Στην τοποθέτησή τους, οι επιστήμονες αναφέρουν (Δικές μας οι υπογραμμίσεις)
Ως πανεπιστημιακοί της Ελλάδας και του εξωτερικού στον ευρύτερο χώρο της ψυχολογίας, επιθυμούμε να συνδράμουμε στη δημόσια συζήτηση που διεξάγεται σχετικά με την αναδοχή αλλά και την υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια, με την παρακάτω τοποθέτηση, η οποία βασίζεται αυστηρά στην επιστημονική βιβλιογραφία και είναι σε συμφωνία με τις δημόσιες τοποθετήσεις της Αμερικανικής Ψυχολογικής Εταιρείας, της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας, της Αμερικανικής Ιατρικής Εταιρείας και της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής
Η ανασκόπηση της σχετικής επιστημονικής βιβλιογραφίας καταλήγει στο ξεκάθαρο συμπέρασμα ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός των γονέων δεν έχει μετρήσιμες επιπτώσεις στην ποιότητα των σχέσεων γονέα-παιδιού, στην ψυχική υγεία των παιδιών ή στην κοινωνική τους προσαρμογή.
Δεν έχουν βρεθεί διαφορές αναφορικά με κρίσιμους παράγοντες, όπως η αυτοεκτίμηση, το άγχος, η κατάθλιψη και τα προβλήματα συμπεριφοράς.
Κατά συνέπεια, οι ισχυρισμοί ότι τα παιδιά ομοφυλόφιλων γονέων δεν αναπτύσσονται το ίδιο καλά σε σχέση με τα παιδιά ετεροφυλόφιλων γονέων, δεν βρίσκουν υποστήριξη στην επιστημονική ερευνητική βιβλιογραφία.
Αντίθετα, τα επιστημονικά ευρήματα συμφωνούν στο ότι οι ομοφυλόφιλοι άνθρωποι είναι τόσο κατάλληλοι και ικανοί ως γονείς όσο είναι και οι ετεροφυλόφιλοι. Επιπρόσθετα, η εμπειρική έρευνα δεν υποστηρίζει την αντίληψη ότι η ανατροφή από ομοφυλόφιλο γονέα επηρεάζει την ανάπτυξη της ταυτότητας φύλου του παιδιού, ενώ δεν υπάρχουν εμπειρικά δεδομένα ότι η παρουσία τόσο του αντρικού όσο και του γυναικείου προτύπου στο σπίτι προάγει την προσαρμογή και ευεξία παιδιών και εφήβων.
Εκατοντάδες μελέτες που διεξήχθησαν τις τελευταίες δεκαετίες, έχουν οδηγήσει σε συμφωνία σε ό,τι αφορά τους παράγοντες που σχετίζονται με την υγιή προσαρμογή των παιδιών και των εφήβων.
Οι τρεις πιο σημαντικοί είναι: (1) η ποιότητα των σχέσεων γονέα-παιδιού, (2) η ποιότητα των σχέσεων των σημαντικών ενηλίκων στη ζωή του παιδιού ή του εφήβου (για παράδειγμα οι σχέσεις ανάμεσα στους γονείς) και (3) οι οικονομικοί και άλλοι πόροι που είναι στη διάθεση του παιδιού ή του εφήβου. Οι παράγοντες αυτοί φαίνεται να είναι οι ίδιοι ανεξάρτητα από τον σεξουαλικό προσανατολισμό των γονέων. (Bιβλιογραφία που υποστηρίζει τα παραπάνω συμπεράσματα βρίσκεται εδώ).
