Τα αποτελέσματα που προέκυψαν στην Θεσσαλονίκη, έφεραν πανικό στην δικτατορική κυβέρνηση του Θεόδωρου Πάγκαλου, αλλά και σε όλο το αστικό χώρο της εποχής, σκορπώντας χαμόγελα σε όλους τους προοδευτικούς κατοίκους της Θεσσαλονίκης.
Πρώτος αιρετός δήμαρχος της πόλης εκλέγεται ο «εργατοπρόσφυξ και κομμουνίζων» -σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του αντιδραστικού τύπου- 37χρονος δικηγόρος Μηνάς Πατρίκιος, πρόσφυγας ο ίδιος, έχοντας την υποστήριξη του προσφυγικού στοιχείου, του ΚΚΕ, όπως και του Εργατικού Κέντρου της Θες/κης.
Η αναστάτωση που δημιουργήθηκε στο αστικό σκηνικό μετά απ’ αυτή την εξέλιξη απεικονίζεται στο πρωτοσέλιδο της Βενιζελικής εφημερίδας «Μακεδονικά Νέα» η οποία με πρωτοσέλιδο της κάλεσε «πολιτικούς και στρατιωτικούς να μην καθίσουν με σταυρωμένα τα χέρια μπροστά στον κίνδυνο που δημιούργησε η άλωση της δημαρχίας από κομμουνιστές».
Το δικτατορικό καθεστώς πανικόβλητο ακυρώνει τις εκλογές με το πρόσχημα πως ο Πατρίκιος δεν συγκέντρωσε τον απαιτούμενο από τον νόμο ποσοστό των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων και προκηρύσσει νέες εκλογές για τον Δεκέμβρη.
Επιστρατεύει όλο τον κρατικό μηχανισμό για την αποτυχία του αριστερού υποψηφίου, αλλά η επαναληπτικές εκλογές αποτελούν άλλο ένα χαστούκι για το συντηρητικό μέτωπο.
Ο Μ. Πατρίκιος θριαμβεύει, εκλεγόμενος δήμαρχος λαμβάνοντας το 50,6% των ψήφων έναντι 31,1% του υποψήφιου Κων. Αγγελάκη.
Η αναταραχή και η αναστάτωση που δημιουργείται στο αστικό στρατόπεδο μεγάλη και το καθεστώς παίρνει πιο «δραστικά» μέτρα εξορίζοντας κομμουνιστές συμβούλους και τελικά απολύοντας τον αριστερό δήμαρχο.
Εκλέγεται για δεύτερη φορά δήμαρχος υποστηριζόμενος από την ΕΔΑ (1954-59) και κατά την διάρκεια της θητείας του, ο Μ. Πατρίκιος, επιτέλεσε σημαντικό έργο.
Δημοσίευση σχολίου