα δάκρυ για τα γεροντάκια στις ουρές των ΑΤΜ, ενώ το στόμα τους στάζει μέλι για τη ‘δεσπόζουσα μορφή του Αλέξη Τσίπρα στο πολιτικό σκηνικό’.
Από εκεί που ζητιάνευαν για μια έστω αμφίσημη και άνευ ουσίας δήλωση κάποιου στελέχους του Σύριζα προκειμένου να τη διαστρεβλώσουν και να την παίζουν για μέρες στα δελτία τους, ξαφνικά δε λένε κουβέντα για ένα κομβικής σημασίας και ουσιώδες ζήτημα μιας - ανεπιθύμητης πριν από λίγες ημέρες - κυβέρνησης που έχει απωλέσει τη δεδηλωμένη, και ενός Σύριζα που έχει απομείνει με 110 βουλευτές.
Αυτοί που διύλιζαν μέσα από δέκα φίλτρα τον κώνωπα, τώρα καταπίνουν αμάσητη την κάμηλο, όπως λέει ο λαός μας.
Ο οποίος λέει και κάτι άλλο.
‘Δείξε μου τους φίλους σου, να σου πω ποιος είσαι’.
Και όποιος πιστεύει ότι φιλίες σαν και αυτές μπορούν να δομηθούν μέσα σε ένα βράδυ, είναι τουλάχιστον αφελής.
Το όποιο προεκλογικό σκοτεινό παρασκήνιο, έγινε καλά φωτισμένο προσκήνιο κατά το κυβερνητικό 5μηνο, και λούστηκε στο αμείλικτο φως των προβολέων μετά το δημοψήφισμα.
Οι άνθρωποι που είτε αποτελούν το στενό πυρήνα των άμεσων συνεργατών του Αλέξη Τσίπρα, είτε στελεχώνουν κρίσιμα και σημαντικά πόστα του κρατικού μηχανισμού έχουν υπηρετήσει κατά το πρόσφατο παρελθόν την κλεπτοκρατία που χρεοκόπησε τη χώρα, ενώ οι περισσότεροι από αυτούς αποτελούν σάρκα από τη σάρκα της διαπλοκής.
Και είναι αυτοί που σήμερα ενορχηστρώνουν τις επιθέσεις που το μηντιακό κατεστημένο εξαπολύει κατά των αντιφρονούντων βουλευτών του Σύριζα, και οι οποίες είναι βέβαιο πως θα ενταθούν τις επόμενες ημέρες.
Παράλληλα θα επιχειρηθεί να διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού η μη ταύτιση του Αλέξη Τσίπρα με τα ξοφλημένα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Πασοκ, ΝΔ και Ποτάμι θα ψηφίσουν κατ’ ανάγκη τα υπόλοιπα προαπαιτούμενα στις 22 Ιουλίου, και μετά θα εισέλθουμε σε μια προεκλογική περίοδο κατά την οποία θα επικρατήσει μια ήπια και επίπλαστη πολεμική μεταξύ αυτών και του Σύριζα.
Παράλληλα οι δημοσκόποι θα δίνουν ποσοστά αυτοδυναμίας στο κόμμα της Κουμουνδούρου, επιτρέποντας έτσι στους παπαγάλους της ολιγαρχίας να αποκλείσουν από τον τηλεοπτικό διάλογο το ενδεχόμενο μετεκλογικής συνεργασίας με τα απαξιωμένα στη συνείδηση του κόσμου κόμματα της διαπλοκής, που μοιραία θα έριχνε κι’ άλλο την εκλογική του επίδοση.
Μετεκλογική συνεργασία που θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη με βάση τα πραγματικά ποσοστά του Σύριζα, και η οποία θα σερβιριστεί μετεκλογικά με τη γνωστή γαρνιτούρα της επιτακτικής ανάγκης για σωτηρία της πατρίδας.
Καταλυτικό ρόλο θα παίξει και η στάση της αριστερής πλατφόρμας και των διάφορων αντιφρονούντων, οι οποίοι θα πρέπει να αντιληφθούν πως η θέση ‘καταδικάζω το έγκλημα, αλλά στηρίζω το δολοφόνο’ εξυπηρετεί κατά τον καλύτερο τρόπο τον παραπάνω σχεδιασμό της ντόπιας ολιγαρχίας.
ΥΓ1 : έχει κανείς αμφιβολία ότι ο Αλέξης Τσίπρας ψήφισε ΝΑΙ στο δημοψήφισμα;
ΥΓ2 : μπορεί κανείς να διαννοηθεί ποιά θα ήταν η στάση του ‘μετώπου κοινής λογικής’ στην περίπτωση που η κυβέρνηση προχωρούσε σε ρήξη με τους ευρωπαίους μετά από ενα δημοψήφισμα που θα έδινε 61,3% στο ΝΑΙ ;
Π. (αναγνώστης του blog)
+ σχόλια + 1 σχόλια
το υ.γ. 2 όλα τα λεφτά!
οι μπηχτές περί πραξικοπήματος έδιναν κι έπαιρναν από τα ξόανα τύπου Τζήμερου, κι ο Βαγγέλας της Ν.Δ. τις πέταγε, μη ξεχνιόμαστε!
δεν έχει περάσει και πολύς καιρός...
Δημοσίευση σχολίου