Τότε μια συμμορία μπάτσων σκότωσε εν ψυχρώ τον 22χρονο Ηρακλή Μαραγκάκη.
Πρωτόδικα ο μπάτσος – δολοφόνος Γιάννης Δημητρακάκης, είχε κριθεί ένοχος, χωρίς ελαφρυντικά, για ανθρωποκτονία με δόλο από το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Χανίων και είχε καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη.
Το Δικαστήριο τον είχε κρίνει επίσης ένοχο για δύο απόπειρες ανθρωποκτονίας, των φίλων του Μαραγκάκη, και για παράνομη χρήση όπλου, επιβάλλοντάς του ποινή κάθειρξης 13 χρόνων και στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.
Ηταν το κλίμα της εποχής τέτοιο που δεν άφηνε περιθώρια στους δικαστές να ρίξουν χάδι-ποινή στον μπάτσο.
Κράτησαν τα προσχήματα απέναντι στον εξαγριωμένο κόσμο που απαιτούσε να τιμωρηθεί παραδειγματικά ο μπάτσος – εκτελεστής και έστειλαν την υπόθεση να δικαστεί στο Εφετείο Πειραιά.
Από κει και πέρα τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους. Ο μπάτσος αθωώθηκε ουσιαστικά (το εφετείο τον “καταδίκασε” σε 5,5 χρόνια φυλάκισης, που σημαίνει πρακτικά ότι έκανε τις διακοπές του δαπάνες ελληνικού δημοσίου στις φυλακές για ελάχιστους μήνες) ενώ αθώοι κρίθηκαν απ' το Δικαστήριο οι δύο συγκατηγορούμενοι Ειδικοί Φρουροί για τις κατηγορίες της ανθρωποκτονίας, της απόπειρας ανθρωποκτονίας και της οπλοφορίας.
Και δεν είναι το μόνο εξωφρενικό της όλης υπόθεσης. Μετά το θανάσιμο τραυματισμό του Μαραγκάκη, οργισμένοι φίλοι και συγγενείς του Η.Μ είχαν αντιδράσει δυναμικά έξω από τα γραφεία της Υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Ηρακλείου προκαλώντας ζημιές σε δυο μπατσάδικα αυτοκίνητα και σπάζοντας κάποια τζάμια του κτηρίου που στεγάζονται οι μπάτσοι.
Ηταν μια αυθόρμητη αντίδραση που προκάλεσε ο πόνος για τον χαμό του δικού τους ανθρώπου, ήταν μια ενέργεια που προκλήθηκε απ’ το μίσος που είχαν στους ένστολους δολοφόνους.
«Το ποσό των 30.000 ευρώ διεκδικεί το Ελληνικό Δημόσιο οπό έξη άτομα που φέρονται να είχαν συμμέτοχη στα πρωτοφανή επεισόδιο που είχαν σημειωθεί έξω από το κτήριο της Ασφάλειας Ηρακλείου, μία ημέρα μετά τη δολοφονία του 22χρονου Ηρακλή Μαραγκάκη.
Οι έξι καλούνται να καταβάλλουν το ποσό αυτό ως αποζημίωση για τις φθορές που είχαν προκληθεί σε έξι υπηρεσιακά οχήματα».
Το συμπέρασμα απλό. Αφού οι δικαστές έριξαν στα "πούπουλα" τον δολοφόνο μπάτσο, έπρεπε να δείξουν ότι υπάρχει και αστικό κράτος.
Αφού συνέλαβαν όλους όσους λεηλάτησαν την δημόσια περιουσία –πολιτικάντηδες και ρασοφόρους- αφού μπουζούριασαν όλα τα λαμόγια και τους κερδοσκόπους, ήρθε η ώρα να δείξουν και το «σκληρό χέρι του νόμου» σε όσους προκαλεί αγανάκτηση και οργή η δολοφονική δραστηριότητα των ένστολων γουρουνιών.
Γιατί επαναφέρουμε αυτή την περασμένη υπόθεση; Για τον λόγο ότι ότι οικονομικοί εγκληματίες -βλέπε Ριχάρδος- και ένστολοι δολοφόνοι διαχρονικά έχουν την απόλυτη "κατανόηση" από την αστική "δικαιοσύνη".
Δημοσίευση σχολίου