Μάρτης, Μαρτενίτσα (Βουλγαρία), Μάρτινκα (Μακεδονία), Βερόρε (Αλβανία), Μαρτιζόρ (Ρουμανία)
Ένα πανάρχαιο έθιμο, από τους χρόνους τους παγανιστικούς, με «θεσμική» καταξίωση στα Ελευσίνια Μυστήρια, όπου οι μύστες έδεναν την Κρόκη (κλωστή) . στο δεξί χέρι και στο αριστερό πόδι.
Ένα έθιμο, που μέσω των Βυζαντινών, πέρασε σε όλους τους Βαλκανικούς Λαούς, που το αγάπησαν και το έκαναν κτήμα τους, προσδίδοντας ο κάθε λαός και μια δική του ερμηνεία.
Και αυτό, που μας συνέχει όλους, είναι αυτή η ασπροκόκκινη κλωστούλα, κάθε 1η του Μάρτη, τότε που όλα τα Βαλκάνια πλημμυρίζουν με άσπρα και κόκκινα!!!!
Εννοείται, ότι η Εκκλησία, θεωρώντας το έθιμο ειδωλολατρικό, το καταδικάζει απερίφραστα.. αλλά πότε η Εκκλησία βρέθηκε κοντά στους λαούς, τους ένιωσε, τους αγάπησε, μοιράστηκε μαζί τους…
Μάρτηδες, λοιπόν σήμερα, σε χεράκια-ποδαράκια για να μη μας κάψει ο ήλιος!!!
Μάρτηδες στα κλαδιά και στα λουλούδια, για να τους βρουν τα χελιδόνια και να φτιάξουν τις φωλιές τους!!!
Καλημέρα & Καλό Μάρτη!
Δημοσίευση σχολίου