«ΔΟΓΜΑ, ΔΟΓΜΑΤΙΣΜΟΣ. Δόγμα είναι μια αναπόδεικτη θέση που την παραδεχόμαστε στα τυφλά, χωρίς κριτική έρευνα αλλά με την πίστη. Ο Δογματισμός είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων των θεωρητικών συστημάτων που υπερασπίζονται το παρακμασμένο, το παλιό, το αντιδραστικό και που καταπολεμούν το καινούριο, το προοδευτικό. Δογματικές είναι οι κοινωνικές θεωρίες που δεν στηρίζονται στην πραγματικότητα που βρίσκεται σε ανάπτυξη. Μια σωστή θέση «αυτή καθ’ εαυτή εφαρμοζόμενη κατά τρόπο αντιδιαλεκτικό, χωρίς δηλαδή να υπολογίζονται οι συγκεκριμένες αλλαγές των καταστάσεων, μπορεί να εκφυλιστεί σε δόγμα. Ο Μαρξ και ο Έγκελς δεν έπαυσαν να υπενθυμίζουν ότι η θεωρία τους δεν είναι δόγμα αλλά οδηγός για δράση. Ο Λένιν και ο Στάλιν καταπολέμησαν δραστικά τη δογματική διάδοση του μαρξισμού, που επιχειρούσαν οι κάθε απόχρωσης οππορτουνιστές, με την πρόθεση δήθεν να λειάνουν την αιχμή του θεωρητικού όπλου του προλεταριάτου, αλλά με τον απώτερο σκοπό να αδειάσουν το μαρξισμό από το ουσιαστικό του περιεχόμενο…»
Το «πλήρες μικρό φιλοσοφικό λεξικό» (Μ ΡΟΖΕΝΤΑΛ - Π. ΓΙΟΥΝΤΙΝ) από το οποίο είναι τα αποσπάσματα αναφέρει το παράδειγμα των μενσεβίκων και καταλήγει:
«… Ο αυθεντικά επαναστατικός μαρξισμός είναι μαρξισμός «δημιουργικός» που πλουτίζεται αδιάκοπα από τα καινούρια δεδομένα της κοινωνικής ανάπτυξης, της επαναστατικής πείρας των μαζών. Λέγοντας ότι μένουμε πιστοί στη μαρξιστική θεωρία, δεν σημαίνει ότι πρέπει να ακολουθούμε κατά γράμμα τα μαρξιστικά κείμενα, αλλά να εμπνεόμαστε από το πνεύμα του μαρξισμού, να το πλουτίζουμε να το κάνουμε συγκεκριμένο, υπολογίζοντας πάντα τις καινούριες ιστορικές συνθήκες. Ο δογματισμός στηρίζεται από στο χωρισμό της θεωρίας από την επαναστατική πρακτική. Ο Μαρξισμός αντίθετα στηρίζεται πάνω στην ακατάλυτη ενότητα τους».
Στο λήμμα «Μαρξισμός δημιουργικός» που παραπέμπει στο τέλος αναφέρονται μεταξύ άλλων:
«… Δεν είναι δυνατόν να θεωρείται η μαρξιστική - λενινιστική θεωρία σα μια συλλογή δογμάτων, σαν μια κατήχηση, σαν ένα «Πιστεύω» και οι μαρξιστές σαν σχολαστικοί παραγεμισμένοι από αποσπάσματα κειμένων. Η μαρξιστική - λενινιστική θεωρία είναι η επιστήμη της κοινωνικής εξέλιξης, η επιστήμη του εργατικού κινήματος, η επιστήμη της προλεταριακής επανάστασης, η επιστήμη της οικοδόμησης της κομουνιστικής κοινωνίας. Όντας λοιπόν επιστήμη δεν σταματάει ούτε μπορεί να σταματήσει σ ένα σημείο. Εξελίσσεται και τελειοποιείται. Εννοείται ότι στην πορεία της εξέλιξης της πλουτίζεται συνεχώς και χωρίς ανάπαυλα με την καινούρια πείρα με τις καινούριες γνώσεις. Έτσι μερικές από τις θέσεις και τα πορίσματά της αλλάζουν αναγκαστικά με την πάροδο του χρόνου και αντικαθίστανται υποχρεωτικά από πορίσματα και θέσεις καινούριες σύμφωνα με τις καινούριες ιστορικές εξελίξεις και συνθήκες»…
« Ο αληθινός μαρξισμός στηρίζεται στην ενότητα της θεωρίας με την πράξη»…
«Ψυχή του μαρξισμού είναι η υλιστική διαλεκτική που απαιτεί να εξετάζονται τα φαινόμενα στην εξέλιξή τους, στις μεταβολές τους στη γέννηση και στην καταστροφή τους και να κρίνεται κάθε κοινωνικό γεγονός, κάθε κοινωνικό φαινόμενο σε στενή σχέση με την ιστορική πραγματικότητα, με τις ιστορικές συνθήκες που το δημιούργησαν».
Δημοσίευση σχολίου