Του Γ.Γ.
Επειδή άνοιξε μια συζήτηση για τον ρόλο της αστυνομίας, αυτή την φορά με αφορμή την συμμετοχή μπάτσων στο λιντσάρισμα του Ζακ Κωστόπουλου, να διατυπώσω κάποιες απόψεις, με ερέθισμα ένα κείμενο που έγραψε χτες ο δημοσιογράφος Μανώλης Κοττάκης στην φυλλάδα "Δημοκρατία".
Αρχικά να πω ότι δεν υπάρχει "αριστερή" και "δεξιά" αστυνομία. Επί της ουσίας δηλαδή ο κατασταλτικός αυτός μηχανισμός δεν αλλάζει συμπεριφορά ανάλογα τον πολιτικό προσανατολισμό του αστικού υπηρετικού κυβερνητικού προσωπικού που βρίσκεται κάθε φορά στην κυβερνητική εξουσία όπως αναφέρει ο Μ. Κοττάκης.
Επίσης όσοι αποδέχονται στην κοσμοθεωρία του μ/λ δεν εστιάζονται αν στις αστικές δικτατορίες -αυτές που ονομάζουν κοινοβουλευτικές δημοκρατίες- υπάρχουν καλοί και κακοί μπάτσοι, όπως και δεν επικεντρώνονται στο αν υπάρχουν τίμιοι και άτιμοι δικαστές ή έντιμοι και ανέντιμοι αστοί πολιτικοί. Τους τσουβαλιάζουν όλους σαν όργανα του εκμεταλλευτικού συστήματος.
(Από θεωρητική άποψη είναι ασήμαντη η διαφορά ενός μπάτσου που ανοίγει κεφάλια διαδηλωτών, απ' αυτόν που καταστέλλει με ποιο λάιτ τρόπο μια εργατική κινητοποίηση. Οπως επίσης είναι ελάχιστη η απόσταση που χωρίζει έναν δικαστή που λαδώνεται για να βγάλει μια απόφαση, απ' τον συνάδελφο του που εφαρμόζει τους αστικούς νόμους. Ανευ ουσιαστικής σημασίας είναι και η διαφορά ενός πολιτικάντη, που προχωρεί σε "φωτογραφικούς" νόμους, γιατί είναι στο μισθολόγιο ενός πλουτοκράτη, απ' τον ομόσταυλο του που ψηφίζει διατάξεις για να ληστευτεί το εισόδημα μισθωτών και συνταξιούχων για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα μιας δράκας καπιταλιστών).
Ολοι αυτοί είναι όργανα -αμειβόμενα πλουσιοπάροχα τις περισσότερες φορές- του συλλογικού καπιταλιστή, που λέγεται αστικό κράτος, για την εκμετάλλευση της καταπιεζόμενης τάξης, της εργατικής.
Το ότι υπήρξαν διαχρονικά μεμονωμένες περιπτώσεις ατόμων αυτών των μηχανισμών, που ξέφυγαν από τα στάνταρ της λειτουργίας αυτών των πυλώνων του αστικού κράτους που υπηρετούσαν, δεν είναι παρά εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα).
Πάμε τώρα στο κείμενο του Μ. Κοττάκη τον οποίο "εντυπωσιάζει η σπουδή της νέας υπουργού Προστασίας του Πολίτη Ολγας Γεροβασίλη να ζητά επειγόντως έρευνα για τους αστυνομικούς που εμφανίζονται σε βίντεο να λιντσάρουν τον άτυχο Ζακ Κωστόπουλο".
Επειδή άνοιξε μια συζήτηση για τον ρόλο της αστυνομίας, αυτή την φορά με αφορμή την συμμετοχή μπάτσων στο λιντσάρισμα του Ζακ Κωστόπουλου, να διατυπώσω κάποιες απόψεις, με ερέθισμα ένα κείμενο που έγραψε χτες ο δημοσιογράφος Μανώλης Κοττάκης στην φυλλάδα "Δημοκρατία".
Αρχικά να πω ότι δεν υπάρχει "αριστερή" και "δεξιά" αστυνομία. Επί της ουσίας δηλαδή ο κατασταλτικός αυτός μηχανισμός δεν αλλάζει συμπεριφορά ανάλογα τον πολιτικό προσανατολισμό του αστικού υπηρετικού κυβερνητικού προσωπικού που βρίσκεται κάθε φορά στην κυβερνητική εξουσία όπως αναφέρει ο Μ. Κοττάκης.
