Η «Πανουσιάδα», οι Προβοκάτσιες, η ΕΥΠ και στην μέση χοντρό μαγιόκο

Του Γ. Γ.

«Το ουσιαστικό, κύριε Υπουργέ, είναι ότι δεν πιστεύω πως μπορείτε να μας δώσετε μια διαβεβαίωση ότι δεν παρακολουθούνται τα τηλέφωνα, δεν μπορείτε να μας δώσετε μια διαβεβαίωση ότι ακόμα και εσείς μπορείτε να ελέγξετε τη δράση κυκλωμάτων μέσα στην ΕΥΠ».

Τσίπρας προς Παπουτσή. Βουλή 9 Δεκέμβρη 2011

Εισαγωγικά δυο σημειώσεις. Επρεπε να φύγουν οι τρισκατάρατες δεξιές κυβερνήσεις, να ρθει στην εξουσία η «αριστερή» κυβέρνηση ώστε να εισακουστούν οι παραινέσεις του μπλογκ μας και να μην γίνονται ρόμπες ξεκούμπωτες τα καλόπαιδα που συχνάζουν στο «ευαγές ίδρυμα» της Κατεχάκη.

Αναφερόμαστε στην ανάρτηση που είχαμε τον Σεπτέμβρη πρόπερσι στην οποία παροτρύναμε  τους ΚΥΠατζήδες να εκσυγχρονίσουν τα μηχανήματα τηλεφωνικών υποκλοπών που είχαν γιατί ήταν σκουριασμένα και βρόμικα όπως τα μυαλά των χειριστών τους.

Απ’ ότι μαθαίνουμε σήμερα –από δημοσίευμα βδομαδιάτικης φυλλάδας- με πρωθυπουργό τον Τσίπρα η ΕΥΠ (δαπάνες φυσικά του αιματηρά φορολογούμενου λαού, οι οποίες ούτε ξέρουμε πόσες είναι ούτε πόσες μίζες έπεσαν όπως συμβαίνει σ’ αυτές τις καταστάσεις) απέκτησε υπερσύγχρονο εξοπλισμό «και πραγματοποιεί πλέον πάσης φύσεως υποκλοπές σε σταθερά και κινητά τηλέφωνα, σε διαδικτυακές επικοινωνίες, ίσως δε –όπως φημολογείται – και στα δίκτυα των Ενόπλων Δυνάμεων», όπως σημειώνει δημοσίευμα.

Φυσικά υποκλοπές συνέβαιναν πάντα, αλλά τώρα φαίνεται ότι με την «Πανουσιάδα» ξαναγυρίσαμε στην ΠΑΣΟΚική εποχή Τόμπρα, τότε που οι συνομιλίες με τις υποκλοπές «πωλούνταν σε κασέτες στην Ομόνοια».
Και το γράφουμε αυτό με αφορμή τα δημοσιεύματα δυο βδομαδιάτικων φυλλάδων που μας παρουσιάζουν σήμερα την «πραμάτεια» τους παραθέτοντας διαλόγους με συνομιλίες –που υποτίθεται- έχουν υποκλαπεί από την ΕΥΠ. (Θα μιλήσουμε αναλυτικά παρακάτω γι’ αυτό).

Εδώ να κάνουμε μια παρένθεση και να σημειώσουμε ότι κατά καιρούς φαίνεται να υπάρχει ένας αδυσώπητος πόλεμος ανάμεσα στις κλίκες που υπάρχουν μέσα στην ΕΥΠ. Εκεί οφείλονται και τα περιστασιακά δημοσιεύματα του αστικού τύπου που έρχονται στην επιφάνεια, όπως αυτό του Β. Λαμπρόπουλου στο «Βήμα» που έκανε λόγο για «Παράνομες τηλεφωνικές παρακολουθήσεις» η του περιοδικού Hot Doc που έκανε αναφορά για «χώρο δράσης ενός παρακράτους: μιας μικρής ομάδας πρακτόρων, υπαλλήλων και τεχνικών της ΕΥΠ οι οποίοι συμμετείχαν σε έναν μηχανισμό υποκλοπών, εκβιασμών, επιλεγμένης πληροφοριοδότησης πολιτικών και μπίζνας πληροφοριών. Σε μια ιδιωτική ΕΥΠ μέσα στην ΕΥΠ… Υπάρχουν πληροφορίες πως η ομάδα (σ.σ με τον κωδικό ΟΛΕΦ) έκανε "οικονομική" κατασκοπεία για επιχειρηματίες. Προσέγγιζε δηλαδή επιχειρηματίες και πούλαγε οικονομικές,  επενδυτικές πληροφορίες που προέκυπταν από τις ακροάσεις τηλεφώνων των αντιπάλων τους».

