Μια κατάθεση με ιδιαίτερη βαρύτητα και συμβολισμό ήταν η σημερινή του Δημήτρη Κουσουρή, θύματος δολοφονικής επίθεσης έξω από τα δικαστήρια της Ευελπίδων τον Ιούνιο του 1998 από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής με επικεφαλής τον Αντώνιο Ανδρουτσόπουλο («Περίανδρο»), τότε Νο2 της ναζιστικής οργάνωσης που έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για απόπειρα ανθρωποκτονίας εις βάρος τού τότε φοιτητή Φιλοσοφικής.
Η δικαστική απόφαση της υπόθεσης εισέφερε όλα τα στοιχεία για την εγκληματική οργάνωση από το 1998, δηλαδή πολύ πριν φτάσουμε στη δολοφονία Φύσσα, ενώ ο ίδιος ο Κουσουρής θα μπορούσε να ήταν στη θέση του αντιφασίστα μουσικού καθώς -όπως κατέθεσε ενώπιον της έδρας- «ζω από θαύμα».
Καθηγητής Ιστορίας σε Πανεπιστήμιο της Βιέννης σήμερα, ο μάρτυρας περιέγραψε μπροστά σε ένα κατάμεστο ακροατήριο τις ομοιότητες της δικής του επίθεσης με όσες ακολούθησαν: μια οργανωμένη ομάδα, με ισχυρή σωματική δομή, κοντοκουρεμένοι και οπλισμένοι, εμφανίζονται ξαφνικά και αφού απομονώσουν τον στόχο τους, τον χτυπούν γρήγορα με σκοπό να τον πλήξουν καίρια.
Πολιτική ισχυροποίηση μέσω βίας
Ο Δ. Κουσουρής αναφέρθηκε διεξοδικά σε κοινές συνισταμένες τής σε βάρος του εν ψυχρώ επίθεσης με εκείνες εναντίον του ΠΑΜΕ, των Αιγύπτιων αλιεργατών και του Παύλου Φύσσα.
«Η στοχοποίηση γίνεται με βάση τα ιδεολογικά και πολιτικά κριτήρια της ναζιστικής οργάνωσης, δεν πρόκειται για αυθόρμητες ενέργειες, ούτε έχουν προσωπικές διαφορές με τα θύματα», είπε και πρόσθεσε ότι σκοπός των επιθέσεων είναι να τρομοκρατήσουν τους ιδεολογικούς αντιπάλους τους -αριστερούς, μετανάστες, συνδικαλιστές-, να κάνουν επίδειξη δύναμης, να ισχυροποιηθούν.
«Η άσκηση βίας από τη Χ.Α. αποτελεί συστατικό στοιχείο του τρόπου με τον οποίο αποκτά πολιτική ισχύ και επιρροή. Εξάλλου, αυτό έχει αποδείξει ιστορικά η δράση και ανάπτυξη αντίστοιχων ναζιστικών οργανώσεων», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Η στάση της αστυνομίας αποτελεί ακόμη μία κοινή συνισταμένη των επιθέσεων, «όπως φαίνεται μέχρι και από την απροθυμία συγκέντρωσης αποδεικτικού υλικού», είπε ο μάρτυρας και έκανε λόγο για θύλακες της Χ.Α. εντός της ΕΛ.ΑΣ.
«Είναι γνωστό ότι η Χ.Α. ως οργάνωση διατηρεί δεσμούς με ένα κομμάτι της Αστυνομίας, όπως φαίνεται και από το γεγονός ότι δρουν με βεβαιότητα», είπε και εξήγησε ότι στις κινητοποιήσεις του 1998 δρούσαν σαν αγανακτισμένοι κάτοικοι πίσω από τις αστυνομικές δυνάμεις, αλλά ασυλία υπήρξε και στη δολοφονία Φύσσα όταν ο Ρουπακιάς συστήθηκε στους αστυνομικούς ως «δικός τους».
Πρόσθεσε, δε, ότι «κατά τη διάρκεια της φυγοδικίας Ανδρουτσόπουλου δημοσιεύθηκε στα ΝΕΑ έκθεση του υπουργείου Δημόσιας Τάξης που έλεγε ότι ο κατηγορούμενος δεν μπορούσε να εντοπιστεί λόγω ρηγμάτων στις τάξεις της Αστυνομίας».
