Την ίδια στιγμή στην Παλαιστίνη διεξάγεται μια εθνοκάθαρση σε αργή κίνηση. Μια εθνοκάθαρση σχεδιασμένη και αμείλικτη. Χρόνο με τον χρόνο οι Παλαιστίνιοι διώχνονται από όλο και περισσότερα κομμάτια της γης τους. Χρόνο με τον χρόνο το Ισραήλ δημιουργεί νέους οικισμούς και αντικαθιστά τον παλαιστινιακό πληθυσμό με δικούς του.
Πρόκειται για ένα έγκλημα, με παγκόσμιες διαστάσεις και το Ισραηλινό κράτος, νομιμοποιημένα και ανοιχτά, χρησιμοποιεί κάθε μέσο για να το ολοκληρώσει. Δολοφονίες, μαζικές φυλακίσεις, βομβαρδισμούς, ανατινάξεις σπιτιών, φτώχεια, κόψιμο του νερού και του ηλεκτρικού, κοινωνική περιθωριοποίηση, ρατσιστικούς νόμους. Ήδη από την ίδρυσή του έχει κατορθώσει να προχωρήσει σημαντικά αυτή την εθνοκάθαρση, μεγάλο μέρος των Παλαιστινίων ζουν σε στρατόπεδα σε άλλες γειτονικές χώρες ή έχουν φύγει πρόσφυγες στην Δύση, όπως αναφέρει κείμενο του "Ρουβίκωνα" το οποίο ακολούθησε μετά από δύο παρεμβάσεις της αναρχικής ομάδας με σπρέυ και τρικάκια στην Ελληνοαμερικάνικη Ένωση στο Κολωνάκι και στο Ελληνοαμερικάνικο Εμπορικό Επιμελητήριο στη Μεσογείων. (Το σχετικό βίντεο).
Θα συνεχίσουμε να "ενοχλούμε" τους υπεύθυνους γι' αυτή την εθνοκάθαρση. Δεν περιμένουμε να πετύχουμε πολλά, δεν μπορούμε όμως και να καθόμαστε άπραγοι σε τέτοια αχρειότητα. Κι αυτό είναι ένα ερώτημα που ο καθένας και η καθεμία πρέπει να απαντήσει και για το Παλαιστινιακό: πως μπορείς να παριστάνεις ότι δεν βλέπεις τι γίνεται;
Εδώ θεωρούμε σκόπιμο να παραθέσουμε απόσπασμα από κείμενο που δημοσίευσε η εφημερίδα "ΚΟΝΤΡΑ" στις 3 του Φλεβάρη. Κι αυτό γιατί, ανάμεσα στα άλλα, δίνει μια ολοκληρωμένη απάντηση στα περί «αντισημιτισμού», μια κατηγορία που αρέσκονται να χρεώνουν ορισμένοι σε όσους καταδικάζουν την εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης του Ισραήλ απέναντι στον ηρωικό Παλαιστινιακό λαό.
Η βιομηχανία του Ολοκαυτώματος και το ελληνικό της τοπόσημο
Ο ακροδεξιός σιωνιστής πολιτικός, μέλος του «Λικούντ» (κόμμα του Νετανιάχου), υπουργός του Σαρόν, αξιωματικός των μυστικών υπηρεσιών, φανατικός οπαδός της λύσης του «Μεγάλου Ισραήλ» (δηλαδή της προσάρτησης της Δυτικής Οχθης και της Λωρίδας της Γάζας στο κράτος του Ισραήλ), δεν είχε πρόβλημα να προφέρει τη λέξη Παλαιστίνη («Είναι η μοίρα μας να ζούμε μαζί και να μετατρέψουμε την Νοτιοανατολική Μεσόγειο σε “παράδεισο“, όλοι μαζί Ισραήλ, Ελλάδα, Κύπρος, Παλαιστίνη, Αίγυπτος, Ιορδανία»). Αντίθετα, σε μια ομιλία 1.254 λέξεων, ο Τσίπρας δεν ανέφερε ούτε μια φορά τις λέξεις Παλαιστίνη, Παλαιστίνιοι, παλαιστινιακός. Εσβησε το μείζον πρόβλημα της Μέσης Ανατολής, ένα πρόβλημα κατοχής και κατοχικών εγκλημάτων, που χύνουν το αίμα ενός λαού εδώ και 70 χρόνια, σα να μην υπάρχει.
