13/08/1922. Ξεκινά η τουρκική αντεπίθεση στο Μικρασιατικό Μέτωπο, το οποίο διασπάται την επόμενη μέρα. Ο ελληνικός στρατός υποχωρεί άτακτα προς τις ακτές.
Δύο εβδομάδες μετά οι Τούρκοι θα έμπαιναν στη Σμύρνη και η εγκληματική Μικρασιατική Εκστρατεία θα έληγε με καταστροφικές συνέπειες, τόσο για τον ελληνικό στρατό, όσο και για τους άμαχους ελληνικούς πληθυσμούς της περιοχής….
Η νεότερη ιστορία μας διδάσκει ότι οι ιμπεριαλιστές ανάβουν τη φωτιά του πολέμου, προκειμένου να προωθήσουν τα συμφέροντά τους. Οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν τη δική τους συμβολή στην εφαρμογή των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων, με ανεπανόρθωτες για το λαό συμφορές.
Στη Μικρασιατική Εκστρατεία και Καταστροφή από το 1919 έως το 1922, η ελληνική πλουτοκρατία και οι κυβερνήσεις της, στο όνομα της... "απελευθέρωσης των σκλαβωμένων αδελφών", αξιοποιήθηκαν από τις δυνάμεις της Αντάτ (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία, Ιταλία) για να κυριαρχήσουν στις πλούσιες πετρελαιοφόρες περιοχές της Μοσούλης.
«Ριζοσπάστης»
Σαν σήμερα στις 13/8 του 1922 ξεκινάνε να γράφονται οι δραματικές συνέπειες της τυχοδιωκτικής εγκληματικής Μικρασιατικής Εκστρατείας.
Αρχίζει η ολομέτωπη επίθεση των Τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων, ο ελληνικός στρατός εξασθενημένος και με μηδέν ηθικό τρέπετε σε άτακτη φυγή για να επακολουθήσει ο όλεθρος για έλληνες στρατιώτες και για τους άμαχους έλληνες που κατοικούσαν στην περιοχή. (Διαβάστε εδώ το πολύ καλό ιστορικό χρονικών αυτών το γεγονότων σε ένα κείμενο του «Ριζοσπάστη» που υπογράφει ο Γ. Πετρόπουλος).
Με τον δικό του χαρακτηριστικό τρόπο περιγράφει όσα διαδραματίστηκαν σαν σήμερα το 1922 ο Βασίλης Ραφαηλίδης στο βιβλίο του «Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοελληνικού κράτους 1830 - 1974»
Στις 13η Αυγούστου 1922, αρχίζει η τρομερή και φοβερή επίθεση του Κεμάλ Ατατούρκ, που το διάστημα που οι Έλληνες προελαύνουν, ετοιμάζετε επιμελώς και τους αφήνει να προελάσουν για να τους λιανίσει ευκολότερα. Τα ξεφτέρια οι δικοί μας, ούτε που μυρίζονται το κόλπο.
Λίγες μέρες μετά την εκδήλωση της επίθεσης του Κεμάλ, ποιος Έλληνας στρατιώτης είδε τον Αλλάχ και δεν τον φοβήθηκε. Κι αρχίζει μια συντεταγμένη στην αρχή υποχώρηση, που συντομότατα γίνεται άτακτη για να τραπεί σε λίγο σε πανικόβλητη φυγή ατάκτων στιφών που ελάχιστα θυμίζουν στρατό. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω και την Ελλάδα ας την σώσει ο Θεός. Αλλά, μπα, ούτε αυτός ενδιαφέρεται πια για την Ελλάδα Τέτοια ξεφτίλα δεν είδε ποτέ αυτή η χώρα στην ιστορία της.
Και τα ερειπώδη μπουλούκια των ατάκτων και πανικόβλητων Ελλήνων στρατιωτών να φτάνουν ξεπνοϊσμένα στη θάλασσα και με τις τελευταίες τους δυνάμεις να προσπαθούν να σκαρφαλώσουν στα ελληνικά πλοία, που συλλέγουν πτώματα και ημιθανείς, ανάκατα. Κτήνη, πώς καταντήσατε έτσι αυτόν τον τόπο.
Εκτός απ’ τους πεσόντες ηρωικά στο πεδίο της τιμής, και επί το προκειμένου της ατιμίας, 300.000 μάχιμοι και άμαχοι πεθαίνουν είτε από τα χατζάρια του εντελώς εξαγριωμένου τουρκικού όχλου, που κανείς δεν μπορεί να τον ψέξει για τη βαρβαρότητα του, αφού ήταν λαός υπό κατοχή, είτε από πνιγμό, την ώρα που κολυμπούσαν για να βρουν τη σωτηρία σε κανένα απ’ τα πλοία, τη μόνη δυνατότητα που είχε κανείς για να σωθεί απ’ τους Τούρκους, που είχαν να σφάξουν έτσι απ’ την εποχή του Δράμαλη.