Επίσης όσοι αποδέχονται στην κοσμοθεωρία του μ/λ δεν εστιάζονται αν στις αστικές δικτατορίες -αυτές που ονομάζουν κοινοβουλευτικές δημοκρατίες- υπάρχουν καλοί και κακοί μπάτσοι, όπως και δεν επικεντρώνονται στο αν υπάρχουν τίμιοι και άτιμοι δικαστές ή έντιμοι και ανέντιμοι αστοί πολιτικοί. Τους τσουβαλιάζουν όλους σαν όργανα του εκμεταλλευτικού συστήματος.
(Από θεωρητική άποψη είναι ασήμαντη η διαφορά ενός μπάτσου που ανοίγει κεφάλια διαδηλωτών, απ' αυτόν που καταστέλλει με ποιο λάιτ τρόπο μια εργατική κινητοποίηση. Οπως επίσης είναι ελάχιστη η απόσταση που χωρίζει έναν δικαστή που λαδώνεται για να βγάλει μια απόφαση, απ' τον συνάδελφο του που εφαρμόζει τους αστικούς νόμους. Ανευ ουσιαστικής σημασίας είναι και η διαφορά ενός πολιτικάντη, που προχωρεί σε "φωτογραφικούς" νόμους, γιατί είναι στο μισθολόγιο ενός πλουτοκράτη, απ' τον ομόσταυλο του που ψηφίζει διατάξεις για να ληστευτεί το εισόδημα μισθωτών και συνταξιούχων για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα μιας δράκας καπιταλιστών).
Ολοι αυτοί είναι όργανα -αμειβόμενα πλουσιοπάροχα τις περισσότερες φορές- του συλλογικού καπιταλιστή, που λέγεται αστικό κράτος, για την εκμετάλλευση της καταπιεζόμενης τάξης, της εργατικής.
Το ότι υπήρξαν διαχρονικά μεμονωμένες περιπτώσεις ατόμων αυτών των μηχανισμών, που ξέφυγαν από τα στάνταρ της λειτουργίας αυτών των πυλώνων του αστικού κράτους που υπηρετούσαν, δεν είναι παρά εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα).
Πάμε τώρα στο κείμενο του Μ. Κοττάκη τον οποίο "εντυπωσιάζει η σπουδή της νέας υπουργού Προστασίας του Πολίτη Ολγας Γεροβασίλη να ζητά επειγόντως έρευνα για τους αστυνομικούς που εμφανίζονται σε βίντεο να λιντσάρουν τον άτυχο Ζακ Κωστόπουλο".
Παραβλέπουμε καραμπινάτες ανακρίβειες που γράφει όπως όταν κάνει λόγο για τον "φέροντα μαχαίρι Κωστόπουλο". Αυτό είναι εγκεφαλική κατασκευή του Κοττάκη, κάτι που μας έχει συνηθίσει η φυλλάδα στην οποία αρθρογραφεί, όταν μας παρουσιάζει πονήματα "συγγραφέων" τα οποία αναφέρονται στην σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας, σπορ στο οποίο επιδίδεται και ο ίδιος ο Μ.Κ.
Διαβάζουμε, λοιπόν, στο κείμενο του δημοσιογράφου: "Για πολλά χρόνια είχαμε την εντύπωση με βάση τις καταγγελίες της Αριστεράς ότι στους κόλπους της Αστυνομίας είχε διεισδύσει με πυρήνες η Χρυσή Αυγή. Οτι ο εθνικισμός σάρωνε τις τάξεις της Αστυνομίας. Οτι έπρεπε να αποβληθεί ως πέμπτη φάλαγγα. Οτι γενικότερα τα Σώματα Ασφαλείας ήταν άνδρο της δεξιάς επαράτου παρατάξεως".
Προφανώς αυτός ο κατασταλτικός μηχανισμός ήταν και είναι προνομιακός χώρος για να διεισδύουν ακροδεξιές παρακρατικές οργανώσεις, -οι οποίες τις περισσότερες φορές συνεργάζονται με το επίσημο κράτος-, από τότε που συστάθηκε η Χωροφυλακή, ακόμα. (Πλεονασμός να κάνουμε σχετική ιστορική αναφορά).
Και σήμερα υπάρχουν θύλακες της ναζιστικής οργάνωσης Χ.Α, μέσα στην αστυνομία.
Αυτό είναι αναμφισβήτητο γεγονός.
