Είναι το 8ο Δημοτικό Σχολείο Μυτιλήνης. Κι είναι το σχολείο του ''συνοικισμού'' που χτίσθηκε πριν πολλά χρόνια για να στεγάσει και να μάθει ελληνικά σε προσφυγόπουλα που βρέθηκαν κυνηγημένα στο νησί μας! Κι ήταν οι γονείς τους που απελπισμένοι , με μόνο βιος, μνήμες, ήθη, παραδόσεις, κατοίκησαν τούτη τη γωνιά της πόλης, ζωντανεύοντας την!
Τα χρόνια πέρασαν, γονείς και παιδιά χάθηκαν ,μα ήρθαν σήμερα εγγόνια και δισέγγονα να βάλουν λουκέτο σε τούτο το σχολείο, αφού πρώτα κλείδωσαν συνείδηση και ανθρωπιά!
Και όχι, δεν είναι ρατσιστές! Τα παιδιά τους θέλουν να προφυλάξουν!
Εχετε δίκιο. Τα παιδιά σας χρειάζονται άμεση προστασία! Προστατέψτε τους λοιπόν τα μυαλά απ' το δηλητήριο του φασισμού. Προφυλάξτε τους την ψυχή απ' την αρρώστια του ρατσισμού και της σκατοψυχιάς!
Είναι οι μόνοι και μεγάλοι κίνδυνοι που διατρέχουν.
Κι αν δεν θυμάμαι το όνομα της 2χρονης της σγουρομάλλας Αφγανής, πάντα χαμογελώ στη θύμηση της πρώτης μας επαφής. Αντιλαμβανόμενη απ’ τα πρώτα κιόλας λεπτά την ανικανότητα μου να επικοινωνήσω λεκτικά μαζί της, άμεσα επιδόθηκε σε μια εξαιρετική παντομίμα προκειμένου να βρούμε πεδίο συνεννόησης! Κι όμορφα συναισθήματα με κατακλύζουν στη σκέψη της γαλανομάτας Σύριας που στα 8 της χρόνια μιλούσε άπταιστα Αγγλικά μα συνεχώς καμάρωνε για τις ελληνικές λέξεις και τα τραγουδάκια που με εξαιρετική ευκολία μάθαινε καθημερινά!
Σ αυτά λοιπόν τα παιδιά ανοίξτε τα σχολεία και τις αγκαλιές σας βοηθώντας πρώτα απ’ όλα τα δικά σας παιδιά να διαβούν τα μονοπάτια που οδηγούν στον Ανθρωπο! Μόνο κερδισμένα θα βγουν απ’ αυτή τη συμπόρευση και τη διαδρομή!
Δημοσίευση σχολίου