Φύτεψε και ελιές μαζί με τον σιωνιστή μακελάρη! Κι είχε το θράσος να κλείσει την ομιλία του με τα εξής λόγια: «Τα δέντρα αυτά είναι Ελιές -η Ελιά είναι σύμβολο της ειρήνης για τους ανθρώπους και τους λαούς- για να ριζώσει η μνήμη στη συνείδηση των λαών μας και να καρποφορήσει η ανοχή, η φιλία, η αλληλεγγύη μεταξύ των λαών και των πολιτισμών μας»! Ούτε ο πιο φανατικός σιωνιστής πολιτικός δε θα τολμούσε αυτή την πρόκληση, την παραμονή της δίκης της 16χρονης Αχεντ Ταμίμι, μιας έφηβης που μεγάλωσε αντιστεκόμενη για να μην ξεριζώσουν οι σιωνιστικές μπουλντόζες τις ελιές του χωριού της. Ξεπερνά κάθε όριο πρόκλησης να φυτεύεις ελιές παρέα με τον εκπρόσωπο ενός βάρβαρου καθεστώτος που ξεριζώνει συστηματικά αιωνόβιες ελιές που ανήκουν σε Παλαιστίνιους, πότε για να χτιστούν επαύλεις και πολυκατοικίες για τους εβραίους εποίκους, πότε για να χτιστεί το τείχος της ντροπής, πότε για να δημιουργηθούν ανοιχτές στρατιωτικές ζώνες και πότε απλά για λόγους εκδίκησης (γκρεμίζουν σπίτια και ξεριζώνουν ελιές, τα δέντρα-σύμβολα της παλαιστινιακής γης).
Υπάρχει ένα ντοκιμαντέρ που γύρισε στη διάρκεια πολλών χρόνων ένας παλαιστίνιος αγρότης. «Πέντε σπασμένες κάμερες» είναι ο τίτλος του και δείχνει την αντίσταση των κατοίκων του παλαιστινιακού χωριού Μπιλίν στη σιωνιστική βαρβαρότητα. Το ξερίζωμα του ελαιώνα του χωριού κυριαρχεί στην ταινία. Θα τολμήσει, άραγε, ο Τσίπρας να δείξει στα παιδιά του αυτή την ταινία και ταυτόχρονα να τους δείξει τις σκηνές από το φύτεμα ελιών παρέα με τον σφαγέα Ριβλίν; Ρητορικό είναι, φυσικά, το ερώτημα.
Οπως δεν επέλεξε να πει ούτε μια λέξη για τους Παλαιστίνιους, έτσι επέλεξε να μην πει ούτε λέξη για το ολοκαύτωμα των σοβιετικών, των κομμουνιστών, των αντιστασιακών, των τσιγγάνων, των ομοφυλόφιλων, όλων όσων εξόντωσαν σε μαζική κλίμακα οι ναζί. Για λόγους ιστορικής ακρίβειας και δικαιοσύνης, βρε αδερφέ. Για ποια ιστορική ακρίβεια και ποια δικαιοσύνη να ενδιαφερθεί, όμως, ο αστός πολιτικός που προηγήθηκε ακόμα και του Τραμπ, χαρακτηρίζοντας εγγράφως την Ιερουσαλήμ «ιστορική πρωτεύουσα του Ισραήλ»;
Στη Θεσσαλονίκη δε στήνουν ένα μνημείο για τους έλληνες εβραίους που εξόντωσαν οι ναζί. Στήνουν ένα παράρτημα της βιομηχανίας του Ολοκαυτώματος, η οποία στήθηκε -όπως αποκαλύπτει ο απόγονος επιζησάντων του Ολοκαυτώματος Νόρμαν Φίνκελστιν- μόνο όταν το Ισραήλ άρχισε να επικρατεί στη Μέση Ανατολή και να παίζει το ρόλο του προκεχωρημένου φυλάκιου του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στην περιοχή. Αν ήθελαν ένα μνημείο για τους έλληνες εβραίους, θα απέκλειαν το κράτος του Ισραήλ. Γιατί είναι ένα κράτος δολοφόνος, που εφαρμόζει μια καθαρά ναζιστική πολιτική σε βάρος των Παλαιστίνιων, που δεν έχει διστάσει να μετατρέψει σε ερείπια τον Νότιο Λίβανο, που δεν έχει διστάσει να βομβαρδίσει τη Λωρίδα της Γάζας με απαγορευμένες βόμβες φωσφόρου, που δεν έχει διστάσει να δολοφονήσει μαζικά παιδάκια σε σχολεία της Γάζας, που…, που…, που…
Ομως αυτό το Μουσείο χτίστηκε με πρωτοβουλία του κράτους του Ισραήλ, με «μουστερή» τον Μπουτάρη και διεκπεραιωτές τον Τσίπρα και την κυβέρνησή του, που έχουν αναβαθμίσει όσο δεν παίρνει άλλο τις σχέσεις της Ελλάδας με το σιωνιστικό μόρφωμα, το οποίο έχουν αναγορεύσει σε «στρατηγικό σύμμαχο».