Την παρέμβαση συνυπογράφουν οι:
1. Αυδή Ευρυνόμη, Αναπληρώτρια Καθηγήρια Κλινικής Ψυχολογίας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
2. Αθανασιάδου Χριστίνα, Επίκουρη Καθηγήτρια Συμβουλευτικής Ψυχολογίας, Αριστοστέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
3. Αντωνίου Φαίη, Επίκουρη Καθηγήτρια Παιδαγωγικής των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
4. Αποστολίδης Θεμιστοκλής, Professeur de Psychologie sociale de la santé, Aix-Marseille Université, France
5. Αρβανίτης Αλέξιος, Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης
6. Βακόλα Μαρία, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Διοίκησης Ανθρωπίνου Δυναμικού, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών
7. Βατάκη Αργυρώ, Επίκουρη Καθηγήτρια Γνωστικής Πειραματικής Ψυχολογίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
8. Βλάχου Στυλιανή, Επίκουρη Καθηγήτρια Συμπεριφορικών Νευροεπιστημών, Πανεπιστήμιο του Δουβλίνου (DCU)
9. Γαρδικιώτης Αντώνης, Αναπληρωτής Καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας και ΜΜΕ, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
10. Γεωργάκα Ευγενία, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
11. Γιακουμάκη Στέλλα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Κλινικής Νευροψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης
12. Γιοβαζολιάς Θεόδωρος, Αναπληρωτής Καθηγητής Συμβουλευτικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης
13. Διακογιώργη Κλεοπάτρα, Επίκουρη Καθηγήτρια Αναπτυξιακής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Πατρών
14. Δραγώνα Θάλεια, Καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
15. Ζιώρη Ελένη, Επίκουρη Καθηγήτρια Γνωστικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
16. Θεμελή Όλγα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Εγκληματολογικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης
17. Ιατρίδης Τηλέμαχος, Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης
18. Κανελλοπούλου Λίσσυ, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στις «Ψυχοδυναμικές Θεωρίες Προσωπικότητας», Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
19. Καραγιαννοπούλου Ευαγγελία, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
20. Κατερέλος Ιωάννης, Καθηγητής Μεθοδολογίας Έρευνας στην Κοινωνική Ψυχολογία, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
21. Κορδούτης Παναγιώτης, Καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας των Διαπροσωπικών Σχέσεων, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
22. Κουνενού Καλλιόπη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Συμβουλευτικής Ψυχολογίας, ΑΣΠΑΙΤΕ
23. Κουρκούτας Ηλίας, Καθηγητής Ψυχολογίας – Ειδικής Αγωγής, Πανεπιστήμιο Κρήτης
24. Κούτρα Αικατερίνη, Επίκουρη Καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης
25. Κωνσταντίνου Νίκος, Γνωστικός Νευροεπιστήμονας, Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου
26. Λυπουρλή Ελένη, Λέκτορας Γνωστικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
27. Μαλικιώση-Λοΐζου Μαρία, Ομότιμη Καθηγήτρια Συμβουλευτικής Ψυχολογίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
28. Μασούρα Ελβίρα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Γνωστικής Ψυχολογίας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
29. Μποζατζής Νικόλαος, Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
30. Νικολάου Ιωάννης, Αναπληρωτής Καθηγητής Οργανωσιακής Συμπεριφοράς, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών
31. Μαντόγλου Σουλτάνα, Καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
32. Μιχαήλ Μαρία, Senior Researcher στην Ψυχολογία της Υγείας, Πανεπιστήμιο του Birmingham, Ηνωμένο Βασίλειο
33. Μπάκα Αφροδίτη, Επίκουρη Καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
34. Ντάβου Μπετίνα, Καθηγήτρια Ψυχολογίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
35. Ξανθοπούλου Δέσποινα, Επίκουρη Καθηγήτρια Οργανωσιακής Ψυχολογίας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
36. Οικονόμου Αλεξάνδρα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Νευροψυχολογίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
37. Οικονόμου Ηλίας, Επίκουρος Καθηγητής Γνωστικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης
38. Παναγής Γεώργιος, Καθηγητής Βιοψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης
39. Παπαδάτου-Παστού Μαριέττα, Λέκτορας Νευροψυχολογίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
40. Παυλόπουλος Βασίλης, Αναπληρωτής Καθηγητής Διαπολιτισμικής Ψυχολογίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
41. Πίνα Αφροδίτη, Senior Lecturer Εγκληματολογικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο του Kent, Ηνωμένο Βασίλειο
42. Σαρρή Μαργαρίτα, Associate Lecturer, Open University, Ηνωμένο Βασίλειο
43. Σιδερίδης Γεώργιος, Αναπληρωτής Καθηγητής Παιδαγωγικής Ψυχολογίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
44. Σουκάκου Έλενα, Honorary Research Fellow, University of Roehampton, Ηνωμένο Βασίλειο
45. Στάθη Σοφία, Senior Lecturer Κοινωνικής Ψυχολογίας, University of Greenwich, Ηνωμένο Βασίλειο
46. Στυλιανίδης Στέλιος, Καθηγητής Κοινωνικής Ψυχιατρικής, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
47. Τουλουμάκου Άννα, Associate Fellow, Scope Center, University of Oxford, Ηνωμένο Βασίλειο
48. Τριλίβα Σοφία, Καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης
49. Τσαμπαρλή Αναστασία, Καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
50. Τσακανίκος Ηλίας, Reader in Psychology, University of Roehampton, Ηνωμένο Βασίλειο
51. Τσαούσης Ιωάννης, Αναπληρωτής Καθηγητής Ψυχομετρίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης
52. Φίγγου Ευαγγελία, Επίκουρη Καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας των Διομαδικών Σχέσεων, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
53. Χαντζή Αλεξάνδρα, Καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο
54. Χουχουρέλου Αριέττα, University of Roehampton London Online, Ηνωμένο Βασίλειο
55. Χρυσοχόου Ξένια, Καθηγήτρια Πολιτικής και Κοινωνικής Ψυχολογίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών.
