Γράφει ο mitsos175.Τον καιρό της τριπλής κατοχής η Α. Μακεδονία και μεγάλο μέρος της Θράκης στέναζε κάτω από το ζυγό των Βουλγάρων φασιστών. Οι κατακτητές προσπάθησαν από την πρώτη στιγμή να αλλοιώσουν την πληθυσμιακή σύνθεση της περιοχής.
Λεηλατήθηκαν περιουσίες, κάηκαν εκκλησίες, έκλεισαν τα ελληνικά σχολεία και άνοιξαν βουλγαρικά, απαγορεύτηκε η ελληνική γλώσσα ενώ έγινε υποχρεωτική η βουλγαρική.
Βιασμοί, δολοφονίες – εκτελέσεις, βασανισμοί, κλοπές, πείνα και τρομοκρατία ήταν καθημερινό φαινόμενο. Δημιουργήθηκαν τάγματα εργασίας, επιβλήθηκαν επιπλέον φόροι κι άρχισε ο εποικισμός της περιοχής από 50.000 Βούλγαρους την ίδια ώρα που 100.000 Έλληνες έγιναν πρόσφυγες σε άλλα μέρη της Ελλάδας.
Αμέσως το ΚΚΕ πήρε την απόφαση να δημιουργηθεί αντάρτικο. Πραγματοποιήθηκαν σαμποτάζ, όμως στην ευρύτερη περιοχή της Δράμας ο λαός αποφάσισε αυθόρμητα να εξεγερθεί. Ήταν η πρώτη μαζική αντίσταση στη διάρκεια της κατοχής.
Όπως δυστυχώς συνέβη σε ανάλογες περιπτώσεις στο Β' Παγκόσμιο (πχ γκέτο της Βαρσοβίας) η διαφορά δυνάμεων ήταν συντριπτική κατά των γενναίων ανταρτών. Εντούτοις στις μάχες που έγιναν σκοτώθηκαν δεκάδες Βούλγαροι στρατιώτες και Έλληνες συνεργάτες τους.
Οι συνεργάτες των Βουλγάρων ήταν δεξιοί, Έλληνες αντικομουνιστές, καθάρματα, που έβαζαν πάνω απ΄ όλα τον εαυτό τους. Για μια μέρα (29 Σεπτέμβρη) η περιοχή ελευθερώθηκε.
Όμως οι Βούλγαροι κινητοποίησαν όλες τις δυνάμεις τους κι επικράτησαν. Σκοτώθηκαν συνολικά 3.000, οι περισσότεροι άμαχοι, ενώ η βία ξεπέρασε κάθε προηγούμενο.
Έγιναν μαζικές σφαγές, βασανιστήρια, κάψιμο ολόκληρων χωριών και πολύ πλιάτσικο. Ιδιαίτερα το τελευταίο από τους Έλληνες προδότες, τους δεξιούς που λέγαμε, οι οποίοι έδειχναν περισσότερο ζήλο στο να καταστρέφουν από τους Βούλγαρους στρατιώτες.
Αμέσως μετά οι κομμουνιστές συκοφαντήθηκαν, πως τάχα η εξέγερση έγινε με τη συνεργασία των Βουλγάρων! Ενώ οι κομμουνιστές πέθαναν μαχόμενοι ή, αν τυχόν πιάνονταν, βασανίζονταν και μετά εκτελούνταν, οι πλιατσικολόγοι δοσίλογοι, αυτοί που πολέμησαν με το στρατό κατοχής, έλεγαν τα πιο αισχρά ψέματα!
Πολύ κρίσιμη στιγμή όμως για την περιοχή της ήταν τον Ιούλη του 1943, όταν οι Γερμανοί αποφάσισαν την επέκταση της Βουλγαρικής κατοχής σε ολόκληρη τη Μακεδονία και Θράκη. Η αντίδραση του ΚΚΕ και του ΕΑΜ ήταν να καλέσει το λαό να αγωνιστεί για να αποτρέψει την επέκταση των Βουλγάρων.
Την ίδια ώρα που η προδοτική κατοχική κυβέρνηση, είχε αποδεχτεί την εντολή των ναζί, το ΚΚΕ καλούσε με προκήρυξη όλο τον Ελληνικό λαό να ξεσηκωθεί. “Να σώσουμε τη Μακεδονία” ήταν το σύνθημα.
Από τις 10/7/1943, έγιναν μαχητικές διαδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη (όπου πήραν μέρος 50.000 άτομα!), και σε πολλές άλλες πόλεις.
Η Μακεδονία ολόκληρη συνταράχτηκε από ένα τεράστιο κύμα παλλαϊκών απεργιών και διαδηλώσεων. Οι κατααγανακτισμένες μάζες του λαού μας ξεχύθηκαν στους δρόμους των Μακεδονικών πόλεων…
Η Μακεδονική ύπαιθρος αντιλάλησε από τις μαχητικές κραυγές του λαού μας: Θάνατος και κατάρα στους δολοφόνους φασίστες. " Έξω από τη χώρα μας οι Βούλγαροι, Γερμανοί και Ιταλοί κατακτητές. Κάτω οι εκτελέσεις και το αίσχος της ομηρίας. Ζήτω η ενιαία, ακέραια και ελεύθερη Ελλάδα μας”.
22 Ιουλίου στην Αθήνα έγινε μια τεράστια συγκέντρωση διαμαρτυρίας. Εκατοντάδες χιλιάδες αψηφώντας το φόβο έκαναν πεδίο μάχης το κέντρο της πόλης, ενώ είχαν παραλύσει τα πάντα από τη γενική απεργία. 30 διαδηλωτές σκοτώθηκαν, 200 τραυματίστηκαν 500 συνελήφθησαν. Ανάμεσα στους νεκρούς ήταν παιδιά και γυναίκες.
Τελικά οι κατακτητές τρομοκρατήθηκαν και υποχώρησαν. Το ΚΚΕ έσωσε τη Μακεδονία από τους φασίστες. Τους ναζί, που οι σημερινοί πατριδοκάπηλοι ακροδεξιοί θαυμάζουν, ενώ συκοφαντούν τους πραγματικούς ήρωες.
Δείτε και εδώ
Δημοσίευση σχολίου