Το σύνθημα "κάντε έρωτα όχι πόλεμο" είναι πάντοτε επίκαιρο. Άλλωστε "στον έρωτα και τον πόλεμο τα πάντα επιτρέπονται". Σήμερα βέβαια συναντάται η εξής παραλλαγή: Πηδήξτε τους πολεμοκάπηλους. Τους φασίστες, τους τοκογλύφους, όλα τα τέρατα που καταστρέφουν αθώους. Με την ευκαιρία να χαιρετήσω τις πράξεις αντίστασης από οπουδήποτε κι αν προέρχονται οι σφαλιάρες. Θα έλεγα "να αγιάσουν τα χέρια" σας, αλλά δεν επειδή δεν είμαι τόσο θρήσκος, θα αρκεστώ στο "καλά τους κάνατε".
Κι εδώ ερχόμαστε να μιλήσουμε για τη βία. Ενώ στο sex, όταν δεν υπάρχει συναίνεση έχουμε το έγκλημα του βιασμού, στην πολιτική οι πλούσιοι κάνουν ότι θέλουν, ενώ οι φτωχοί ότι τους επιβάλουν οι πολιτικοί, που είναι υπάλληλοι των κεφαλαιούχων. Τα χαράτσια, που τα τελευταία χρόνια έσπασαν κάθε ρεκόρ, για να χορτάσουν οι αχόρταγοι τοκογλύφοι, είναι αποτέλεσμα βίας και τρομοκρατίας. Το ίδιο οι περικοπές μισθών, συντάξεων, οι απολύσεις, οι πλειστηριασμοί, όλα αυτά που γίνονται παρά τη θέλησή μας, γιατί κάποιοι αποφάσισαν πως πρέπει να πληρώσουμε εμείς τα δικά τους χρέη.
Μια ζωή πληρώνουμε αμαρτίες πολιτικών. Και σας ρωτώ, ως άνθρωπος που πραγματικά σιχαίνεται τη βία: Το να βρεθεί μια οικογένεια στο δρόμο δεν είναι βία; Όταν κόβουν το ρεύμα, το νερό, συχνά από ανήμπορους, από αρρώστους, από οικογένειες με παιδιά, το κάνουν με τη θέληση των θυμάτων; Όσοι εξωθήθηκαν στην αυτοκτονία, όσοι ταλαιπωρούνται, αυτοί που δεν έχουν ούτε για φαί, που ψάχνουν στα σκουπίδια, αυτοί που για να μην κρυώνουν καίνε ό,τι βρουν, το θέλουν ή είναι αναγκασμένοι; Η βία σε όλες αυτές τις περιπτώσεις αποσκοπεί στον εξαναγκασμό. Οδηγεί σε δουλεία, σε καταπάτηση κάθε ανθρώπινου δικαιώματος. Τι πρέπει να κάνει λοιπόν το θύμα; Να μείνει απαθής στη λεηλασία των λιγοστών υπαρχόντων του; Να περιμένει να πεθάνει ή να επαναστατήσει; Φυσικά πρέπει να αντισταθεί. Αυτή η αντίσταση έχει πολλές μορφές. Μια από αυτές είναι οι φάπες στα παλιοτόμαρα.
Κανείς λογικός άνθρωπος δεν επιτίθεται χωρίς λόγο. Οι σύμμαχοι των τοκογλύφων όμως επιτίθενται πρώτοι. Προκαλούν, ασκούν αφόρητη ψυχολογική πίεση που παίρνει διάφορες μορφές. Από απειλές, φανταστικά σενάρια "Aποκάλυψης", προσβολές, κουτοπονηριά, κακοήθειες, ύβρεις, ψέματα, κάθε λογίς ασχήμιες που εξοργίζουν αφάνταστα τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τα θύματα της πολιτικής. Χώρια η καταστολή των μπάτσων και των παρακρατικών την οποία επιδοκιμάζουν. Δεν μας φτάνει η λαχτάρα κάθε φορά που ανοίγουμε λογαριασμό, δεν μας φτάνει η τρομάρα, αν θα βγάλουμε το μήνα με τα ψίχουλα σκεπτόμενοι "τι άλλο να κόψουμε πια", η αγωνία μήπως μείνουμε άστεγοι κι άνεργοι, έχουμε από πάνω τον κάθε μνημονιακό βολεμένο κανίβαλο να μας τη λέει. Ποιοι;
Οι χορτάτοι λένε στους πεινασμένους "κάντε δίαιτα"! Φωνάζει ο κλέφτης δηλαδή! Με θράσος χιλίων πιθήκων, μας δουλεύουν, ενώ οι ίδιοι είναι φοροφυγάδες, κλέφτες, ανήθικοι, ξέρουν μόνο να γλύφουν και να ζητάν ρουσφέτια! Ε μετά δεν είναι για κλωτσιές;
Ακόμα χειρότεροι οι ρατσιστές. Όσοι επιθυμούν νεκρούς πρόσφυγες, όσοι κάνουν πογκρόμ. Το ξύλο που τρώνε κάποιοι νεοναζί είναι "φάρμακο". "Ομοιοπαθητική" λέγεται η "θεραπεία". Να μάθουν να μην βαράνε. Βλέπετε, φασίστες, όταν χτυπάς τον άλλον, αυτός πονάει, τραυματίζεται, μπορεί να πάθει σοβαρή βλάβη. Οπότε σταματήστε κι εσείς το ξύλο, πάψτε τα ρατσιστικά ψέματα, να μη σας δέρνει ο κόσμος. Είναι "δανεικά τα σκόρδα". Α ναι! Για τους πολέμους που ονειρεύονται κάποιοι πολεμοχαρείς, σας λέω μόνο τούτο: Δώστε μας όπλα, είναι το μόνο που μας λείπει, για να σας πάρουμε στο κυνήγι.
Να συνοψίσουμε: Όσοι πάνε γυρεύοντας, οι σαδιστές που χαίρονται με τα βάσανά μας, θα φάνε της χρονιάς τους. Η υπομονή μας έχει εξαντληθεί, όπως εξαντλήθηκε η Οικονομία. Δεν αντέχουμε άλλο, και δεν πρόκειται να ανεχτούμε για πολύ ακόμα τα βασανιστήρια των τοκογλύφων και των λακέδων τους...
Δημοσίευση σχολίου