"Όσο υπάρχουν παιδιά που πεινούν, Θεός δεν υπάρχει"

Γράφει ο mitsos175

"Τα παιδιά είναι ευτυχία" Πολλές φορές ακούμε αυτή τη φράση με την οποία συμφωνούμε απόλυτα. Όταν χάνεται ένα παιδί, τότε χάνεται η ευτυχία, το μέλλον, η ελπίδα.

"Όσο υπάρχουν παιδιά που πεινούν, Θεός δεν υπάρχει"! Έγραφε ο Νίκος Καζαντζάκης. και με αυτή τη φράση θα συμφωνήσουμε επίσης.
Πως είναι δυνατόν ένας Θεός παντοδύναμος, παντογνώστης και φιλεύσπλαχνος να αφήνει παιδιά να υποφέρουν;
Όταν μάλιστα ο ίδιος ο Ιησούς είπε "Αφήστε τα παιδιά να έρθουν κοντά μου και μην τα εμποδίζετε, γιατί η Βασιλεία του Θεού ανήκει σε ανθρώπους που είναι σαν αυτά. Σας βεβαιώνω ότι όποιος δεν δέχεται τη βασιλεία του Θεού με την απλότητα και την αγαθότητα ενός παιδιού, δεν θα μπει σ’ αυτήν".

Δεν ξέρω για το Θεό, πάντως η ΕΕ δεν δέχεται κανένα, ούτε καν τα παιδιά. Έστω κι αν είναι τα καλύτερα. Φιλότιμα, έξυπνα, καλοσυνάτα. Χιλιάδες άνθρωποι πνίγονται κάθε χρόνο στη Μεσόγειο προσπαθώντας να αποφύγουν την πείνα και τον πόλεμο. Τη δυστυχία που οι Ιμπεριαλιστές - κυρίως Ευρωπαίοι και Αμερικάνοι - έφεραν στον τόπο τους.
Πολλοί κατατρεγμένοι έφεραν μαζί και τις οικογένειές τους. Σε κάθε δύσκολο κι επικίνδυνο ταξίδι οι πιο αδύναμοι κινδυνεύουν περισσότερο.

Ακόμα ένα παιδί πνίγηκε σήμερα. Κάποια καθάρματα ασφαλώς χαίρονται. Είναι οι μισάνθρωποι φασίστες, τα ανθρωπόμορφα τέρατα συνυπεύθυνοι στη δολοφονία.

Τα παιδιά δεν ήρθαν για να κατακτήσουν. Αυτό το έκαναν τα κτήνη που έφεραν τον πόλεμο στη δική τους πατρίδα.

Αλλά ότι κι αν πούμε στους ρατσιστές είναι σαν να μιλάμε σε τοίχο. Τοίχο που έχουν μέσα τους και που θέλουν να κατασκευάσουν. Να κλείσουμε τα σύνορα να μην περάσουν άνθρωποι, να μείνουμε με ποιους; Τους ανθρωποφάγους;

Μη μας μαγαρίσουν τη χρεοκοπημένη μας χώρα! Είναι "περήφανοι για την Αρχαία μας Ιστορία". Για τη σύγχρονη; Τι καταφέραμε στις μέρες μας; Να χρεοκοπήσουμε, να μας κυβερνάνε 300 διεφθαρμένοι και να παρακαλάμε γονατιστοί για μια θεσούλα, έστω για λίγους μήνες. Να είμαστε διχασμένοι και σκοτωνόμαστε για ανούσια πράγματα. Κοιτάμε να βολέψουμε τον εαυτούλη μας και τα δικά μας παιδιά. Των άλλων ας πνιγούν!

Το παιδί πνίγηκε γιατί ήταν φτωχό. Αν είχε πλούσιο μπαμπά θα πήγαινε όπου γούσταρε ως τουρίστας. Πάω στοίχημα πως τότε θα προτιμούσε άλλες χώρες.

Φτύνω κατάμουτρα τους ναζί. Αλλά και τους άθλιους υποκριτές των αστικών ΜΜΕ. "Κρίμα το παιδάκι". Μεγάλο κρίμα. Το κρίμα στο λαιμό όλων εκείνων που είναι υπέρ των απελάσεων και των στρατοπέδων συγκέντρωσης, που ξεπλένουν το ρατσισμό σε κάθε απαίσια μορφή του, που γλείφουν τους σάπιους.

Όσο για τους λούμπεν, τους νοικοκυραίους, τους λέω, πως κανείς δεν ξέρει το μέλλον. Η Ιστορία όμως διδάσκει. Στο παρελθόν οι παππούδες μας γνώρισαν την προσφυγιά και τη μετανάστευση. Φτώχεια και πόλεμο που δημιούργησαν οι πλούσιοι και που πλήρωσαν ακριβά οι εργαζόμενοι. Πατριδοκάπηλοι πήραν τον κόσμο στο λαιμό τους τότε, όπως πάνε να τον καταστρέψουν ξανά σήμερα.

Θρηνούμε για τον Αϊλάν, τον Αλέξη, κάθε αδικοχαμένο παιδί. Ούτε ξεχνάμε καμία δολοφονία με όποιον τρόπο κι αν έγινε