+ σχόλια + 7 σχόλια
Κοιτάχτε τον Καραμπουζούκη, ακαδημαϊκός!
Άλλος δεν είναι στο σινάφι πιο μηδενικός.
Γιατί λοιπόν στρογγυλοκάθεται κάτου απ’ το θόλο;
Γιατ’ έχει κ...![Κ.Βάρναλης]
Όλοι αυτοί ,να υποθέσω,ήταν μπροστάρηδες στις μάχες για ατ διακιώματά μας και για τη υπεράσπιση του (αυτού τελοσπάντων που έχουμε) Συντάγματος!ΜΗν στάξει η ουρά του γαϊδάρου,συμπλεγματικοί αντικουκουέδες!
Melito Huuto
Kαλο θα ηταν αυτοι οι επιστημονες προκειμενου να πεισουν και
να τεκμηριωσουν την αποψη τους για την ομαλη εξελειξη ενος
παιδιου μεγαλωμενου μεσα σε ενα ομοφυλοφιλο ζευγαρι να φερουν στο κοινο στο οποιο απευθυνονται εστω και ενα παρα
δειγμα οπου ενα παιδι που υιοθετηθηκε απο ομοφυλοφιλους θετους γονεις
και εξελειχθηκε φυσιολογικα σε ολα τα σταδια της ηλικιας του
Τοτε πραγματι και αναντιρητα θα γινοντουσαν πειστικοι και απο ατομα με αποψεις εναντια στην υιοθεσια απο ομοφυλοφιλα ζευγαρια και θα αλλαζαν γνωμη Τωρα με το ονομα τους σε μια αναρτηση δεν λεει τιποτε Μονο μια πολυχρονη παρακολουθηση ατομων μεγαλωμενων σε ομοφυλοφιλα ζευγαρια απο πλειαδα επιστημονων πολλων ειδικοτητων θα μπορουσε να δωσει ολα
εκεινα τα δεδομενα που χρειαζοναι για να υπαρχουν τα υπερ και
τα κατα του ολου θεματος ωστε ο καθενας να μπορει να επιχειρημα
τολογει με επιστημονικα πλεον δεδομενα υπερ η κατα του συγκε
κριμενου θεματος
B.K Αυτό το σχόλιο είχε μπει σε λάθος ανάρτηση και το διορθώσαμε
Γ.Γ@ πολύ σωστή η τοποθέτηση σου επί τού συγκεκριμένου θέματος.Όχι ότι μέ ετερόφυλο ζευγάρι μπορεί νά έχουμε μία σωστή υιοθεσία πάντοτε,αλλά πίστευω υποκειμενικά σέ ένα ομόφυλο ζευγάρι τό παιδί θά έχει πολύ περισσοτερα προβλήματα μέ τόν κύκλο του.Καί εντάξει σποδέχομαι τήν συμβίωση ομόφυλων ζευγαριών,άλλα δέν δέχομαι νά μου μιλούν γιά προοδευτικότητα καί επαναστατικότητα μέ κριτήριο τήν υιοθεσία.Καί εδώ δέν μιλάμε γιά θέμα σεξουαλικής ταυτότητας του παιδιού αλλά γιά τά κόμπλεξ που θά κουβαλάει αύτό τό άτομο.Έδω απο προσωπική εμπειρία έτρωγα τό δούλεμα στό σχολείο καί τό γυμνασιο γιατί οι γονείς μου ήταν υπέρβαροι καί δέν τό ξεπέρασα ποτέ..
