Ποιος να το περίμενε. Ο γελωτοποιός της δεκαετίας του 90 που μέσα από τις θρυλικές του εκπομπές στο κανάλι του, χάρισε άπειρες στιγμές γέλιου, θα διεκδικούσε σήμερα τον ρόλο της πολύφερνης νύφης για τους πολιτικούς σαλτιμπάγκους του ΣΥΡΙΖΑ. Κι’ όμως αν στη δεκαετία του ’90 έλεγε κανείς στα σοβαρά ότι ο Βασίλης Λεβέντης θα γίνει το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου για την κυβέρνηση, ότι θα τον καλούσαν όλα ανεξαιρέτως τα «μεγάλα» κανάλια για να κουβεντιάσουν μαζί του τις απόψεις του για τον μέλλον του πολύπαθου αυτού λαού, θα του λέγαμε να κόψει τα ναρκωτικά.
Μάκης Βασίλας – «Πριν»
Θυμηθήκαμε αυτό το απόσπασμα
περασμένης ανάρτησής μας με αφορμή την ανάγνωση ολοσέλιδης συνέντευξης του αρχηγού της Ενώσεως Κεντρώων που δημοσιεύει σήμερα η εφημερίδα του Χατζηνικολάου.
Φυσικά και δεν πρόκειται να ασχοληθούμε με τις ανοησίες που λέει αντάξιες των εκτιμήσεων του ότι
χάρης στο μεγαλείο της Μέρκελ και της Γερμανίας. αποφύγαμε την πτώχευση καθώς και των πολιτικών προτάσεων του για απαγόρευση απεργιών κλπ.
Αλλωστε όποτε ασχοληθήκαμε με τον τρισμέγιστο αυτόν πολιτικό άντρα ήταν για να τον πάρουμε στον φραμπαλά όταν π.χ δήλωνε:
«Εχουμε γραφείο αλλά είναι του Μητσοτάκη. Χρειάζεται πολύ σοβαρός αγιασμός, να μη μας πιάσει η κατάρα του», ή για να παραθέσουμε κανένα βιντεάκι από την
Ελληνοφρένεια και τον
Μητσικώστα, που σατιρίζει αυτόν τον πολιτικό αστέρα.
Στον βαθμό σαπίλας που έχει φτάσει το αστικό πολιτικό σύστημα δεν θα αποτελέσει έκπληξη κάποια στιγμή
να δούμε και τον απίθανο τύπο να διοικεί … λεβέντικα … υπουργείο.
Στην συνέντευξη λοιπόν που έδωσε ο Βασίλης Λεβέντης στην δημοσιογράφο Μαριτίνα Ζαφειριάδου, πέρα απ’ τον θαυμασμό τον οποίο εκδήλωσε για τον Α. Τσίπρα, με τον οποίο «μιλάνε σαν φίλοι», μας άφησε και μια απορία.
Εβαλε άραγε τα κλάματα όταν αναφερόμενος στον πρωθυπουργό δήλωνε:
«Μου μίλησε όπως μιλάω εγώ 40 χρόνια. Αισθάνθηκα δικαιωμένος σε ένα αγώνα ζωής που έχω κάνει. Και ο αδελφός μου δεν μου το έχει πει. Μίλησε στην ψυχή μου»;
Δημοσίευση σχολίου