Χωρίς ίχνος κριτικής στα πεπραγμένα του ευρωιερατείου των Βρυξελλών, αποδίδουν με θράσος τα δεινά της ΕΕ, στους λαϊκιστές που δηλητηριάζουν τον κόσμο. Λες και οι τράπεζες και οι πολυεθνικές που ενορχηστρώνουν τον ευρω-ολοκληρωτισμό πότισαν ροδόσταμο τους ευρωπαϊκούς λαούς. Θαρρείς και οι νεοναζί που πλημμύρισαν την ήπειρο την τελευταία πενταετία έπεσαν από τον ουρανό.
Το πραγματικά εξοργιστικό όμως είναι όταν αυτή η κεκαλυμμένη απαξίωση του λαϊκού παράγοντα γίνεται απροκάλυπτη. Με την προσπάθεια ανάδειξης της επικινδυνότητας των δημοψηφισμάτων, και την ευθεία αμφισβήτηση της κριτικής ικανότητας των λαϊκών στρωμάτων.
Και είναι εξοργιστικό, γιατί αυτή ακριβώς τη λαϊκή βούληση επικαλούνται όταν πρόκειται να νομιμοποιήσουν το δυσβάστακτο χρέος που φόρτωσαν στην πλάτη του λαού, ξένα funds σε συνεργασία με ντόπια παράσιτα. Που σύμφωνα με όλους αυτούς τους λακέδες της τραπεζομαφίας, δε μπορεί να κυρηχθεί επαχθές και επονείδιστο, ακριβώς γιατί προέκυψε από την οικονομική διαχείριση δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων. Οι λαοί λοιπόν είναι υπεύθυνοι και βρίσκονται αντιμέτωποι με τις επιλογές τους όταν πρόκειται να πληρώσουν τα σπασμένα των κεφαλαιοκρατών, αλλά εντελώς ανώριμοι και ανεύθυνοι όταν τολμούν να αμφισβητήσουν ή να αρνηθούν το λογαριασμό.
Είναι πραγματικά αξιοθρήνητη η κατάντια και το κύλισμα στο βούρκο των λεγόμενων "διανοούμενων" και "πνευματικών ανθρώπων", που δημοσιολογούν επιδιδόμενοι σε μια – όχι άνευ προηγουμένου – χοντροκομμένη προπαγάνδα. Και αυτή τους η στάση δεν είναι άνευ προηγουμένου, γιατί ο Κώστας ο Βάρναλης έχει φροντίσει να τους περιγράψει πολλά χρόνια πριν :
Και συ, τσούλα των δήμιων, Επιστήμη,
της Αλήθειας εσχάτη τεφροδόχα,
και συ, πρόστυχη Πένα και ψοφίμι,
του βούρκου λιβανίζετε τη μπόχα!
Π.
+ σχόλια + 2 σχόλια
Διάβασα και άκουσα αρκετές απόψεις για το αποτέλεσμα του Βρετανικού δημοψηφίσματος. Δεν βρήκα, όμως καμιά να ταυτίζεται με την δική μου. Προβληματικό λέτε;
Και να τι θέλω να πω τηλεγραφικά. Τις απόψεις μου για τον κοινοβουλευτικό κρετινισμό τις έχω διατυπώσει στο παρελθόν, χωρίς ποτέ να υποτιμώ το γεγονός ότι ιστορικά το εκλογικό δικαίωμα κατακτήθηκε με αγώνες, αρχικά με την αστική τάξη στην πρωτοκαθεδρία του αγώνα ενάντια στην φεουδαρχία, μετέπειτα με το λαϊκό κίνημα ενάντια σε δικτατορικά –φασιστικά καθεστώτα.
Από κει και πέρα όμως κάθε εκλογική διαδικασία πρέπει να την βλέπουμε και να την αναλύουμε μέσα στο ιστορικό και κοινωνικό της πλαίσιο.
Οσο αφορά το Βρετανικό δημοψήφισμα, εντυπωσιάζομαι στην κυριολεξία να διαβάζω και να ακούω τοποθετήσεις που σχεδόν ταυτίζουν την ψήφο που προέρχεται από πληβιακά - προλεταριακά κοινωνικά στρώματα με την συνειδητή ταξική ψήφο. (Είναι διαφορετικό πράγμα η προσέγγιση ότι αυτή η ψήφος μπορεί να περιέχει ταξικά χαρακτηριστικά).
Άλλο ρε παιδιά, Τουπαμάρος κι άλλο το … πιπί της Μάρως που λέει κι ένας σύντροφος.
Υ.Γ: Αυτή η τοποθέτησή μου δεν έχει φυσικά σχέση με το αρχικό κείμενο του συντρόφου Π. Απλώς τώρα έτυχε να διαβάσω κάποια κείμενα από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ την ΛΑΕ, το Unfollow κ.α
Giorgis
''...εντυπωσιάζομαι στην κυριολεξία να διαβάζω και να ακούω τοποθετήσεις που...''
Το φαντάζεσαι να μην μπορούσες να τις διαβάσεις καν ή να τις ακούσεις επειδή δεν θα μπορούσαν να φράσουν στα χέρια σου (ή σταυτιά σου)?
Δες το και έτσι
Δημοσίευση σχολίου