Πολὺ βαρύγδουπος ὁ τίτλος τῆς ἀνάρτησης!! Διότι
α) ἡ ἄρνηση ἀναδοχῆς καὶ υἱοθεσίας ἀπὸ ὁμόφυλα ζευγάρια δὲν εἶναι συντηρητικὴ ( τὀ "συντηρητικὴ" - ἤ "ἀντεπαναστατικὴ" ποὺ εἰπώθηκε ἀλλοῦ - εἶναι μόνο χαρακτηρισμὸς, τὸν ὁποῖο οὔτε οἱ 55 τεκμηριώνουν ἀλλὰ οὔτε ὅσοι εἶναι ὑπὲρ τῆς ἀναδοχῆς - υἱοθεσίας)
β) στὸ παραμικρὸ δὲν σμπαραλιάζεται ἡ ἐν λόγῳ ἄποψη...
Σχετικὰ μὲ τὴν γενικόλογη τοποθέτηση τῶν 55 θὰ κάνω μιὰ ἁπλῆ παρατήρηση. Σὲ δύο σημεῖα γίνεται ἀναφορὰ σὲ "κοινωνικὴ προσαρμογὴ" καὶ " ὑγιῆ προσαρμογὴ" τὼν υἱοθετημένων ἀπὸ ὁμόφυλα ζευγάρια. Μήπως, λέω μήπως, ἐννοοῦν ἀνθρώπους κομμένους καὶ ραμένους στὰ μέτρα ποὺ βάζει ἡ ταξικὰ διαρθρωμένη κοινωνία; Καὶ ἄν ἐννοῦν κάτι ἄλλο, ποιὸ εἶναι αὐτὸ τὸ ἄλλο ποὺ καθιστᾶ τόσο ἐπιτακτικὴ, ἀπὸ σύνολο τὸ σύστημα καὶ τοὺς "προοδευτικοὺς" θεσμοὺς του, τὴν θεσμοθέτηση τέτοιων νόμων;
"Το κάθε τι πρέπει να ανήκει σ΄ εκείνον, που είναι άξιος
τα παιδιά σε κείνους που με αγάπη και φροντίδα τα ανατρέφουν,
τα αμάξια στους καλούς τους αμαξάδες,
τα χωράφια στους καλούς τους γεωργούς που μέρα νύχτα με ιδρώτα και με μόχθο πασχίζουνε να δώσουνε γλυκούς καρπούς".
Μπέρτολτ Μπρεχτ-Ο κύκλος με την κιμωλία
"(Οι 55 θα) συνδράμουμε ... με την παρακάτω τοποθέτηση η οποία ... είναι σε συμφωνία με...
της Αμερικανικής Ψυχολογικής Εταιρείας,
της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας,
της Αμερικανικής Ιατρικής Εταιρείας και
της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής"
της Αμερικάνικης έκφρασης "i rest my case" θα μπορούσε να ήταν μία πρώτη απάντηση στο μεγαλείο των 55 ειδικών.
Η απουσία ενός Γρίβα για παράδειγμα από τις υπογραφές θα έπρεπε να βάλει σε υποψίες κάποιους αλλά οι "συμπεριφοριστές" είναι μία ομάδα που δεν κρύβονται και δεν αφήνουν και άλλους να μπλέξουν μαζί τους.
Είναι σπουδαίο το έργο τους στην διαφήμιση και ως Αμερικάνικη(again) σχολή έχουν αποδείξει την αξία τους στα δολάρια "ανάγκης" που κατασκεύασαν.
Επειδή οι 55 δικοί μας αντιγράφουν αυτολεξεί Αμερικάνικο κείμενο ας πάρουμε την πεμπτουσία από το πρωτότυπο
The three most important are (1) the qualities of parent-child relationships,
(2) the qualities of relationships among significant adults in child or adolescent lives (e.g., relationships between parents),
and (3) the economic and other resources available to the child or adolescent.
