Ενα τέτοιο γεγονός είχαμε σαν σήμερα το 1944 με το μπλόκο του Βύρωνα.
Στο τέλος της ανάρτησής μας παραθέτουμε δυο παραπομπές από σχετικά δημοσιεύματα που είχαμε κάνει στο παρελθόν. Τώρα από το καταπληκτικό βιβλίο του Ορέστη Μακρή «Ο ΕΛΑΣ της Αθήνας» παραθέτουμε το σχετικό κεφάλαιο.
(Το συγκεκριμένο βιβλίο κυκλοφορεί από την Σύγχρονη Εποχή και το συστήνουμε ανεπιφύλακτα στους αναγνώστες μας. Περιέχει μοναδικά ντοκουμέντα και περιγράφει συναρπαστικά το αντάρτικο πόλης από το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ στις δυνάμεις κατοχής, αλλά και στο ντόπια τσιράκια τους, τους ταγματασφαλίτες – γερμανοτσολιάδες. Στην συνέχεια αναφέρει τον ηρωικό αγώνα του λαού της Αθήνας ειδικά των περιοχών της Καισαριανής, του Βύρωνα και του Ζωγράφου, που έγινε κατά τα Δεκεμβριανά με αντίπαλο του Αγγλους και τους έλληνες συνεργάτες τους)
Το χρονικό του Μπλόκου του Βύρωνα
«7.8.44: Απ' τα ξημερώματα δύο γερμανικοί λόχοι πλαισιωμένοι από 800 γερμανοτσολιάδες μπλοκάρουν αιφνιδιαστικά μόνο ένα τμήμα του συνοικισμού Βύρωνα , συγκεντρώνοντας εκεί όλες τους τις δυνάμεις.
Δεν επανέλαβαν το λάθος της διασποράς των δυνάμεών τους της προηγούμενης μάχης.
Ξεκινούν την επίθεση από τη Λ. Υμηττού σε σχήμα λαβίδας. Αυτή τη φορά στην πρώτη γραμμή της επίθεσης βρίσκονται δύο γερμανικοί λόχοι και ακολουθούν οι γερμανοπροδότες.
Οι ελαφρές δυνάμεις του λόχου του Βύρωνα που είχαν επιστρέψει πριν ελάχιστες ώρες από το μπλόκο των ανατολικών συνοικιών, υποχρεώνονται σε υποχώρηση. Μερικές ομάδες εγκλωβίζονται στο μπλόκο.
Ο εχθρός σχηματίζει κλοιό και με τη φοβερή δύναμη πυρός που διαθέτει κρατάει σε απόσταση ασφαλείας τις υπόλοιπες δυνάμεις του λόχου μας. Διαθέτουν πολυβόλα, όλμους, μπαζούκας.
Η διοίκηση του 2ου Συντάγματος κινητοποιεί αμέσως το ΙΙΙ τάγμα Καισαριανής και τις υπόλοιπες δυνάμεις του ΙΙ τάγματος και διατάσσει συγχρονισμένη επίθεση για τη διάσπαση του μπλόκου από δύο σημεία και την απελευθέρωση των πολιτών που έχουν συγκεντρώσει στην πλατεία του Βύρωνα .
Το ΙΙΙ τάγμα της Καισαριανής εξορμάει απ' το Σκοπευτήριο και τη Ζωοδόχο Πηγή, με κατεύθυνση την πλατεία του Βύρωνα .
Την ίδια ώρα το ΙΙ τάγμα εξαπολύει αντεπίθεση από το Ρέμα της "Γριάς" στα σύνορα Νέας Ελβετίας - Βύρωνα .
Η μάχη ξεσπάει σαν θύελλα. Είναι σκληρή και άνιση. Τώρα αντιμετωπίζουμε Γερμανούς έμπειρους πολεμιστές, οπλισμένους μέχρι τα δόντια.
Οι απώλειες και των δύο πλευρών είναι βαριές. Ο εχθρός έχει αρκετούς τραυματίες και ένα νεκρό Γερμανό αξιωματικό. Αλλά κι εμείς έχουμε 2 νεκρούς και πάρα πολλούς τραυματίες.
Τελικά οι οχυρωμένοι Γερμανοί κατορθώνουν να συγκρατήσουν τις επιθέσεις μας, ξερνώντας φωτιά και σίδερο με τους άφθονους όλμους και τα πολυβόλα τους.