Δε θα άξιζε τον κόπο ν' ασχοληθούμε με τις κατηγορίες περί «αντισημιτισμού», όμως επειδή είναι βέβαιο ότι θ' ακουστούν κι επειδή σίγουρα υπάρχουν αντισημίτες και στην Ελλάδα (είναι τα γνωστά φασισταριά που βρίσκουν πάντοτε καταφύγιο στη στοργική αγκαλιά του αστικού κράτους), θα γράψουμε δυο λόγια. Ο κόσμος της Αριστεράς δεν έχει καμιά σχέση με τον αντισημιτισμό και τα στερεότυπά του. Και το έχει αποδείξει στη μακρά ιστορία του, πληρώνοντάς το πολλές φορές με αίμα. Ομως, οι σιωνιστές δολοφόνοι έχουν επεξεργαστεί τη χοντροκομμένη θεωρία του αντι-αντισημιτισμού, προσπαθώντας μέσω αυτής ν' ασκήσουν ιδεολογική τρομοκρατία σε όσους καταγγέλλουν τον σιωνισμό και τα εγκλήματά του και να παραλύσουν τα κινήματα αλληλεγγύης στον αγωνιζόμενο παλαιστινιακό λαό. Και δεν είναι λίγες οι φορές που τα καταφέρνουν. Για παράδειγμα, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη Θεσσαλονίκη αποσύρθηκε από την ευρεία πρωτοβουλία που διοργάνωσε εκδήλωση διαμαρτυρίας στις 30 του Γενάρη και κάλεσε σε δική της εκδήλωση την επομένη, επικαλούμενη τη φιέστα για τη θεμελίωση του Μουσείου Ολοκαυτώματος Θεσσαλονίκης. Υποχώρησε μπροστά στην πίεση του σιωνιστικού αντι-αντισημιτισμού, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα το γεγονός της παρουσίας του Ριβλίν σ' αυτή τη φιέστα.
Το κίνημα αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό έχει καθαρές θέσεις και δε δυσκολεύεται να τοποθετηθεί και απέναντι στον αντισημιτισμό και απέναντι στον σιωνισμό, που είναι αυτός που εξακολουθεί να διαπράττει εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Και πρέπει να δείχνει αντοχή απέναντι στις διάφορες μορφές της σιωνιστικής πίεσης, η οποία εμπορεύεται τα εγκλήματα των ναζί κατά των εβραίων για να καλύψει και να αγιοποιήσει τα εγκλήματα του σιωνισμού κατά των Παλαιστίνιων.
Κι ενώ το καθεστώς του Ισραήλ δολοφονεί η "πολιτισμένη" Δύση αν δεν συνεργεί σ' αυτό το έγκλημα αδιαφορεί. Η δε ελληνική κυβέρνηση στέκεται φιλική προς το κράτος - τρομοκράτη του Ισραήλ και εχθρική απέναντι στον μαρτυρικό Παλαιστινιακό λαό.
Ολοκληρώνοντας την ανάρτησή μας θα σας προτείναμε να διαβάσετε την συνέντευξη που πήρε από στέλεχος του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και έστειλε στο μπλοκ μας, η συντρόφισσα Αντωνία Λεγάκη.
Από CD με Παλαιστινιακά επαναστατικά τραγούδια που είχε κυκλοφορήσει ο «Ριζοσπάστης» επιλέξαμε το κομμάτι «Δεν υποχωρούμε απ’ την επανάσταση» το «ντύσαμε» με εικόνες και το ανεβάσαμε στο διαδίκτυο.
Δημοσίευση σχολίου