Home » , » Μας γεμίζουν αισιοδοξία ...

Μας γεμίζουν αισιοδοξία ...

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Πέμπτη 10 Αυγούστου 2017 | 9:05 μ.μ.

Γράφει ο mitsos175.

Χίλια ρουσφέτια στους δικούς μου τους φίλους θα κάνω,
χίλιοι μισθοί να ταΐσουν τον κάθε ληστή,
που να πω το μεγάλο μου κρίμα,
πρύμα όλα θα μας έρθουνε πρύμα,
έλα και κάνε μου χάρη για το διορισμό.

Σε διορίζω, για να βγω σε διορίζω,
μα κρυφομουρμουρίζω και την ψήφο ζητώ.
Σε κανένα, να μην πεις σε κανένα,
φύλαξε τα κρυμμένα, τα χαρτιά διορισμού.
Θα ’ρθει τ’ ασκέρι, των λαμογιών το χέρι, λεφτά για να βουτήξει
και το παπάρι, γιατί του ’κανα χάρη, εμένα θα ψηφίσει

Σε διορίζω, για να βγω σε διορίζω,
μα κρυφομουρμουρίζω και την ψήφο ζητώ
θέλω να εκλεγώ, θέλω να εκλεγώ.

Να παιδί μάλαμα. Και χριστιανός! «Τίμα τον πατέρα σου». Διόρισε τον ρε γαϊδούρι. Ο άνθρωπος κόπιασε να σε μεγαλώσει, να σε κάνει πολιτικό. Μόνο τον μπαμπά όμως; Τους υπόλοιπους συγγενείς; Τους φίλους; Αχ αυτή η λιτότητα! Να μην μπορεί να διορίσει ούτε καμιά δεκαριά χιλιάδες ημετέρους ο κάθε κηφήνας.

Αλλά κάτι τέτοια πρέπει να μας γεμίζουν αισιοδοξία εμάς τους μεγαλύτερους. Τι «τόπο στα νιάτα» ρε; Τόπο στα «περήφανα γηρατειά». Το άκουσε βέβαια η Αριστερά κι έμεινε στον τόπο. Όταν λέω Αριστερά εννοώ την κανονική, αυτή που διώχθηκε, που αγωνίστηκε, που καταδίκαζε τα κακώς κείμενα του Καπιταλισμού. Δεν εννοώ τη μαϊμού που πήρε το καλάθι με τα φρούτα και ανέβηκε στο δέντρο να τα φάει. Κι όχι μόνο τρώνε αυτοί που ο κόσμος τους έβαλε ψηλά, αφοδεύουν και πάνω μας.

Αλέξη, είμαι κι εγώ μεγάλος σε ηλικία. Έχω και πρόβλημα υγείας, παίρνω κάνα μόριο; Παίρνω, αλλά το συγκεκριμένο μόριο που μου δίνουν, δεν μ’ αρέσει. Τσούζει. «Αν δεν είσαι ΣΥΡΙΖΑ διορισμό δεν βλέπεις». Ε μη σώσει και δω! Χίλιες φορές άνεργος, παρά κομματόσκυλο. Τελικά ο κόσμος έχει δίκιο, που λέει πως οι παπάδες είναι βολεμένοι ό,τι κι αν γίνει. Ρε μπας και υπάρχει πραγματικά Θεός; Αυτοί πάντως δεν έχουν το Θεό τους.

Φυσικά βγήκε με κλήρωση ο διευθυντής. Μεταξύ συγγενών βγήκε ο πατέρας. Μπορούσε να βγει ένας θείος, μια ξαδέρφη, ο κουμπάρος… Στη ΝΔ οι κουμπάροι και τα βαφτιστήρια ήταν οι κωλόφαρδοι, στο ΣΥΡΙΖΑ είναι οι γονείς. Το θέμα δεν είναι που «έτυχε ο πρώτος αριθμός» στους φίλους και τους συγγενείς των υπουργών, είναι που κάνουμε εκλογές για τα λαμόγια της Βουλής και δεν κάνουμε… κλήρωση! Γιατί, πες μου, στατιστικά, τι πιθανότητες υπάρχουν να βγουν τόσοι πολλοί απατεώνες, όσοι είναι σήμερα στο Κοινοβούλιο; Ένα δισεκατομμύριο κληρώσεις να κάναμε, τέτοιο συνδυασμό ψευτών, κλεφτών, και δοσίλογων, δεν υπήρχε περίπτωση να πετύχουμε στην τύχη! Πως διάολο κάθε φορά ψηφίζουμε για καλύτερα και μας βγαίνουν οι χειρότεροι; Να ψαχτούμε λίγο κι εμείς, τουλάχιστο όσον αφορά το γούστο μας.

Πάντως «Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται». Ο αγώνας του γονιού να μεγαλώσει το παιδί του. Τι θα γίνει το παιδί όταν μεγαλώσει; - Υπουργός να φροντίζει και το γέρο του. - Να το φτύσουμε τότε, να μη βασκαθεί. Φτου σου! 
Μοιράσου το :

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger