Για πρώτη φορά βλέπουν την δημοσιότητα ντοκουμέντα που αναδεικνύουν την ιδιαίτερη σχέση του Κωνσταντίνου Καραμανλή με το δικτατορικό Απριλιανό καθεστώς, αλλά μέσα απ΄τις σελίδες του βιβλίου ξεδιπλώνεται η ευμενής στάση που κράτησε όλο σχεδόν το αστικό προσωπικό της εποχής απέναντι στο καθεστώς που επέβαλαν οι συνταγματάρχες την 21 Απριλίου 1967.
Αν και θα είναι ιδιαίτερα χρονοβόρο -λόγω του όγκου του βιβλίου που αποτελείται από 158 σελίδες- θα προσπαθήσουμε να το παραθέσουμε ολόκληρο σε ιστότοπο μας.
Προς το παρόν η εισαγωγή του:
Μια μαύρη τρύπα στην ιστοριογραφία
Κανένας πολιτικός της σύγχρονης Ελλάδας δεν συγκέντρωσε το ενδιαφέρον τόσων πολιτικών αναλυτών, δημοσιογράφων και, τελικά, ιστορικών, όσο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Μπορεί να μην τον αναγορεύουν όλοι «Μεγάλο», μπορεί ορισμένοι να του καταλογίζουν το ένα ή το άλλο αρνητικό χαρακτηριστικό ή και ελάττωμα, αλλά το τελικό συμπέρασμα είναι ένα: ο Καραμανλής σφράγισε τη μεταπολεμική Ελλάδα και είναι εκείνος που της έδωσε τη μορφή που όλοι γνωρίζουμε.
Είχε φροντίσει βέβαια εγκαίρως και ο ίδιος να προσδώσει στην πολιτική καριέρα του τα στοιχεία που επιθυμούσε, επεξεργαζόμενος τα πειστήρια της υστεροφημίας του πολύ πριν αποχωρήσει από την ενεργό δράση. Σ’ αυτό τον βοήθησε το παράδοξο ιντερμέδιο, η περίοδος 1963-1974, κατά την οποία βρέθηκε εκτός Ελλάδας με δική του επιλογή. Σ’ όλο αυτό το διάστημα δεν έπαυε να δηλώνει προς όλους ότι η αποχώρησή του από την πολιτική ήταν ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δημοσίευση σχολίου