Σαν σήμερα το 1956 "έφυγε" ο στρατευμένος στο μαρξισμό, πρωτοπόρος επαναστάτης Μπέρτολτ Μρεχτ (2 Βίντεο).

Οι έμποροι φωνάζουν για αγορές 
Οι άνεργοι πεινούσαν.
Τώρα πεινάνε κι όσοι εργάζονται 
Τα χέρια που ήταν σταυρωμένα, σαλεύουν πάλι. 
Φτιάχνουν οβίδες.

Μπέρτολτ Μπρεχτ

Σαν σήμερα, στις 14 Αυγούστου 1956 έφυγε απ’ την ζωή ο στρατευμένος στο μαρξισμό, πρωτοπόρος επαναστάτης, και με ένα τεράστιο έργο που παραμένει διαχρονικά επίκαιρο Μπέρτολτ Μρεχτ.

Θυμίζουμε τα λόγια του συνθέτη των μπρεχτικών τραγουδιών και φίλου του Μπρεχτ, Χανς Αϊσλερ: «Οταν μιλάμε για τον Μπρεχτ, είμαστε σε θέση μάχης, ιδιαίτερα στις καπιταλιστικές χώρες. Αγωνιζόμαστε για τον Μπρεχτ. Είναι αναγκασμένοι να καταπιούν τον Μπρεχτ και δεν πρέπει να τους επιτρέψουμε να τον καταπιούν παρά μονάχα ολόκληρο, μαζί με τ' αγκάθια».

«Οποιος σπίτι μένει σαν αρχίζει ο αγώνας
Κι αφήνει άλλους ν' αγωνιστούν για την υπόθεσή του
Πρέπει προετοιμασμένος να 'ναι: γιατί
Οποιος δεν έχει τον αγώνα μοιραστεί
θα μοιραστεί την ήττα».

Μπέρτολτ Μπρεχτ

 "Ύμνος της διαλεχτικής": Το άδικο βαδίζει σήμερα με σταθερό βήμα.  Οι καταπιεστές προετοιμάζουν τα επόμενα δέκα χιλιάδες χρόνια.  Η βία διαβεβαιώνει: έτσι όπως είναι η κατάσταση, έτσι θα μείνει.  Καμιά φωνή δεν ακούγεται, πέρα από τη φωνή του εξουσιαστή.  Και στις αγορές φωνάζει η εκμετάλλευση: τώρα μόλις αρχίζω.
 Αλλά πολλοί από τους καταπιεζόμενους λένε τώρα:  Αυτό που εμείς θέλουμε δεν θα γίνει ποτέ.
 Εσύ που ακόμα ζεις, μην πεις: ποτέ!  Το σίγουρο δεν είναι σίγουρο.  Έτσι όπως είναι η κατάσταση δεν θα μείνει.  Αν μιλήσουν οι εξουσιαστές  θα μιλήσουν οι εξουσιαζόμενοι.  Ποιος τολμά να πει: ποτέ;  Από ποιόν εξαρτάται αν η καταπίεση μένει; Από εμάς.  Από ποιόν εξαρτάται αν θα τσακιστεί; Επίσης από εμάς.  Εκείνος που έπεσε, στέκεται πάλι όρθιος.  Εκείνος που έχασε, παλεύει!  Εκείνος που συνειδητοποίησε τη θέση του, πως τον κρατάς τώρα;  Επειδή οι σημερινοί νικημένοι είναι οι αυριανοί νικητές  Και από το πότε θα γίνει: Σήμερα κιόλας! Γερμανικό Εγχειρίδιο Πολέμου

Αυτοί που βρίσκονται ψηλά/ θεωρούνε ταπεινό να μιλάς για το φαΐ./ Ο λόγος; έχουνε/ κιόλας φάει./ (...) Αν δε νοιαστούν οι ταπεινοί/ γι' αυτό που είναι ταπεινό/ ποτέ δεν θα υψωθούν./ (...)/Αυτοί που αρπάνε το φαϊ απ’ το τραπέζι/ κηρύχνουν τη λιτότητα./ Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα/ ζητάν θυσίες./ Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους/ για τις μεγάλες εποχές που θά 'ρθουν./ (...)
Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε: πόλεμος και ειρήνη/ είναι δυο πράγματα ολότελα διαφορετικά./ Ομως η ειρήνη τους κι ο πόλεμός τους/ μοιάζουν όπως ο άνεμος κι η θύελλα./ Ο πόλεμος γεννιέται απ' την ειρήνη τους/ καθώς ο γιος από τη μάνα./ Εχει τα δικά της/ απαίσια χαρακτηριστικά./ Ο πόλεμός τους σκοτώνει/ ό,τι άφησε όρθιο/ η ειρήνη τους».