Ο γονιός είναι μακριά σε συναυλίες ένα πράμα να πούμε και έχει χωρίσει με οτιδήποτε είχε παντρευτεί αλλά βγάζει φράγγα με το τσουβάλι ώστε να έχει παραμάνες για τα παιδιά και πάνω από όλα πληρώνει μία στρατιά από ειδικούς (ας πούμε 55) για να παρακολουθούν και να επαναπρογραμματίζουν στο "καλύτερο δυνατό" τα παιδιά του.
Τι σπαταλάμε αλφαριθμητικούς χαρακτήρες για (1) και (2); Άμανε έχεις τα φράγγα, είναι το καλύτερο για το παιδί! Τέλος.
Το Αμερικάνικο κείμενο είναι ενάντια στο νόμο DOMA(Defense of Marriage Act) που σημαίνει πως μιλάει για όλο το πακέτο "καμία διαφορά μεταξύ γάμου οποιουδήποτε ζευγαριού(gay ή str8) γιατί διαφορετικά μεγαλώνει το stigma".
Αυτό το τελευταίο ξενικό stιgma μας λένε πως είναι υπαρκτό και μεγάλο στα ομόφυλα ζευγάρια που ο νόμος θα πρέπει να έρθει για να το μειώσει όπου μπορεί. Φυσικά μιλάνε και για υιοθεσία παιδιών αλλά δεν μας λένε κουβέντα για το stigma που θα τα επιβαρύνει.
Κάπου πάσχει η ίδια η λογική τους όταν μιλάνε για στίγμα και ένα παιδί που προσωρινά βρίσκεται στην δικαιοδοσία της πολιτείας θα πρέπει να επιβαρυνθεί με αυτό. Τι εννοούνε δηλαδή; Πως το δικαίωμα στην υιοθεσία είναι υψηλότερα από την υποχρέωση της πολιτείας να δώσει τις καλύτερες συνθήκες στο ορφανό παιδί για ένταξη στον κοινωνικό ιστό της οικογένειας;
Άσχετο αλλά στις ανάδοχες οικογένειες δίνονται και επιδόματα για τα παιδιά.
Το gay ζευγάρι θα έπαιρνε αυτά τα λεφτά, ή λόγω κρίσης θα πλήρωνε την πολιτεία για να πάρει το παιδί;
ΥΓ. Το κακό Κουκουέ δεν είπε ποτέ να μην κάνουν δικά τους παιδιά οι gay ή να τους τα παίρνουν μακριά αν κάνουν, όπως λένε οι χριστιανοταλιμπάν. Άλλωστε οι τρόποι για να αποκτήσουν δικά τους παιδιά είναι συγκεκριμένοι και δοκιμασμένοι με τα χρόνια. Το μόνο που λέει είναι πως παιδί που έχει η πολιτεία θα πρέπει να δίνεται με τις καλύτερες προϋποθέσεις για το ΙΔΙΟ και όχι για τον ανάδοχο ή τον παρένθετο γονέα. Όσο καιρό δεν γκε-γκε αυτό το απλό πράμα τόσο θα αυτοικανοποιείται κάποιος πως την λέει στο Κόμμα ενώ αντίθετα είναι ο ίδιος θύμα παραλογισμών σαν τους ιθαγενείς που θαμπώθηκαν από τις αμερικάνικες πλουμιστές χάντρες και τις πέρασαν για πολύτιμες πέτρες.
ΥΓ2.Κάπου, κάποιος, κάποτε θα μπορούσε να ενδιαφερθεί για αμερικάνικες case studies όπου παιδιά που έχουν διωχτεί από τις οικογένειες τους γιατί δεν έγινε ανεκτή η ομοφυλοφιλία τους ή ΑΜΕΑ ορφανά παιδιά που δεν υπάρχει ενδιαφερόμενος ανάδοχος γονέας θα μπορούσαν να βρουν ζευγάρια γονέων που θα έκαναν και κοινωνικό έργο; (ομοφυλοφιλία δεν είναι εκπόρνευση, αγάπη χρειάζονται και τα παιδιά ΑΜΕΑ κτλ).
Για αυτά δεν μιλάει κανείς "ειδικός" γιατί έχουν προϋπόθεση να βάζεις την κοινωνία πρώτα και μετά τον εαυτό σου. Τώρα οι "ειδικοί" μιλάνε μονάχα για "ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ..."(κατάντια ο ατομισμός!)
Δημοσίευση σχολίου