Η δεύτερη σημείωση που θέλουμε να κάνουμε είναι ότι οι φερόμενοι διάλογοι, μεταξύ αντιεξουσιαστών και κυβερνητικών στελεχών, προϊόν τηλεφωνικών υποκλοπών που έρχονται τώρα στην δημοσιότητα είναι κατασκευασμένοι. Δεν είναι απλώς ότι αυτό κατάγγειλε ο Συριζαίος Π. Λάμπρου που φέρεται σαν ένας απ’ τους συνομιλητές των «τρομοκρατών».

Είναι γιατί όποιος έχει συμμετάσχει και ελάχιστα σε κινηματικές διαδικασίες γνωρίζει (για να αναφέρουμε μια καραμπινάτη μούφα περίπτωση) ότι δεν υπάρχει περίπτωση ο «50χρονος αριστεριστής των Β. Προαστίων» -εύκολα αντιληπτό ποιόν φωτογραφίζει η φυλλάδα- να μιλάει στο τηλέφωνο και να λέει «Θα πηδήξω τον Πανούση, … θα του γαμήσω ότι έχει και δεν έχει .. θα τον κάνω τον μαλάκα να με θυμάται σε προσωπικό επίπεδο …».  

Σύμφωνα με  δημοσίευμα αυτή την απομαγνητοφωνημένη συνομιλία κατέθεσε μεταξύ άλλων ο Γ. Πανούσης  στον Αρειο Πάγο, πριν λίγες μέρες.
Προσωπικά το όλο δημοσίευμα μου φαίνεται αστείο. Παρουσιάζει έναν «50χρονο αριστεριστή» ο οποίος έχει ταυτόχρονα «κομματικές προσβάσεις» στον ΣΥΡΙΖΑ να συνομιλεί τηλεφωνικά με «ομοϊδεάτη του αξιωματικό» και να χρησιμοποιεί αυτή την γλώσσα. Ανοησίες. Και αν κάνουμε σ’ αυτό εκτενή αναφορά είναι γιατί δημοσιεύονται τα «ντοκουμέντα» απ΄ αυτούς τους διαλόγους που κατέθεσε στην εισαγγελία ο Γ. Πανούσης.

Οσο για άλλο σημερινό δημοσίευμα που υποτίθεται παρουσιάζει διάλογο φυλακισμένων μελών των «Πυρήνων Φωτιάς»  με στελέχη του Σύριζα θα μιλήσουμε σε  άλλη ανάρτησή μας.

Να ξεφύγουμε όπως λίγο απ’ αυτό και να μιλήσουμε για το παρασκήνιο που υπάρχει στην ΕΥΠ και στον πόλεμο που υπάρχει μεταξύ των φατριών στο εσωτερικό της.

Όταν η κυβέρνηση με προσωπική επιλογή τους Τσίπρα (χωρίς να υπάρχει ξένη παρέμβαση;) διόρισε διοικητή της ΕΥΠ, τον Γιάννη Ρουμπάτη, ένα άτομο που προερχόταν απ’ το «βαθύ ΠΑΣΟΚ», απόφοιτο Αμερικανικού Πανεπιστημίου με μεγάλες διασυνδέσεις στις ΗΠΑ –για καιρό επικαλούμενος την δημοσιογραφική του ιδιότητα ήταν ανταποκριτής από την Αμερική σε ελληνικά ΜΜΕ- θεωρούσε ότι  πολύ καλά  έκανε.

Ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του, γνώριζαν και γνωρίζουν ότι ισχύει αυτό που ο σημερινός πρωθυπουργός έλεγε στην βουλή το 2011 –αυτό που αναφέραμε αρχικά στην ανάρτησή μας- ότι δηλαδή υπάρχουν «αυτονομημένα» τμήματα της ΕΥΠ τα οποία διαχρονικά καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να τα ελέγξει. 
Κι αυτά τα τμήματα έχουν όνομα. Είναι όσα ανήκουν στη Γ’ Διεύθυνση Αντικατασκοπείας – Τρομοκρατίας – Οργανωμένου Εγκλήματος με μια 55αρα «πρακτόρισσα» που «λύνει και δένει», ενώ κανείς δεν μπορεί να την κουνήσει απ’ την θέση της. Η ανάδειξη της άρχισε επί κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου συνέχισε να παίρνει "γαλόνια" με όλες τις επόμενες κυβερνήσεις και σήμερα είναι το πραγματικό "αφεντικό" της ΕΥΠ.

Η κυβέρνηση είχε την αυταπάτη ότι ο Γ. Ρουμπάτης λόγω της προϋπηρεσίας του θα μπορούσε να βάλει «φρένο» σ’ αυτή την φάμπρικα που είχε στηθεί στη Γ’ Διεύθυνση της ΕΥΠ.
Ανέλαβε όμως πολιτικός προϊστάμενος της ΕΥΠ ο Γ. Πανούσης .. και όλα βρήκαν τον δρόμο τους. Ο Γ. Ρουμπάτης έπεσε σε δυσμένεια από το Μέγαρο Μαξίμου (συζητήσιμο είναι όμως αν μπορεί να τον απομακρύνει από το πόστο που του ανέθεσε) και η μεσήλικη  πράκτορας της ΕΥΠ βρέθηκε στις .. δόξες της. Περίεργη και βρόμικη ιστορία αυτή ... και όχι μόνο.

Τα όσα λοιπόν βλέπουν το φως της δημοσιότητας και έχουν σχέση με την υπόθεση Πανούση έχουν προέλευση την ΕΥΠ και τα προμηθεύει στους δημοσιογράφους ο πρώην υπουργός Προ-πο. Αυτό δεν είναι δική μας εκτίμηση. Όπως έγραψε η «Αυγή» ο διευθυντής ειδήσεων του  Mega  Μανώλης Καψής –άλλος πανέξυπνος κι αυτός- παραδέχτηκε στην κυβερνητική εκπρόσωπο Ολγα Γεροβασίλη  ότι τα «αποκλειστικά ρεπορτάζ» που παρουσιάζει το κανάλι σχετικά με την «Πανουσιάδα» τα προμηθεύεται από τον πρώην υπουργό Μπάτσων και Καταστολής.

Κι αυτή είναι η μια πλευρά του θέματος. Το ότι δηλαδή υπάρχει διαχρονικά μια βρόμικη κρατική υπηρεσία γεμάτη "μελανές" σελίδες. Χρησιμοποιείται για να εξυπηρετηθούν πολιτικές σκοπιμότητες, να χτυπηθεί το λαϊκό κίνημα, και να γίνει διαχρονικά η πιο "βρόμικη" δουλειά του κράτους. Δεν είναι τυχαίο ότι απ' τις γραμμές της πέρασε όλη  η αφρόκρεμα του φασισταριού. Γεωργαλάς, Παπαδόπουλος, Μακαρέζος, Ρουφογάλης και άλλα τέτοια φυράματα, ενώ η μπόχα της είναι αφόρητη απ' την εμπλοκή της στην υπόθεση "Ασπίδα" μέχρι την παράδοση του Οτσαλάν στους Τούρκους. Παρένθεση σ' όλο αυτό το σκηνικό ότι κάποιοι μπάτσοι/νες που υπηρετούν ή υπηρέτησαν σ' αυτή την υπηρεσία με όχημα το περιεχόμενο τηλεφωνικών υποκλοπών που είχαν στην διάθεσή τους θησαύρισαν ασκώντας εκβιασμούς ή "πουλώντας πληροφορίες".