Ομως τι σχέση έχει αυτή η πραγματικότητα με τον προσανατολισμό της αστυνομίας σαν κατασταλτικός μηχανισμός;
Για τον Μ. Κοττάκη όχι απλώς έχει, αλλά ο ίδιος φοβάται μήπως τα σώματα καταστολής αλωθούν από την "αριστερά" του ΣΥΡΙΖΑ αναρωτώμενος ρητορικά: "Εχουν τα ΜΑΤ συριζοφρουρούς; Κατέλαβε η Αριστερά τον σκληρό πυρήνα του κράτους με νεογενίτσαρους;".
Αυτές οι διατυπώσεις πέρα απ' ότι ξεφεύγουν κατά πολύ από σκέψεις που θα μπορούσε να διατυπώσει ένας αστός δημοσιολόγος (πρέπει οι κομματικές ταυτότητες όσων δουλεύουν στην αστυνομία να γράφουν μόνο Ν.Δ., και Χ.Α; Τι σημαίνει ότι πιθανόν να υπάρχουν μπάτσοι "νεογενίτσαροι"; Ο Σύριζα δεν έχει εκλεγεί να διαχειριστεί την κυβερνητική εξουσία; Τι πάει να πει "κατέλαβε τον σκληρό πυρήνα του κράτους';), είναι και εντελώς προβληματικές.
Δείχνουν μια νοοτροπία που μόνο από θιασώτες αυταρχικών ακροδεξιών καθεστώτων μπορεί να προέρχεται.
Αλλά γιατί δημιουργήθηκαν αυτά τα ερωτήματα στον δημοσιογράφο; Ο λόγος είναι, γιατί όπως μας γράφει: "Και, ω του θαύματος, μαθαίνουμε ότι άνδρες των ΜΑΤ, παρακαλώ -όχι όποιοι κι όποιοι-, του πλέον σκληροπυρηνικού τμήματος των Σωμάτων Ασφαλείας, καταφέρονται εναντίον κατοίκων της Μακεδονίας λούζοντάς τους με τη βρισιά «Βούλγαρος»".
Δεν γνωρίζουμε το συγκεκριμένο γεγονός, αλλά και αν ισχύει τι σημαίνει; Τίποτα ουσιαστικό. Απλώς ότι υπάρχουν κάποιοι ανεγκέφαλοι μπάτσοι που είπαν, μια βρισιά, κάτι συνηθισμένο για οπαδούς ποδοσφαιρικών ομάδων της Αθήνας.
Καμιά αντίρρηση να τιμωρηθούν όπως ζητάει ο Μ. Κοττάκης. Αλλά αυτή η ενέργεια τους έχει την ίδια βαρύτητα με την συμμετοχή των μπάτσων στο λιντσάρισμα του Ζακ, όπως επιχειρεί να μας παρουσιάσει ο δημοσιογράφος;
Στο μόνο που θα συμφωνήσουμε μαζί του, βάζοντας σε εισαγωγικά την "αριστερή Αστυνομία" είναι ο επίλογος του Μ.Κ: "Μόλις η αριστερή Αστυνομία κλήθηκε να αντιμετωπίσει μεγάλες διαδηλώσεις -γεγονός αφύσικο για την αμήχανη Αριστερά, που ήταν διαχρονικά στο πεζοδρόμιο μαζί με τον κόσμο-, αίφνης μεταμορφώθηκε σε καθεστωτικό σώμα".
Ολα τα υπόλοιπα στο κείμενο της "Δημοκρατίας", δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια προσπάθεια να ξεχάσουμε το εγκληματικό παρελθόν της μπασκηναρίας κάτι που εκφράζει με την διαπίστωση του ο Μ.Κ: "Δυστυχώς, επί ΣΥΡΙΖΑ η Αστυνομία έχει εξελιχθεί στα μεγάλα γεγονότα σε ένα ιδιαιτέρως επιθετικό σώμα χωρίς αναστολές".
Είχε ποτέ αναστολές οι αστυνομία Μανώλη; Πότε συνέβαινε αυτό; Οταν επί κυβερνήσεων της παράταξης που υποστηρίζεις δολοφονούσε πολίτες; Οταν σακάτευε διαδηλωτές; Οταν έστηνε σκευωρίες εναντίον αγωνιστών; Δεν είσαι τόσο άσχετος για να μην γνωρίζεις αυτές τις καταστάσεις ...
Και επί Ν.Δ και επί ΣΥΡΙΖΑ ή όποιος άλλος κυβερνητικός θίασος βρεθεί επί σκηνής ο ρόλος της μπασκιναρίας θα παραμένει ο ίδιος. .
Δημοσίευση σχολίου