Τέσσερις ώρες κρατάει η μάχη ανάμεσα στο σιδερόφραχτο εχθρό και στις αδάμαστες ψυχές των ΕΛΑΣιτών.
Τόσο τους χρειάζονταν για να πραγματοποιήσουν το εγκληματικό τους έργο στην πλατεία.
Στην πλατεία οι μασκοφόροι υπέδειξαν 10 άοπλους ΕΛΑΣίτες και αφού τους βασάνισαν απάνθρωπα τους έστησαν στον τοίχο.
Πλησιάζει ο Γερμανός διοικητής και τους ζητάει να μαρτυρήσουν τους αξιωματικούς του ΕΛΑΣ που βρίσκονταν μέσα στο πλήθος και ήταν υπεύθυνοι για το θάνατο του Γερμανού αξιωματικού. Τους υποσχέθηκε σαν αντάλλαγμα να τους χαρίσει τη ζωή. Δεν πήρε καμιά απάντηση! Και τότε πετάγεται από το πλήθος ένας νεολαίος, ο Παναγιώτης Κασσιμάτης, (σημ. δικιά μας: Ηταν ο γραμματέας της ΕΠΟΝ Βύρωνα) η απόλυτη έκφραση της επαναστατικής έξαρσης του γίγαντα λαού μας την εποχή εκείνη. Προχωρεί περήφανα, στέκεται μπροστά στον Γερμανό διοικητή και του λέει: "...Εγώ χτύπησα τον Γερμανό, εμένα να σκοτώσετε. Αυτοί είναι αθώοι. Αφήστε τους".
Ο Γερμανός φρύαξε και έξαλλος δίνει εντολή και εκτελούν αμέσως και τα έντεκα παλικάρια (...)
Ετσι οι Γερμανοί φασίστες, μαζί με τους "έλληνες" προδότες, αφού ολοκλήρωσαν το βρωμερό τους ομαδικό έγκλημα, ενάντια στο μαρτυρικό συνοικισμό, απαγκιστρώθηκαν και έφυγαν προς το κέντρο κάτω από τις κατάρες των χαροκαμένων μανάδων, παιδιών και αδερφών που 'χασαν για πάντα τους αγαπημένους τους. Και αυτοί, Γερμανοί και προδότες, βουτηγμένοι στο αίμα τραγουδούσαν το "Ολα-ρία-Ολα-ρα".
Οι δυνάμεις μας ξαναπήραν τις θέσεις τους στη Φιλολάου - Δαμάρεως και λεωφόρο Υμηττού και οργάνωσαν καλύτερα τα οχυρά τους για να μην μπορέσει να ξαναμπεί ο εχθρός στις ανατολικές μας συνοικίες. Στο τέλος Αυγούστου η λεωφόρος Υμηττού ήταν το σύνορο της ελεύθερης Αθήνας.
Από κει ξεκίνησαν την εξόρμησή τους οι ΕΛΑΣίτες του 2ου συντάγματος την 1 Σεπτέμβρη για την απελευθέρωση του Παγκρατίου από τις ομάδες των Παπαγιώργηδων, που ήταν ντυμένοι με γερμανικές στολές των Ες-Ες, και μετέφεραν αρχές Σεπτέμβρη την "Κόκκινη Γραμμή" σ' όλο το μήκος της ανατολικής όχθης του Ιλισού, στο Στάδιο.
Ο συνοικισμός του Βύρωνα θυσίασε στον αγώνα ενάντια στο φασισμό τους πιο διαλεχτούς λεβέντες του. Η προσφορά του σε αίμα συναγωνίζεται την αντάρτισσα Καισαριανή. Γι' αυτό και ο λαός μας χάρισε σ' αυτές τις συνοικίες επίθετα - τίτλους τιμής. Η Καισαριανή πήρε τον τίτλο "Το Στάλινγκραντ της Αθήνας". Ο Βύρωνας τον τίτλο: "Ο ατρόμητος Βύρωνας "...».
Διαβάστε επίσης:
Σαν σήμερα το 1944 το Μπλόκο του Βύρωνα –«Σκοτώστε εμένα, φονιάδες!»
7 Αυγούστου 1944 – Έτσι έγινε το μπλόκο του Βύρωνα
Δημοσίευση σχολίου