Ο πρώην καραβανάς Τόσκας απειλεί κάθε συλλογικότητα που αντιστέκεται στην επέλαση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας (Βίντεο με απειλές Τόσκα σε "Ρουβίκωνα")

Του Γ. Γ. 

Δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η συνέντευξη που έδωσε ο υπουργός μπάτσων και καταστολής Νίκος Τόσκας στον δημοσιογράφο Αντώνη Σρόιτερ, στην τηλεόραση του Αλφα, ήταν «στημένη», (δεν έχουμε στοιχεία για να επικαλεστούμε κάτι τέτοιο), με ερωτήσεις «πάσα» στο κυβερνητικό στέλεχος για να ακούσουμε τα «μηνύματα» που ήθελε να περάσει η κυβέρνηση και το στέλεχος της.
Αναρωτιόμαστε όμως: Πόσο διαφορετική θα ήταν η δομή της εκπομπής αν δεν ήταν στημένη;

Τι μας είπε λοιπόν ο καραβανάς –υποστράτηγος τεθωρακισμένων εν αποστρατεία, που από καθαρόαιμος ΠΑΣΟΚος, βρέθηκε στην κίνηση «Πράττω» του Κοτζιάς και από εκεί  στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ-  βάζοντας στο στόχαστρο του κάθε δυναμική συλλογικότητα.
Ότι η κυβέρνησή του θα συνεχίζει την εκκένωση των καταλυμένων αυτοδιαχειριζόμενων χώρων. Ότι το υπουργείο και η κυβέρνησή του θα εντείνει τις διώξεις του ενάντια στο κίνημα, ενάντια στα διόδια και στις συλλογικότητες που δίνουν δυναμικές και αποφασιστικές μάχες ματαιώνοντας πλειστηριασμούς λαϊκών περιουσιών.

Ιδιαίτερη. επίσης, αναφορά έκανε στην αναρχική συλλογικότητα του «Ρουβίκωνα» αφήνοντας «μπηχτές» ότι η αστική «δικαιοσύνη» τους δεν εξαντλεί την αυστηρότητα απέναντί σε όποια μέλη αυτής της ομάδας συλλαμβάνονται σε ακτιβίστικες ενέργειες τους, κάνοντας λόγο ότι αυτή η οργάνωση «έχει υπερβεί τα όρια» προαναγγέλλοντας ότι από δω και πέρα «θα αντιμετωπιστεί σκληρά».


Προφανώς δεν θα περιμέναμε από έναν πρώην πασόκο, απόστρατο καραβανά και νυν κυβερνητικό στέλεχος να κάνει κάποια στοιχειωδώς έστω σοβαρή πολιτική ανάλυση για το τι συμβαίνει σήμερα στην ελληνική κοινωνία.
Μπορούμε όμως να πούμε ότι κατά την γνώμη μας οι απειλές για καταστολή που απεύθυνε σε κάθε αγωνιζόμενη συλλογικότητα –είτε αυτή είναι ενάντια στο διόδια και τους πλειστηριασμούς λαϊκών περιουσιών, είτε απέναντι στον «Ρουβίκωνα»- δεν θα έχει κανένα αντίκρισμα. Η επέλαση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας συναντάει και θα εξακολουθήσει να συναντάει έστω και μειοψηφικές –άλλη πονεμένη ιστορία το γιατί δεν παίρνουν μαζική μορφή- λαϊκές αντιστάσεις.