Η παραλία της Σμύρνης και η θάλασσα μπροστά της γίνεται κοκκινόμαυρη απ’ το πηχτό αίμα. Ο τόπος θυμίζει σφαγείο. Κι από την πλούσια και πολιτισμένη ελληνική γειτονιά της Σμύρνης, απομένουν μόνο αποκαΐδια πάνω στα οποία σιγοψήνεται η Μεγάλη Iδέα, που προκάλεσε τη μεγάλη καταστροφή. Ο μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος παραδίδεται απ’ τους Τούρκους αξιωματικούς του Κεμάλ στον μαινόμενο όχλο, που τον κάνει κιμά στην κυριολεξία.
Στην Αθήνα πλήρες χάος. Κανείς δεν κυβερνάει. Ο Ν. Τριανταφυλλάκος που διαδέχεται τον Πρωτοπαπαδάκη είναι ένα ρεντίκολο. Και ο βασιλιάς; Ω, ο βασιλιάς! Ξύνεται αμήχανα στα ανάκτορα και βάζει τον βαλέ του να του κάνει αέρα. Έχει ιδρώσει απ’ την αγωνία. Όχι για την Ελλάδα, για το θρόνο.
Λίγες μέρες μετά την εκδήλωση της επίθεσης του Κεμάλ, ποιος Έλληνας στρατιώτης είδε τον Αλλάχ και δεν τον φοβήθηκε. Κι αρχίζει μια συντεταγμένη στην αρχή υποχώρηση, που συντομότατα γίνεται άτακτη για να τραπεί σε λίγο σε πανικόβλητη φυγή ατάκτων στιφών που ελάχιστα θυμίζουν στρατό. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω και την Ελλάδα ας την σώσει ο Θεός. Αλλά, μπα, ούτε αυτός ενδιαφέρεται πια για την Ελλάδα Τέτοια ξεφτίλα δεν είδε ποτέ αυτή η χώρα στην ιστορία της.
Και τα ερειπώδη μπουλούκια των ατάκτων και πανικόβλητων Ελλήνων στρατιωτών να φτάνουν ξεπνοϊσμένα στη θάλασσα και με τις τελευταίες τους δυνάμεις να προσπαθούν να σκαρφαλώσουν στα ελληνικά πλοία, που συλλέγουν πτώματα και ημιθανείς, ανάκατα. Κτήνη, πώς καταντήσατε έτσι αυτόν τον τόπο.
Εκτός απ’ τους πεσόντες ηρωικά στο πεδίο της τιμής, και επί το προκειμένου της ατιμίας, 300.000 μάχιμοι και άμαχοι πεθαίνουν είτε από τα χατζάρια του εντελώς εξαγριωμένου τουρκικού όχλου, που κανείς δεν μπορεί να τον ψέξει για τη βαρβαρότητα του, αφού ήταν λαός υπό κατοχή, είτε από πνιγμό, την ώρα που κολυμπούσαν για να βρουν τη σωτηρία σε κανένα απ’ τα πλοία, τη μόνη δυνατότητα που είχε κανείς για να σωθεί απ’ τους Τούρκους, που είχαν να σφάξουν έτσι απ’ την εποχή του Δράμαλη.
Η παραλία της Σμύρνης και η θάλασσα μπροστά της γίνεται κοκκινόμαυρη απ’ το πηχτό αίμα. Ο τόπος θυμίζει σφαγείο. Κι από την πλούσια και πολιτισμένη ελληνική γειτονιά της Σμύρνης, απομένουν μόνο αποκαΐδια πάνω στα οποία σιγοψήνεται η Μεγάλη Iδέα, που προκάλεσε τη μεγάλη καταστροφή. Ο μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος παραδίδεται απ’ τους Τούρκους αξιωματικούς του Κεμάλ στον μαινόμενο όχλο, που τον κάνει κιμά στην κυριολεξία.
Στην Αθήνα πλήρες χάος. Κανείς δεν κυβερνάει. Ο Ν. Τριανταφυλλάκος που διαδέχεται τον Πρωτοπαπαδάκη είναι ένα ρεντίκολο. Και ο βασιλιάς; Ω, ο βασιλιάς! Ξύνεται αμήχανα στα ανάκτορα και βάζει τον βαλέ του να του κάνει αέρα. Έχει ιδρώσει απ’ την αγωνία. Όχι για την Ελλάδα, για το θρόνο.
Δημοσίευση σχολίου