Αυτή είναι η μια πλευρά του ζητήματος. Η άλλη και εξ ίσου σημαντική είναι η πολιτική της παρέμβαση κάτι που έγινε ολοκάθαρο στην περίπτωση Πανούση. Ας δούμε την πολιτική διάσταση της υπόθεσης Πανούση και την εμπλοκή της ΕΥΠ, σ' αυτή μέσα από ένα χθεσινό δημοσίευμα της εφημερίδα «ΚΟΝΤΡΑ»:

Προβοκάτσια με νόημα

«Είμαι ο μόνος υπουργός Δημόσιας Τάξης που δεν προενεκρίθην από την Αμερική. Δεν έχω σχέση με καμία πρεσβεία και με καμία διαπλοκή, οικονομική, μιντιακή». Αυτά δήλωνε την 1η του περασμένου Ιούνη ο Γιάννης Πανούσης σε εκπομπή του HAEKTPATV. Επέλεξε ένα περιφερειακό κανάλι, πιστεύοντας ότι στη συνέχεια η δήλωσή του αυτή θα αναπαραχθεί απ' όλα τα μεγάλα Μέσα, έντυπα και ηλεκτρονικά.

Στη διαβεβαίωση Πανούση ότι είναι ο μόνος μπατσουπουργός που δεν πέρασε από έγκριση από την αμερικάνικη πρεσβεία, θα μπορούσε κανείς να σχολιάσει βάσιμα: αν θέλουμε το πιστεύουμε. Και γιατί να το πιστέψουμε, επειδή το λες εσύ: Αλλωστε, εκείνος που φωνάζει για τους άλλους, συνήθως είναι ο ίδιος αυτό που τους κατηγορεί.

Πέντε μήνες μετά απ' αυτή τη δήλωση και με τον Πανούση εκτός κυβέρνησης, διαβάζουμε διαρροές από την αμερικάνικη πρεσβεία, η οποία αναστατώθηκε λέει από τις αποκαλύψεις του «μη προενεγκριθέντος» πρώην υπουργού και άρχισε να «ξεσκονίζει» τα μέτρα ασφαλείας της, φοβούμενη προφανώς ότι οι «τρομοκράτες», με τη στήριξη που έχουν από τον... βαθύ ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να κάνουν καμιά «ζημιά» στο αμερικάνικο προσωπικό. Η πρεσβεία έδειξε... σαν έτοιμη από καιρό.

Κρατάμε υπό σημείωση τα παραπάνω, για να περάσουμε στα της επικαιρότητας. Ο Πανούσης ενεργεί ως κοινός προβοκάτορας κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Αν εξαιρέσουμε το παιχνίδι για τα πόστα των αρχιμπάτσων (ποιος θα πάει πού, ποιος θα προαχθεί και ποιος θα συνταξιοδοτηθεί), τα οποία είναι άσχετα με το μείζον πολιτικό πρόβλημα που δημιουργήθηκε, όλα τα υπόλοιπα ήταν γνωστά.

Ηταν γνωστό ότι ο περιβόητος Λάμπρου πήγαινε ως απεσταλμένος του Παρασκευόπουλου στις φυλακές για να πείσει τους πολιτικούς κρατούμενους να σταματήσουν την απεργία πείνας. Το ίδιο και η πρώην βουλευτής Λέβα.
Εμείς, μάλιστα, είχαμε «κράξει» άγρια τον Λάμπρου για το βρόμικο παιχνίδι που έπαιζε, καθώς εκμεταλλευόταν την παλαιότερη ενασχόλησή του με τα θέματα των κρατούμενων, για να κάνει διαλυτική δουλειά με ψιθύρους και ψεύτικες υποσχέσεις. Δεν κινούνταν μόνο στις φυλακές (όπου δεν κατάφερε πολλά πράγματα), αλλά και έξω απ' αυτές, σε χώρους συγγενών πολιτικών κρατούμενων και αλληλέγγυων.

Κι ενώ ο Λάμπρου προσέφερε υπηρεσίες στο σύστημα, προσπαθώντας να διασπάσει τους πολιτικούς κρατούμενους και να πετύχει να σταματήσει η απεργία πείνας νωρίς χωρίς ο  ο Παρασκευόπουλος να έχει νομοθετήσει τίποτα (είναι γνωστό πώς κατέληξε η αρχική ρύθμιση της οποίας χρήση θα μπορούσε να κάνει και ο Σάββας Ξηρός ή η ρύθμιση για τους συγγενείς των πολιτικών κρατούμενων, που φτιάχτηκε έτσι που να μείνει ανενεργή), ο Πανούσης βγαίνει και τον κατηγορεί ως... συνεργάτη της «τρομοκρατίας»! Γι' αυτό μιλάμε για κανονική προβοκάτσια!

