Γιωτόπουλος: Σαν κοινός ρουφιάνος

Του Γ.Γ.

Στην χώρα μας υπήρξαν διαχρονικά δεκάδες χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι. Σε πολλά ιστορικά κείμενα μπορεί να βρει κανείς απαράμιλλες περιπτώσεις παλικαριάς και αξιοπρέπειας που έδειξαν απέναντι στους δεσμώτες τους, καθώς και συγκινητικές περιπτώσεις αλληλεγγύης μεταξύ τους. Αλλωστε, η ίδια η ιδιότητα του πολιτικού κρατούμενου επιβάλλει συγκεκριμένη συμπεριφορά σε όποιον την επικαλείται.

Αυτή την λαμπρή παράδοση ήρθαν Γιωτόπουλος και Τζωρτζάτος να την λεκιάσουν. Όταν στο παρελθόν ο Τζωρτζάτος έκανε λόγο ότι ο «οδηγός της 17Ν κυκλοφορεί ελεύθερος» και σήμερα ο Γιωτόπουλος δηλώνει «ότι κυκλοφορούν ελεύθεροι 8 τουλάχιστον τρομοκράτες» -άσχετα αν έχουν δόση αλήθειας ή είναι μυθεύματα οι δηλώσεις τους- τα δυο φυλακισμένα αυτά άτομα δεν είναι τίποτε άλλο παρά κοινοί ρουφιάνοι.

Δεν θα κάνουμε καμιά αναφορά στα γραφόμενα του Γιωτόπουλου, σήμερα στο «Εθνος». (Κατά την γνώμη μας δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα κείμενο γεμάτο μυθεύματα γραμμένο  κατά το γκεμπελίστικο δόγμα «πες, πες, στο τέλος κάτι θα μείνει»). Ούτε θα σχολιάσουμε ότι ο τύπος αυτός στην απολογία του αρνήθηκε κάθε σχέση με την 17Ν και παρομοίασε την δίκη του, με την δίκη Ντρέιφους. Είχε ισχυριστεί ότι οι Αμερικάνοι σε συνεργασία με τους ντόπιους ασφαλίτες είχαν στήσει σκευωρία εναντίον του για την αντιδικτατορική του δράση, ενώ η γενικότερη στάση απέναντι στην οργάνωση συνοψιζόταν στην τοποθέτησή του «δεν συμφωνώ με τη 17N αλλά και δεν καταδικάζω τις ενέργειές της».
Σήμερα μας παρουσιάζεται με νέο σενάριο επιστημονικής φαντασίας, το οποίο δημιούργησε «με την αποφασιστική συμβολή ενός συγκρατούμενού μου», όπως γράφει -στον Τζωρζάτο αναφέρεται- και προφανώς θα έχει λόγους για να το κάνει.


Αντί για επίλογο παραθέτουμε μια περασμένη απάντηση του Δημήτρη Κουφοντίνα στον Γιωτόπουλο:

Ο κ. Γ. στην κατηφορική πορεία που επέλεξε, αλλάζει συνεχώς πρόσωπα, μεταμορφώνεται διαρκώς, ακολουθώντας την αντίστροφη πορεία των μεταμορφώσεων της πεταλούδας. Από τη συνέντευξη στο "Λαμιακό Τύπο" και τη δειλή έστω αιτιολόγηση των ενεργειών της 17Ν, πέρασε στις επανειλημμένες αποκηρύξεις και δηλώσεις καταδίκης της στο δικαστήριο, για να φτάσει στο σημείο με το τελευταίο κείμενό του (διά χειρός…) σε συνέντευξη στα "Νέα" να διεκδικεί το ρόλο σύγχρονου κουκουλοφόρου και με υψωμένο το δάχτυλο να προσπαθεί να παραδώσει κι άλλους ανθρώπους βορά στην εκδικητική μανία αμερικανών πρακτόρων και παρακρατικών.

Ο κ. Γ. δεν ξέρει ότι τα "παράσημα" στην Αριστερά δεν αποκτώνται εφάπαξ και δεν ισχύουν εσαεί. Αυτά τα παράσημα ο καθένας καθημερινά ή τα τιμά ή τα βρομίζει. Κανείς δεν μπορεί να επαναπαυτεί σε δάφνες ενός μακρινού παρελθόντος.
Κανείς δεν μπορεί να ταξιδεύει συνεχώς με ληγμένο εισιτήριο. Η διαλεκτική μάς διδάσκει ότι εύκολα κάτι μπορεί να μετατραπεί στο αντίθετό του. Ο κ. Γ. επέλεξε να μεταμορφωθεί και να καταλήξει σαν ένας φτηνός και πληρωμένος μάρτυρας του στέμματος.

28/7/2008

Δημήτρης Κουφοντίνας

Ειδική πτέρυγα Φυλακών Κορυδαλλού

Διαβάστε επίσης

«Η τραγική αλήθεια για τον Υποβολέα»

Χρονικό μιας προαναγγελθείσας πορείας

Χωρίς πάτο