Αναβίωση του ανορθολογισμού ταυτόχρονα με την έξαρση του χυδαίου ατομικισμού

Του Γ. Γ.

Σε γενικές γραμμές η είδηση είναι γνωστή, αφού μαζί της ασχολήθηκαν και τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων. Μιλάμε για την τύπισσα που παρίστανε το μέντιουμ και μαζί με την συμμορία στην οποία ηγούνταν, θησαύριζαν πουλώντας αέρα κοπανιστό –σε μορφή «φυλαχτών» και «ματζουνιών»- καθώς και συμβουλές .. για κάθε νόσο και μαλακία.

Ας προσπεράσουμε ότι στο «πελατολόγιο» αυτής της απατεώνισσας περιλαμβάνονται – σύμφωνα με την ειδησεογραφία- «παρουσιάστριες της τηλεόρασης, ηθοποιοί και γνωστοί της “showbiz”». Αλλωστε υπάρχει ένα καταπληκτικό κείμενο του Χρήστου Κάτσικα που τιτλοφορείται «Στην κοινωνία της γνώσης και διαδικτύου ξαναζωντανεύει ο Ανορθολογισμός», που διαπραγματεύεται ολοκληρωμένα και από ταξική σκοπιά το όλο θέμα.

Εγώ θα ήθελα να εστιαστώ σε κάτι άλλο, που πραγματικά με εντυπωσίασε και έχει άμεση σχέση με την αρχική είδηση. Είναι κι αυτό "σημείο των καιρών" που θα ΄λεγε και ο Λιακόπουλος.
Δεν θα μιλήσουμε για τα άτομα που αναζητούν να δώσουν λύσεις στα ζητήματα που τους απασχολούν στα μάγια και στα ξόρκια. Και στην τελική σ’ αυτό τον κόσμο μπορείς να του αποδώσεις αμάθεια, ανοησία ή οτιδήποτε άλλο.
Θα αναφερθούμε σε πρόσωπα που ορισμένα απ' αυτά αυτοπροδιορίζονται στον αντικαπιταλιστικό χώρο και τα οποία δεν χρειάζεται να καταφεύγουν σε καφετζούδες και χαρτορίχτρες πληρώνοντας για να αγοράσουν φρούδες ελπίδες.
Αυτά είναι εντελώς προσγειωμένα και επιδιώκουν το εφικτό. Το αντίτιμο όμως που πληρώνουν είναι πολύ πιο βαρύ αφού εντελώς συνειδητά θυσιάζουν αυτοσεβασμό, αυτοεκτίμηση, με παραλειπόμενο την απώλεια της "έξωθεν καλής μαρτυρίας". (Αν αυτό το αντιλαμβάνονται ή όχι είναι ένα άλλο ζητούμενο). Κι όλα αυτά για να πετύχουν –ή θεωρούν ότι πετυχαίνουν- μια άνετη διαβίωση.

Και να από πού ορμώμενος τα γράφω αυτά. Επινα καφέ και έκανα περατζάδα από ειδησεογραφικές ιστοσελίδες. Κάποια στιγμή βλέπω να μου έρχεται ένα μήνυμα στο facebook, Ηταν από μια διαδικτυακή μου φίλη που αν και δεν γνωριζόμαστε προσωπικά έχουμε ανταλλάξει απόψεις πολλές φορές, κύρια πάνω σε θέματα που φιλοξενούνται στο μπλοκ μας.
Γνώριζα ότι είχε κάποια αισθηματική σχέση και στην ροή της κουβέντας -έχοντας αποκτήσει και μια κάποια οικειότητα μαζί της- την ρώτησα αν θα πάει διακοπές και αν είναι όλα καλά με το αμόρε της… Η απάντηση που μου έδωσε με έστειλε .. αδιάβαστο: « ... Καλά μωρέ. Τα έχουμε συμφωνήσει. Τον χρησιμοποιώ σαν μαλάκα για να περνάω καλά και να έχω ότι θέλω, με χρησιμοποιεί σαν πουτάνα και για να κάνει την φιγούρα του».

Εμεινα κάγκελο. Βρισκόμενος σε παντελή αμηχανία, επικαλούμαι ότι ήρθαν επισκέψεις σπίτι μου και κλείνω τον υπολογιστή. Αναψα τσιγάρο και προσπάθησα να βάλω σε μια σειρά τις σκέψεις μου. Δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω ότι μια κοπέλα που την θεωρούσα συντρόφισσα –αναμφισβήτητα έχει πολιτική άποψη και θεωρητική κατάρτιση- επιστήμονας, που θεωρεί τον εαυτό της «αναρχοκουμουνίστρια», θα ήταν τόσο «παρτάκιας» και μάλιστα θα το δήλωνε τόσο κυνικά.

Και εκεί που πήγαινα να καταλήξω ότι ήταν μια μεμονωμένη «προβληματική» περίπτωση σκάει παρουσία η φίλη μου η Ελλη και με έκανε να ψάχνομαι ακόμα περισσότερο.
Της αναφέρω το θέμα –χωρίς φυσικά να πω όνομα- και η αντίδραση της με άφησε έκπληκτο. Δεν έδειξε να εντυπωσιάζεται καθόλου και το θεώρησε κάτι συνηθισμένο, επικαλούμενη την γνώση της για πολλές παρόμοιες καταστάσεις. Και το εξωφρενικό, αν πιστέψουμε τις εκτιμήσεις της Ελλης, που δεν έχουμε κανένα λόγο να μην το κάνουμε, υπάρχει «δικός» μας κόσμος που την στάση της αρχικής μου συνομιλήτριας θα την θεωρούσε «προοδευτική», χαρακτηρίζοντας την συμπεριφορά ενός ατόμου "χωρίς ταμπού και προκαταλήψεις".

Που καταλήγω; Στο ότι υπάρχει ένα κοινό στην αναβίωση του ανορθολογισμού και στην έξαρση του χυδαίου ατομικισμού. Και αυτό είναι το σάπισμα του καπιταλισμού. Και μαζί μ’ αυτόν και το «σάπισμα» ανθρώπων, κάποιες φορές και της τάξης μας.

Υ.Γ: Γνωρίζω ότι μετά απ' αυτή την ανάρτηση χάνω μια διαδικτυακή φίλη. Δεν θα μου κοστίσει. Μου στοίχισε πάντως η απογοήτευση που πήρα από ένα άτομο που το θεωρούσα συντρόφισσα.