Επαναλαμβάνουμε: ο ρόλος του Λάμπρου στη διάρκεια της απεργίας πείνας ήταν γνωστός. Οι ίδιοι οι πολιτικοί κρατούμενοι ανακοίνωσαν τις επισκέψεις του. Και δεν είναι η πρώτη φορά που στέλεχος υπουργείου επισκέπτεται κρατούμενους που διατυπώνουν αιτήματα. Ακόμη και υπουργοί έχουν πάει στις φυλακές ή έχουν δεχτεί στα γραφεία τους αντιπροσωπίες κρατούμενων που βρίσκονταν σε κινητοποίηση. Απλά, ο Παρασκευόπουλος προσπάθησε να παίξει το βρόμικο παιχνίδι του χρησιμοποιώντας «αυτοκρατορικούς απεσταλμένους», όπως τους είχαμε χαρακτηρίσει τότε: στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που είχαν δραστηριοποιηθεί παλαιότερα στο κίνημα για τα δικαιώματα των κρατούμενων και διέθεταν μια «έξωθεν καλή μαρτυρία».

Και βέβαια, η πολιτική εξουσία κάνει διαπραγμάτευση όταν υπάρχει κινητοποίηση και αιτήματα. Αυτό έκανε πάντοτε, το ίδιο έκανε τώρα και ο Παρασκευόπουλος με τους απεσταλμένους του. Στόχος του ήταν να σταματήσει η απεργία πείνας πριν θεσπιστεί οτιδήποτε, ώστε να έχει λυμένα τα χέρια του για να κάνει το παζάρι με το συντηρητικό συρφετό στη Βουλή, που πίεζε να μην ικανοποιηθεί κανένα από τα αιτήματα των πολιτικών κρατούμενων, που όλα ήταν αιτήματα που συνδέονταν με την «ειδική» μεταχείριση που τους επιφυλάσσει το αστικό κράτος.

Βεβαίως, υπάρχει η «παιδική χαρά» του ΣΥΡΙΖΑ. Που βυθισμένη στην αλαζονεία της έμπλεκε τις καφετερίες των Εξαρχείων με την άσκηση της αστικής εξουσίας. Δεν ξέρουμε με ποιους μιλούσε τηλεφωνικά ο Λάμπρου και τι τους έλεγε. Αν όμως δεν ήταν σε θέση να σκεφτεί ότι όλα τα τηλεφωνήματα από τις φυλακές παρακολουθούνται και καταγράφονται (σιγά τον «υπερκοριό», κανονική καταγραφή κάνουν), τότε είναι... επικίνδυνος για την ομάδα άσκησης της εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό όμως δεν μας αφορά.

Πηγαίνοντας ένα βήμα παρακάτω, βρίσκουμε την κακόφημη ΕΥΠ/ΚΥΠ και τον επί ΣΥΡΙΖΑ διοικητή της Γιάννη Ρουμπάτη, διορισμένο από τον ίδιο τον Τσίπρα αμέσως μόλις ανέλαβε την κυβέρνηση. Ενας δημοσιογραφίσκος ήταν πάντα αμερικανοσπουδαγμένος, ανταποκριτής του «Βήματος» στην Ουάσινγκτον, που έκανε καριέρα «υπηρετώντας» την οικογένεια Παπανδρέου. Κάποια στιγμή βρέθηκε σύμβουλος του Αντρέα, μετέπειτα και κυβερνητικός εκπρόσωπος, μετά σύμβουλος στις εκδοτικές επιχειρήσεις του Κοσκωτά που «ξέπλενε» το χρήμα από το εμπόριο όπλων στον πόλεμο Ιράκ-Ιράν. Τα χάλασε με τον Σημίτη, τα χάλασε με τον Γιωργάκη, εξαφανίστηκε από την πιάτσα και ξαφνικά βρέθηκε διοικητής της ΕΥΠ/ΚΥΠ επί ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί ο καθένας να βγάλει τα συμπεράσματά του.

Και μια λεπτομέρεια, ο Ρουμπάτης ανακοίνωσε το διορισμό του στο τιμόνι της ΕΥΠ/ΚΥΠ από το facebook, χρησιμοποιώντας στίχους... του Πανούση!

