Σήμερα έχουμε τη μεγάλη τιμή να φιλοξενούμε έναν αρχηγό κράτους. Το Άγιο Φως. Θα το ρωτήσουμε για διάφορες απορίες που κατά καιρούς έχουν οι Χριστιανοί.
Η πρώτη απορία είναι αν το Άγιο Φως μπορεί να μιλήσει. Βεβαίως και μπορεί. Τι Άγιο θα ήταν μετά; Σας ακούμε:
- Ευχαριστώ. Είμαι ιδιαίτερα συγκινημένο, που βρίσκομαι στην όμορφη χώρα σας. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή επισκέπτομαι την Ελλάδα. Φτιάχνει ο καιρός, έχετε ήλιο, υπέροχη θάλασσα, σουβλάκια, μουσακά, νυχτερινό ξεφάντωμα κι όλα τα σχετικά. Προπάντων μ' αρέσουν τα πυροτεχνήματα και το ψητό αρνάκι. Ήρθα για δουλειές και για τουρισμό.
- Πείτε μας, ποιο κράτος εκπροσωπείτε;
- Το κράτος του Θεού. Ναι έχουμε Θεοκρατία, αλλά δεν είμαστε οι μόνοι. Άσε που εμείς είμαστε Παράδεισος σε σχέση με τη Σαουδική Αραβία, το Ιράν, την Τουρκία, τη Ρωσία, την Ελλάδα κλπ.
- Κάποιοι άθεοι υποστηρίζουν πως, αν πράγματι είστε θαυματουργό, θα ερχόσασταν χωρίς αεροπλάνο.
- Δεν μπορώ να έρθω χωρίς πρόσκληση, είναι κανόνας της διπλωματίας. Φαντάζεστε τους ξένους ηγέτες να έρχονται στη χώρα απροειδοποίητα; Τι χάος θα υπήρχε στους δρόμους; Έχετε που έχετε την έξοδο των εκδρομέων, μην τα κάνουμε χειρότερα. Α! Και να οδηγείτε προσεκτικά.
- Έχετε απόλυτο δίκιο. Πείτε μας τώρα, γιατί ανάβετε κάθε χρόνο; Χάνετε μήπως τη δύναμή σας;
- Αγαπητέ, εσείς δεν κάνετε ποτέ κάτι που επαναλαμβάνεται; Να πηγαίνετε στη δουλειά κάθε πρωί; Ε εγώ αναβοσβήνω, έτσι γίνεται, αυτό είναι το επάγγελμά μου. Γιατί ανάβω κάθε χρόνο αυτή την εποχή; Τότε έρχονται οι προσκυνητές. Έχω συμβόλαιο με τους παπάδες. Το Ιερατείο απαιτεί να ανάβω μόνο μου κάθε φορά που πλησιάζει Πάσχα. Το “γιατί” ρωτήστε τους ίδιους. Εγώ που τους ρώτησα μια φορά, μου είπαν “Κάνε τη δουλεία σου κι άσε τα λόγια”. Μάλλον κάποιο κέρδος θα έχουν από όλα αυτά.
- Πιθανόν. Ανάβετε πράγματι μόνο σας; Μήπως σας βοηθάνε κι οι Κληρικοί;
- Όχι, ποτέ δεν χρειάστηκα βοήθεια στη δουλειά. Αργότερα ίσως τους πω να πάρουν κάποιο βοηθό. Κάποιο άγγελο, που θα κρατά λαμπάδα... Θα δώσει περισσότερο εφέ. Υπάρχει μεγάλη ανεργία, ξέρετε, ακόμα και στους αγγέλους. Ένας αρχάγγελος μου παραπονέθηκε τις προάλλες. “Από τότε που πήγα courier στην Παρθένο τον κρίνο”, μου είπε, “δεν έχω κάνει σχεδόν τίποτα. Πότε θα κολλήσω κάνα ένσημο”;
- Έτσι όπως τα λέτε, έχετε δίκιο. Μιλήστε μας για τις σχέσεις σας με τους Έλληνες πολιτικούς.
- Εντάξει, με μένα είναι ευγενικοί. Καταλαβαίνετε... η θέση μου είναι κάπως δύσκολη για να σχολιάσω τους ηγέτες που με φιλοξενούν. Μεταξύ μας όμως, μεγάλα λαμόγια. Αλλά σας παρακαλώ, μη βγει παραέξω αυτό το σχόλιο. Θα γίνει διπλωματικό επεισόδιο θα βλάψει τις άριστες σχέσεις των δυο χωρών.
- Αυτά όμως που κάνουν στη χώρα πολιτικοί και παπάδες σας αρέσουν;
- Όχι φυσικά. Αλλά και πάλι δεν μπορώ να επέμβω. Είναι εσωτερικά σας. Πιστεύετε κοτζάμ άντρες και γυναίκες σε παραμύθια, σ' ότι απίθανο σας ξεφουρνίζουν ιερείς, πολιτικοί, ΜΜΕ, πρόεδροι ΠΑΕ... Εγώ σας φταίω μετά; Μια φλόγα είμαι. Άγια ναι, αλλά εγώ μόνο καίω και φωτίζω. Άλλοι σας ζεμάτισαν. Άντε καλό Πάσχα. Αν και στα πρόβατα δεν ακούγεται καλή η ευχή.
- Μισό λεπτό, μια τελευταία ερώτηση. Δεν σας σοκάρει αυτό που παθαίνουν τα αρνάκια;
- Εσένα ρε μάγκα, που περιδρομιάζεις μισό αρνί στην καθισιά σου, δεν σε σοκάρει; Εγώ δεν τρώω τίποτα άλλο από εύφλεκτες ύλες. Κόψε λοιπόν τ' αστεία. Βλέπεις, το αρνί είναι συμβολικό.
- Συμβολίζει αυτά που λένε οι θεολόγοι;
- Όχι. Αυτά που λέει ο Μαρξ! Το αρνί είναι σαν τον εργαζόμενο, που τραβά των παθών του το τάραχο και στο τέλος “τρώγεται” από το αφεντικό. Εκείνος που γλεντά δεν τον ενδιαφέρει πως νιώθει το γεύμα του, τον νοιάζει αν είναι νόστιμο. Και είναι πάρα πολύ νόστιμο στη σούβλα. Κατάλαβες τώρα “ποίμνιο” πως σε βλέπει το παπαδαριό; Άντε γεια λοιπόν, τα λέμε του χρόνου...
Δημοσίευση σχολίου