Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Το τραγούδι αναφέρεται στην ιστορία του εργατικού κινήματος και μοιάζει η χρονική του αφετηρία να είναι η κατοχή και τέλος της ιδιότυπης αυτής αναδρομής, η επταετία της χούντας.
Οι στίχοι γράφτηκαν από τον Μάνο Ελευθερίου μέσα στη χούντα και γι’ αυτό το λόγο έχουν λογοκριθεί. Στο πρωτότυπο λέει "κι όχι να ζεις μ’ αυτή τη συμμορία" ενώ στο δισκογραφημένο η λέξη που χρησιμοποιείται είναι "κομπανία". Επίσης έχει αλλάξει και ο στίχος "και ξημερώματα Παρασκευή" σε "ξημερώνοντας μέρα κακή".
Μέρα Παρασκευή έγινε η 21η Απριλίου αλλά και η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη και γι’ αυτό λογοκρίθηκε...
"Ζητούσα τα μεγάλα τα κυνήγια
κι όπως δεν ήμουν μάγκας και νταής
περνούσα τα δικά σου δικαστήρια
αφού στον Άδη μέσα θα με βρεις
να με δικάσεις πάλι με μαρτύρια
και σαν κακούργο να με τιμωρείς"
Αυτή η στροφή έχει μια ιδιαίτερη ιστορία. Όταν ο Μάνος Ελευθερίου είχε ολοκληρώσει το μισό ποίημα το έδειξε στον πολύ καλό του φίλο Γιώργο Ζαμπέτα, ο οποίος όταν το διάβασε αναφώνησε: «ρε μαγκάκο, αυτό δεν είναι για τραγούδι... είναι για δικαστήρια!!»
Η μελωδία του τραγουδιού γράφτηκε από τον Γιάννη Μαρκόπουλο στα 13 του χρόνια, όταν προσπαθούσε να βάλει άλλη μουσική σε κάλαντα και έπειτα από πολλά χρόνια την χρησιμοποίησε γι’ αυτό το υπέροχο τραγούδι.
Πηγή: "Οδηγητής"
Δημοσίευση σχολίου