Η τακτική της ηγεσίας
Άλλη μία ομοιότητα των επιθέσεων των ομάδων κρούσης είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει η ηγεσία τους δράστες.
«Είναι μια κλασική τακτική της οργάνωσης, σε περίπτωση που καταδικάζεται κάποιο μέλος της για εγκληματικές ενέργειες, να αποποιείται τη δράση του για να προστατεύσει τη δομή της», είπε ο μάρτυρας και αναφέρθηκε στο πώς αντιμετώπισε η ηγεσία τον καταδικασθέντα Περίανδρο.
«Σε πρώτη φάση υπάρχει πλήρης υιοθέτηση του κατηγορουμένου», σημείωσε και θύμισε ότι ο ίδιος ο Ανδρουτσόπουλος έλεγε ότι διώκεται για τις ιδέες του την ώρα που η ηγεσία έκανε λόγο για πολιτικές διώξεις εθνικιστών.
«Ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος έχει δηλώσει ότι στο πρόσωπο του Ανδρουτσόπουλου χτυπιέται η ίδια η οργάνωση και πως ο ίδιος παραμένει μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου», κατέθεσε ο κ. Κουσουρής και παραλλήλισε τη συγκεκριμένη δήλωση με την ανάληψη πολιτικής ευθύνης για τη δολοφονία Φύσσα από τον Αρχηγό.
Χαρακτηριστικό είναι και το ότι -όπως θύμισε ο μάρτυρας- όταν πρωτοδίκως μπήκε στη δικαστική αίθουσα ο Ανδρουτσόπουλος, μέλη της Χ.Α. σηκώθηκαν όρθια και τον χαιρέτησαν στρατιωτικά (σ.σ. την υπεράσπιση του κατηγορουμένου, άλλωστε, είχε αναλάβει ο Τάκης Μιχαλόλιας, αδερφός και δικηγόρος του Ν. Μιχαλολιάκου στην τωρινή δίκη).
Αργότερα βέβαια η οργάνωση κράτησε αποστάσεις από τον καταδικασθέντα, ενώ ανάλογη τακτική επέδειξε όταν επιχείρησε να αποποιηθεί ότι ήταν μέλος της ο δολοφόνος του Φύσσα, Ρουπακιάς, αλλά ακόμα και πρόσφατα, όταν «άδειασε» τον Χρ. Ζέρβα, δράστη της επίθεσης στον φοιτητή Λάζαρη έξω από κεντρικά γραφεία της Χ.Α. στη Μεσογείων τον οποίο αρχικά χαρακτήριζε «αθώο πολίτη».
«Κατσαρίδες όπως φιγούρες»
«Είναι μια ναζιστική οργάνωση με συστατικό της στοιχείο την αρχή του Αρχηγού, με διαφορετικές βαθμίδες μύησης και με στρατιωτικούς σχηματισμούς που επικοινωνούν μεταξύ τους με πυραμιδωτό τρόπο», ανέφερε για τη δομή της οργάνωσης ο Δ. Κουσουρής και τη συνέκρινε με το ναζιστικό κόμμα της Γερμανίας το 1931.
«Οι “χρυσοί αετοί”, η πρώτη εκδοχή των ομάδων κρούσης τις οποίες οργάνωνε ο Ανδρουτσόπουλος τη δεκαετία του '90, ήταν by the book», είπε και εξήγησε ότι η δράση αυτού του τύπου ταγμάτων εφόδου βασίζεται σε εγχειρίδιο του ναζιστικού κόμματος.
Σημείωσε, δε, ότι η Χ.Α. αποκαλούσε «κατσαρίδες«» τους μετανάστες, όπως αντίστοιχα οι ναζί αποκαλούσαν τους Εβραίους «φιγούρες», εξηγώντας ότι «όπως έχει μελετηθεί ιστορικά, η απανθρωποίηση του πολιτικού αντιπάλου αποτελεί συγκεκριμένο στάδιο για να περάσουν τα μέλη ναζιστικών οργανώσεων από τη θεωρία στην πράξη, αίροντας τους όποιους ενδοιασμούς τους».
Δημοσίευση σχολίου