Τόσες μέρες ο Πανούσης παρουσιάζει τον Ρουμπάτη ως τροφοδότη του με το υλικό τηλεφωνικών παρακολουθήσεων που μοιράζει στη ζούλα στα ΜΜΕ και ο Ρουμπάτης σιωπά! Ούτε διαψεύδει ούτε επιβεβαιώνει, μολονότι βλέπει ότι ο Πανούσης προβοκάρει αισχρά τον ΣΥΡΙΖΑ και του κάνει πολιτική ζημιά. Γιατί άραγε; Μήπως αισθάνεται πολύ δυνατός στη θέση του ώστε να μην μπορεί να τον κουνήσει ούτε ο Τσίπρας; Μήπως τελικά δεν τοποθετήθηκε στην ΕΥΠ/ ΚΥΠ ως ο άνθρωπος της απόλυτης εμπιστοσύνης του Τσίπρα, αλλά ως ο άνθρωπος της απόλυτης εμπιστοσύνης «άλλων»; 
Μήπως... «προενεκρίθη», όπως λέει ο Πανούσης;

Επίσης, οι συριζαίοι απέτρεψαν την παρουσία του Ρουμπάτη στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. Ο ίδιος δε είχε φροντίσει να διαρρεύσει ότι, αν η Επιτροπή τον καλέσει, δε θα πάει επικαλούμενος το εθνικό απόρρητο!

Είναι επίσης γνωστό ότι ο Τσίπρας μετέφερε την αρμοδιότητα της ΕΥΠ/ΚΥΠ στον Πανούση, ενώ μπορούσε να την κρατήσει ο ίδιος, όπως έκαναν και άλλοι πρωθυπουργοί.  Ή να τη δώσει στον Βούτση, που ως υπουργός Εσωτερικών προΐστατο του Πανούση. Δεν είναι παράξενο ο αρχηγός ενός κόμματος να μεταβιβάζει μια τόσο κρίσιμη αρμοδιότητα σε έναν πολιτικό που δεν προέρχεται από το κόμμα του, που εξ ορισμού δεν είναι της απόλυτης εμπιστοσύνης του;

Από την άλλη, ο Πανούσης έχει το υλικό που επικαλείται από την περασμένη άνοιξη (τότε έγινε η απεργία πείνας των πολιτικών κρατούμενων). Γιατί το βγάζει τώρα; Αν είχε χολωθεί από την απομάκρυνσή του από την κυβέρνηση, θα το είχε κάνει αμέσως. Γιατί επέλεξε τη συγκεκριμένη στιγμή; Και τι πλάτες έχει για να τα βάζει με μια φρεσκοεκλεγμένη κυβέρνηση, προσπαθώντας να δώσει δήθεν ποινικό βάρος σε μια υπόθεση η οποία ποινικά θα ξεφουσκώσει, γιατί είναι πραγματικά γελοία. Ο στόχος του Πανούση δεν ήταν να στήσει μια ποινική υπόθεση, ούτε να προστατεύσει τον εαυτό του από απειλές στις οποίες δήθεν συμμετέχουν συριζαίοι, αλλά να κάνει πολιτική ζημιά στον ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν ξέρουμε τι ακριβώς επιδιώκουν, αλλά ο αμερικάνικος δάκτυλος είναι παραπάνω από φανερός (αρκεί να δούμε και τα πρόσωπα και τις διαρροές της πρεσβείας, η οποία τάχα-μου αναστατώθηκε). Μετά τις φανερές βολές, αυτά τα πράγματα συνήθως ρυθμίζονται στο παρασκήνιο. Το περιεχόμενο του «ντιλ» σπάνια γίνεται ορατό. ίσως μετά από καιρό να μπορεί να συναχθεί από άλλες ενδείξεις.

Εμείς δε θα κάνουμε σεναριολογία. Αν διολισθαίναμε σε τέτοια μονοπάτια, θα χάναμε την ουσία. Και η ουσία είναι πως στην Ελλάδα κρίσιμα πόστα του κρατικού μηχανισμού, στα οποία τοποθετείται πολιτικό προσωπικό, περνούν από αμερικάνικη προέγκριση, για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του Πανούση. Η παράδοση αυτή δεν άλλαξε ούτε επί ΣΥΡΙΖΑ. Αλλωστε, ο Τσίπρας είχε δείξει διατεθειμένος να «ακουμπήσει» στην αμερικάνικη πολιτική, πιστεύοντας ότι αυτή θα τον βοηθήσει στη διαπραγμάτευση με τους Γερμανούς, ώστε να κλείσει μια συμφωνία λιγότερο εξευτελιστική απ' αυτή που έκλεισε. Ενας πρωθυπουργός και μια κυβέρνηση που κάνουν μια τέτοια στρατηγική επιλογή δεν είναι σε θέση να αρνηθούν τις «προεγκρίσεις». Και γιατί να το κάνουν, άλλωστε; Αυτοί την παραμονή στην εξουσία θέλουν κι αυτό έχει ως προϋπόθεση να σεβαστούν απόλυτα το «στάτους» που έχει παραδοσιακά διαμορφωθεί στο ελληνικό κράτος μετά το 1947·

Για μια ακόμη φορά αποδείχτηκε ότι οι μυστικές υπηρεσίες παρακολουθούν και το πολιτικό προσωπικό. Οτι η ΕΥΠ/ΚΥΠ δίνει αναφορά στη CIA και παίρνει εντολές από το σταθμάρχη της. Αλλιώς, το συγκεκριμένο υλικό δε θα έφτανε ποτέ στα χέρια του Πανούση κι ας ήταν ο αρμόδιος υπουργός. Ο Ρουμπάτης θα το πήγαινε κατευθείαν στον Τσίπρα. Ο εκάστοτε διοικητής της ΕΥΠ/ΚΥΠ ξέρει πώς να συμπεριφερθεί σ' αυτές τις περιπτώσεις. Εκτός αν οι πραγματικοί του προϊστάμενοι του δώσουν διαφορετική εντολή.

Η «παιδική χαρά» του Μαξίμου αιφνιδιάστηκε από την επίθεση Πανούση. Οι πρώτες αντιδράσεις της ήταν αμυντικές και φοβικές. «Προσωπικά, με βάση ό,τι διάβασα, δεν μπόρεσα να ξεχωρίσω ακριβώς πού είναι ο ισχυρισμός για περιστατικά, πού είναι η πολιτική εκτίμηση, πού είναι η φωνή του εγκληματολόγου ή πού είναι και το μυθιστόρημα στο οποίο γίνεται μια αναφορά « δήλωσε για τις καταγγελίες Πανούση ο υπουργός Δικαιοσύνης Ν. Παρασκευόπουλος, ενώ ο Λάμπρου άρχισε το πολιτικό κλαψούρισμα.

Στη συνέχεια, άρχισαν όλοι μαζί να «πυροβολούν» τον Πανούση, κατηγορώντας τον για το «καθυστερημένο» της αντίδρασής του, αλλά χωρίς να του αποδίδουν οποιοδήποτε άλλο κίνητρο πέρα από τη στενοχώρια του επειδή ο Τσίπρας δεν τον ξαναέκανε υπουργό. Οταν  ψιλοσυνήλθαν, αποφάσισαν να στείλουν τον Παρασκευόπουλο και τον Τόσκα στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, για να ζητήσουν να διερευνηθεί αν υπάρχει διαρροή διαβαθμισμένου υλικού που αποτελεί κρατικό μυστικό.

Ποιο κρατικό μυστικό; Οι τυχόν συνομιλίες του Λάμπρου με πολιτικούς κρατούμενους; Αλήθεια, η εισαγγελέας του Α Π θα το διαπιστώσει αυτό; Ο Τόσκας, ως προϊστάμενος της ΕΥΠ/ΚΥΠ δεν είναι σε θέση να διαπιστώσει αν υπήρξε τέτοια διαρροή; Και ο Παρασκευόπουλος που δεν έχει καμιά αρμοδιότητα πώς κολλάει; Ως νομικός; Και γιατί δε λέει τίποτα για την ταμπακέρα; Μιλάμε πραγματικά για καραγκιοζιλίκια με τα οποία προσπαθούν να γυρίσουν το παιχνίδι της προπαγάνδας, επειδή δε θέλουν να παραδεχτούν και να υποστηρίξουν δημόσια τα αυτονόητα.

Οι σοβαρές κινήσεις, βέβαια, γίνονται στο παρασκήνιο. Εκεί θα κλειστεί και η συμφωνία. Ισως να δούμε ενδιαφέροντα πράγματα τις επόμενες μέρες...