Οι Γερμανοί, οι "φίλοι" μας απ' ότι φαίνεται έχουν προηγούμενα με τους ανθρώπους. Από το 1884 είχαν καταλάβει τη Γερμανική Νοτιοδυτική Αφρική το κράτος που σήμερα ονομάζεται Ναμίμπια.
Πρώτος αποικιακός διοικητής ήταν ο Χάινριχ Γκέρινγκ, πατέρας του μετέπειτα ηγέτη των Ναζί εγκληματία πολέμου, Χέρμαν Γκέρινγκ, δικαιώνοντας την παροιμία “το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει”.
Η αλήθεια είναι πως ο γιόκας του του έμοιασε πολύ, αφού ακολουθούσε τις διεστραμμένες μεθόδους και πολιτικές του μπαμπά. Κάτι σαν τον Κούλη.
Μην ξεχάσουμε να πούμε πως των αποικιοκρατικών στρατευμάτων είχαν προηγηθεί Ιεραπόστολοι, που δίδασκαν στους ιθαγενείς την “αγάπη του πλησίον” τρολλάροντας έτσι άγρια τα λόγια του Ιησού.
Αφού έκαναν με έτσι θέλω δική τους τη γη που δεν τους άνηκε, άρχισαν το Μνημόνιο στους κατοίκους, οι οποίοι φυσικά δεν συνεργάστηκαν στην υποδούλωση τους, όπως εμείς οι πολιτισμένοι Έλληνες.
Γιατί η δουλεία ήταν καθημερινότητα στην Αρχαία Ελλάδα και είχαμε συνηθίσει.
Οι Νάμα και οι Χερέρο αντίθετα αντιστάθηκαν, εξεγέρθηκαν και κατάφεραν στην αρχή κάποιες επιτυχίες κυρίως λόγω του ανταρτοπόλεμου, και του μικρού σχετικά αριθμού των γερμανικών στρατευμάτων, αλλά είχαν την ατυχία η περιοχή τους να έχει διαμάντια, χαλκό και να είναι αρκετά εύφορη.
Επιπλέον η αποικία ήταν μεγαλύτερη σε έκταση (αν και αραιοκατοικημένη) από τη Γερμανία στην Ευρώπη. Έτσι οι ιμπεριαλιστές είχαν κάθε συμφέρον να συνεχίσουν τον πόλεμο στέλνοντας πολυάριθμες ενισχύσεις.
Εικοσαπλασιάζοντας σχεδόν το στρατό τους έκαναν στους Χερέρο και τους Νάμα ότι έκαναν οι Ναζί στους Εβραίους μερικές δεκαετίες μετά. Και χειρότερα, αφού οι πρόγονοι του Χίτλερ μόλυναν τις πηγές νερού δηλητηριάζοντας έτσι χιλιάδες.
“Κάθε Χερέρο, είτε φέρει όπλο είτε όχι, πρέπει να εκτελείται” αυτή ήταν η έγγραφη διαταγή. Και κάθε Έλληνας πρέπει να χρωστάει. "Όσοι ιθαγενείς κατάφεραν να ξεφύγουν από τον κλοιό των αποικιακών στρατευμάτων, στις 11 Αυγούστου του 1904 διέφυγαν προς την έρημο Καλαχάρι όπου εκατοντάδες βρήκαν το θάνατο από δηλητηρίαση, αφυδάτωση, πείνα και ηλίαση". Αρκετοί ακόμη σφάχτηκαν από τα γερμανικά τμήματα.
Όσοι ιθαγενείς των δυο φυλών αιχμαλωτίσθηκαν, στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, με άθλιες συνθήκες κράτησης, όπου υποβάλλονταν καθημερινά σαδιστικά βασανιστήρια, που έφταναν ως το θάνατο. Όσοι δεν πέθαιναν, τους κρεμούσαν.
Μέτα από χρόνια σκέφτηκαν να φουρνίζουν τους Εβραίους.
Επιπρόσθετα, γιατροί που υπηρετούσαν στα στρατόπεδα, προχώρησαν σε μελέτες, πειράματα (στειρώσεις γυναικών, εξέταση κρανίων, μετρήσεις οστών κλπ) και ενδελεχή έρευνα των σωμάτων όσων πέθαιναν, με σκοπό να αποδείξουν τη φυλετική κατωτερότητα των κατοίκων της Ναμπίμπια, ώστε να δικαιολογήσουν τα εγκλήματα που είχαν διαπράξει εις βάρος τους.
Κι έλεγα πως τα σκέφτονταν οι ναζί, αφού δεν έχουν μυαλό...
Παράλληλα, κατέγραφαν διεξοδικά τους «θανάτους από εξάντληση» όπως τους χαρακτήριζαν.
Η γενοκτονία τερματίσθηκε με την έναρξη του Α΄ Π.Π., όταν η Νότια Αφρική εισέβαλε στη Ναμπίμπια εκδιώκοντας τους Γερμανούς εγκαθιδρύοντας το γνωστό στη συνέχεια, ρατσιστικό καθεστώς.
Μέχρι τότε, το 80% των Χερέρο και το 50% των Νάμα είχε εξοντωθεί. 110.000 νεκροί.
"Οι βρετανικές αρχές έκαναν το 1918 σε μια έκθεση για τη γενοκτονία, η οποία όμως αποσιωπήθηκε από όλες τις νικήτριες δυνάμεις, για να μη θιγεί το αποικιοκρατικό κατεστημένο"!
Αυτό θα πει "Αλληλεγγύη"! "Πολλά χρόνια μετά (1990) οι απόγονοι των θυμάτων κατάφεραν να προβούν σε διεθνή διαμαρτυρία απαιτώντας αναγνώριση της σφαγής και αποζημιώσεις.
Η Γερμανία απάντησε με υποκριτικό τρόπο (μετονομασία μιας οδού στο Μόναχο, επιστροφή κρανίων στους συγγενείς και επισκέψεις αξιωματούχων στη Ναμίμπια) χωρίς να δεσμευτεί επ’ ουδενί για την καταβολή εκ μέρους της, χρηματικής αποκατάστασης".
Τι μου θυμίζει.
Και σήμερα διαπραγματευόμαστε με αυτούς που έχουν ακριβώς την ίδια πολιτική. Για να μην έχουμε αυταπάτες τι θα γίνει. Συζητάμε κρεμάλα ή φούρνο, όχι μείωση χρέους. .
Δημοσίευση σχολίου