ΚΙΧΛΗ - Γ.Σεφέρης.
Οι περισσότεροι άνθρωποι αντιλαμβάνονται την ιστορία στα πλαίσια της ληξιαρχικής πράξης γέννησης και θανάτου τους.
Επειδή όμως η ιστορία μετράει τα χρόνια της σε αιώνες, όπου και να κρυφτείς θα σε βρει.
Επιβιώνεις με την ελπίδα ότι θα την ξεγελάσεις, μα κάπου βαθιά μέσα σου ξέρεις ότι τα παιδιά σου θα πληρώσουν το λογαριασμό. Του δικού σου εγωισμού, των δικών σου αποφάσεων, της δικιάς σου δειλίας.
Παιδιά που δεν πρόλαβαν να παίξουν. Που γνώρισαν πολύ νωρίς το ειδεχθές πρόσωπο της μοχθηρίας. Το πρόσωπο του ναζισμού. Παιδιά και ενήλικες που έχουν εκδιωχθεί από τις πατρογονικές τους εστίες εξαιτίας των συγκρούσεων.
Ασυνόδευτοι ανήλικοι. Ένας κόσμος που δολοφονεί και ξεσπιτώνει τα ίδια του τα τέκνα, είναι ένας κόσμος άρρωστος και σάπιος. μέχρι το μεδούλι.
Και εσύ πες μου τώρα ότι μπορείς να συνεχίσεις την ζωή σου σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Όσο για την επόμενη φορά που θα μου πεις ότι είναι γραφικό το σύνθημα για έξοδο από το ΝΑΤΟ, κάνε τον κόπο να φέρεις αυτή την εικόνα στο μυαλό σου...τι διάολο, κάτι θα σου 'χει μείνει από ψυχή..
Στερνόγραφο: Τα λόγια παύουν πλέον να έχουν νόημα, μοιάζει σαν να έχουν ειπωθεί τα πάντα και να ζητάνε απεγνωσμένα ρεύμα μόνο από την ψυχή μας, για όσους έχουμε ακόμα ψυχή.
Δημοσίευση σχολίου